Νέα αρχή για τον Φλωρίδη

Σε μια κατάμεστη από κόσμο αίθουσα, στο Μουσείο Μπενάκη, την προηγούμενη εβδομάδα, ο Γιώργος Φλωρίδης και άλλες προσωπικότητες από το χώρο των επιχειρήσεων, των γραμμάτων και της δημοσιογραφίας, παρουσίασαν μια νέα πολιτική πρωτοβουλία που φέρει το όνομα «Κοινωνικός Σύνδεσμος».

Πολλοί ήταν εκείνοι που εξεπλάγησαν όταν διαπίστωσαν πως ο πρώην υπουργός και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ δεν έχει τον κεντρικό ρόλο σε αυτή την κίνηση, αλλά είναι ένας μεταξύ ίσων. Ο ίδιος το διευκρίνισε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, πέρα από το ότι ήταν προφανές.

Ο Γιώργος Φλωρίδης είχε παραιτηθεί ξαφνικά στα τέλη του Ιουνίου, μία εβδομάδα πριν την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος, γεγονός που είχε αιφνιδιάσει τότε τους περισσότερους συναδέλφους του, αφού ναι μεν είχε ασκήσει έντονη κριτική στον τρόπο με τον οποίο πολιτευόταν ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, όμως κανείς δεν περίμενε ότι θα παραιτούταν από την έδρα του και δεν θα περίμενε να διαγραφεί.

Στον πρώτο ανασχηματισμό της κυβέρνησης είχε αρνηθεί στον πρωθυπουργό να αναλάβει συγκεκριμένο κυβερνητικό πόστο που του είχε προταθεί και ήταν η μοναδική περίπτωση εκείνου του ανασχηματισμού που είχε απορρίψει πρόταση του πρωθυπουργού.

Σήμερα φαίνεται ότι απέχει παρασάγγας από το πρωθυπουργικό περιβάλλον, σχεδόν όσο ο Κώστας Σημίτης και ο Αλέκος Παπαδόπουλος.

Φυσικά ο Φλωρίδης δεν συγκρούστηκε προσωπικά με τον Γιώργο Παπανδρέου, όπως οι δύο προηγούμενοι, όμως ο πρωθυπουργός έβλεπε σε αυτόν, στο παρελθόν, ένα σύμμαχο που θα μπορούσε να τον συνδράμει στο «σπάσιμο» των ανδρεοπαπανδρεϊκών κατεστημένων, τα οποία προκαλούν ένα είδος αλλεργίας στον σημερινό πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Τον απογοήτευσε.

Ο Γιώργος Φλωρίδης εκμεταλλευόμενος το εκσυγχρονιστικό του παρελθόν με φανατικές απόψεις εναντίον του κρατισμού που είχε επικρατήσει στην Ελλάδα από το ’81 και μετά, αποδείχθηκε πως μπόρεσε άνετα να συνεργαστεί με του κυρίους Μπουρδάρα και Δοξιάδη, οι οποίοι αποτελούν στη χώρα μας τους ακρογωνιαίους λίθους του νεοφιλελεύθερου ορθολογισμού, ο οποίος επικεντρώνεται κυρίως στην λειτουργία της οικονομίας, χωρίς να υπάρχει σαφής πρόταση για κοινωνικά ζητήματα, όπως η φτώχια, η ανεργία και η ανέχεια. Αυτό αποδείχθηκε και στη διακήρυξη του «Κοινωνικού Συνδέσμου».

Περιλαμβάνονται αρκετές προτάσεις για την οικονομία και το κράτος, όμως εκλείπουν σχεδόν «σκαναλωδώς» προτάσεις που θα εντάσσονταν στην κατηγορία της κοινωνικής πολιτικής.

Ο λόγος του Γιώργου Φλωρίδη βέβαια την προηγούμενη εβδομάδα στο Μουσείο Μπενάκη δεν ήταν σκληρά φιλελεύθερος. Περισσότερο απολογητικός ήταν. Ο ίδιος ξέρει ότι έχει συμπάθειες και μέσα στη βουλή και στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Δεν είναι απρόσιτος, δεν είναι αλαζόνας, μάλλον υπερβολικά θεσμικός είναι όσον αφορά στα παραδοσιακά συμφέροντα.

Είναι προφανές ότι η ενασχόλησή του με την πολιτική δεν σταμάτησε την ημέρα που παραιτήθηκε. Αντίθετα. Έχει όλες τις προϋποθέσεις για να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο σε μια κυβέρνηση συνεργασίας, η οποία όλα δείχνουν πως δεν είναι μακριά, είτε προκηρυχτούν εκλογές, είτε όχι.