Παυλόπουλος: Περιμένουμε από τα Σκόπια την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους

Κατά την αντιφώνησή του, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανέφερε ότι μία σημαντική προϋπόθεση που πρέπει να εκπληρωθεί από πλευράς της γείτονος είναι «η επίλυση του ζητήματος του ονόματος σύμφωνα με την ιστορία και με το διεθνές δίκαιο». Επίσης, σημείωσε ότι τα Σκόπια «ανέλαβαν την υποχρέωση αλλαγών στο Συνταγμά τους» και «περιμένουμε την εκπλήρωσή της».

Παραμένοντας στο θέμα της συνταγματικής αναθεώρησης τόνισε ότι «μόνον όταν τελειώσει οριστικά -δεν πρόκειται σ' αυτό να υπάρξουν εκπτώσεις- όλη αυτή η διαδικασία και αφού διαπιστωθεί ότι η συνταγματική αναθεώρηση εμπεριέχει όλες τις εγγυήσεις, τότε είναι δυνατό να υπάρξει πρόσκληση για ένταξη στο ΝΑΤΟ, καθώς και ουσιαστική έναρξη συζητήσεων, σε ό,τι αφορά την ενταξιακή πορεία των Σκοπίων προς την Ευρωπαϊκή Ένωση». Για τις δηλώσεις των πολιτικών ηγετών των Σκοπίων σχετικά με τη συμφωνία των Πρεσπών, επισήμανε: «Ακούμε τις δηλώσεις των γειτόνων μας, αλλά η συμφωνία των Πρεσπών πρέπει να ερμηνεύεται όπως αναφέρεται στο γράμμα της».

Σύμφωνα με τον κ. Παυλόπουλο, αφού ολοκληρωθούν όλες οι διαδικασίες και διαπιστωθούν όλα τα παραπάνω που έχουν συμφωνηθεί «τότε, και μόνο τότε, είναι δυνατό να οριστικοποιηθεί και το περιεχόμενο της συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Σκοπίων και να έρθει προς κύρωση στη Βουλή των Ελλήνων».

Σχετικά με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επανέλαβε ότι «επιδιώκουμε σχέσεις φιλίας και καλής γειτονίας και ευνοούμε την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας». Υπογράμμισε ότι προϋποθεση εκ μέρους της Τουρκίας είναι «ο ειλικρινής σεβασμός του ευρωπαϊκού κεκτημένου-αναπόσπαστο μέρος του οποίου είναι και το πρόγραμμα "NATURA 2000"- και του συνόλου του διεθνούς δικαίου». Εξήγησε ότι «οι διατάξεις της Συνθήκης της Λωζανης είναι σαφείς, πρέπει να γίνονται σεβαστές, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για γκρίζες ζώνες» και «δεν νοείται αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης».

Για το θέμα της ΑΟΖ, ο κ. Παυλόπουλος υποστήριξε ότι «η Τουρκία οφείλει να σέβεται το Δίκαιο της Θάλασσας», όπως ισχύει βάση της Συνθήκη του Montego Bay του 1982.

«Η Κυπριακή Δημοκρατία, ως πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν είναι νοητή με περιορισμένη κυριαρχία, την οποία θα προκαλούσαν στρατεύματα κατοχής και αναχρονιστικές εγγυήσεις τρίτων» παρατήρησε και πρόσθεσε: «Το Κυπριακό αποτελεί διεθνές και, κυρίως, ευρωπαϊκό ζήτημα», «επιδιώκουμε, το συντομότερο δυνατό, τη δίκαιη και βιώσιμη λύση του».

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υπενθύμισε ότι «η Ελλάδα αποτελεί μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του σκληρού πυρήνα της Ευρωζώνης», είναι «ένας συνεπής σύμμαχος στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ» και τα εθνικά θέματά της τα υπερασπίζεται στο πλαίσιο του διεθνούς και του ευρωπαϊκού δικαίου, με βάση τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και του ευρωπαϊκού δικαίου.

Επίσης, έκανε εκτενή αναφορά στην ιστορία της Κοζάνης, στους πρώτους κατοίκους της, στον ιδρυτή της πόλης, Ιωάννη Τράντα, στην ίδρυση της βιβλιοθήκης και της σχολής τής Κοζάνης που έγινε το 1668 από πλούσιους εμπόρους με συναλλαγές σε χώρες της Κεντρικής Ευρώπης. Μίλησε για την πνευματική παράδοση της πόλης με τους μεγάλους δασκάλους, όπως τον Ευγένιο Βούλγαρη, που μετά το 1745 δίδαξε θετικές επιστήμες στην περίφημη σχολή με την επωνυμία «Στοά», την οποία χρηματοδοτούσαν απόδημοι Κοζανίτες της Ουγγαρίας, τον Γεώργιο Κονταρή, που στις αρχές του 17ου αιώνα ίδρυσε το πρώτο σχολείο όπου ο ίδιος δίδαξε Αριστοτελική Φιλοσοφία και Θεολογία.

Εγκαινιάζοντας, νωρίτερα, το νέο εμβληματικό κτήριο της Κοβεντάρειου Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης, ο κ. Παυλόπουλος σημείωσε ότι αυτή η Βιβλιοθήκη, με τους θησαυρούς που κρύβει στα ράφια και τα αρχεία της, «θεωρείται -και δικαίως- η δεύτερη μεγαλύτερη Βιβλιοθήκη μας μετά την Εθνική Βιβλιοθήκη».

Το νέο κτήριο της Κοβεντάρειου Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης περιλαμβάνει κτιριακές εγκαταστάσεις 6.800 τ.μ., διαθέτει 153.000 τόμους, 380 χειρόγραφα και χάρτες, 315 κώδικες, 70.000 λυτά έγγραφα, καθώς και 400.000 ψηφιοποιημένες σελίδες. Μεταξύ των θησαυρών της, στους οποίους ο κ. Παυλόπουλος αναφέρθηκε ενδεικτικά, είναι η Χάρτα του Ρήγα-έκδοση του 1796-1797, η «Περί Ζώων Ιστορία» του Αριστοτέλους, όπως εκδόθηκε από τον Άλδο Μανούτιο το 1497 στη Βενετία, ο Παγκόσμιος Χάρτης του Ανθίμου Γαζή (1800), το Λεξικό του Σουΐδα (1499, έκδ. Δημητρίου Χαλκοκονδύλη), ο Κώδικας της Ζάβορδας κ.ά.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξέφρασε την βεβαιότητα ότι η Κοβεντάρειος Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης θα λειτουργήσει στο μέλλον «ως εργαστήρι «γνώσης και σοφίας» και ως εθνική πνευματική εστία, παρέχοντας τις υπηρεσίες της στον άνθρωπο και το πνεύμα».

«Η Βιβλιοθήκη της Κοζάνης είναι μία κιβωτός της ιστορίας μας… αλλά και μία πυξίδα για τον μέλλον του τόπου μας» τόνισε δήμαρχος Κοζάνης, Λευτέρης Ιωαννίδης. «Η περιοχή μας βρίσκεται σε μία μεταβατική περίοδο, κατά την οποία οφείλουμε να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες που έχουμε» επισήμανε ο κ. Ιωαννίδης και πρόσθεσε ότι η Βιβλιοθήκη μπορεί και πρέπει να αποτελέσει μία κυψέλη των γραμμάτων και του πολιτισμού. «Ζούμε σε μία δύσκολη, διαρκώς μεταβαλλόμενη και ανταγωνιστική εποχή και οφείλουμε να κάνουμε έντονο το στίγμα μας», υπογράμμισε. Ακόμη, εξέφρασε την αισιοδοξία ότι με τη λειτουργία τής νέας βιβλιοθήκης «πέρα και πάνω από τις όποιες διαχωριστικές γραμμές, μπορούμε να συνδιαμορφώνουμε μαζί ένα νέο όραμα για την Κοζάνη που αγαπάμε».

Τέλος, σύμφωνα με τον κ. Ιωαννίδη, ιστορικά η Βιβλιοθήκης της Κοζάνης «αποτελεί ένα σημείο συνένωσης των δυνάμεων της πόλης και βρίσκεται στην καρδιά και στο πνεύμα της κοζανίτικης κοινωνίας».

«Οι σπάνιες συλλογές της Βιβλιοθήκης μας δεν είναι απόκτημα πλειστηριασμών, αλλά προσφορά των ανθρώπων της πόλης. Στις ενθυμήσεις των παλαιών αυτών εντύπων και αρχείων, στα περιθώρια των σελίδων τους, αναδύεται η κρυμμένη -αλλά ποτέ χαμένη- μαρτυρία του λαού μας» παρατήρησε ο αντιδήμαρχος Πολιτισμού και πρόεδρος της Βιβλιοθήκης, Παναγιώτης Δημόπουλος.

Ο κ. Δημόπουλος μίλησε για «τη σημασία του ρόλου της Βιβλιοθήκης στην εποχή της ανοιχτής πληροφορίας, που είναι ίσως πιο κρίσιμη από ποτέ» και διαβεβαίωσε ότι «θα υπηρετήσουμε αυτόν τον ρόλο σε μία ιδιαίτερη περίοδο που διανύει η πατρίδα μας». Αναφέρθηκε ονομαστικά στις προηγούμενες δημοτικές Αρχές που συνέδραμαν στην υλοποίηση της ιδέας του νέου κτηρίου της Βιβλιοθήκης, αλλά και στους επώνυμους και ανώνυμους πολίτες που συνέβαλαν στη διάσωση του αρχείου της. Όπως, για παράδειγμα, του ευεργέτη της πόλης και της Βιβλιοθήκης, Νικόλαου Δελιαλή, ο οποίος -με κινηματογραφικό τρόπο- κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής διέσωσε τους σπανιους θησαυρούς της. Μέσα από μαρτυρίες και ντοκουμέντα, ο αντιδήμαρχος περιέγραψε πώς ο Ν. Δελιαλής με λίγους συνεργάτες του, διαπερνώντας στρατιωτικούς ελέγχους καθημερινά, μετέφερε με κίνδυνο ζωής τις ιστορικές συλλογές της από το κέντρο της πόλης στο υπόγειο ενός μικρού ναού, του Ιερού Ναού του Αγίου Λαζάρου. Μάλιστα, αποκάλυψε ότι ένας από τους μοναδικούς επιζώντες εκείνης της επικίνδυνης αποστολής είναι ο Ιωάννης Ζήγρας, ο οποίος στην ηλικία μόλις των οκτώ ετών συνέδραμε τον πατέρα του, Σπύρο Ζήγρα, κατά τη μεταφορά και φύλαξη των θησαυρών και «για λόγους τιμής και ευγνωμοσύνης βρίσκεται σήμερα στην αίθουσα της Βιβλιοθήκης».

«Φροντίσαμε να συμβάλλουμε και από την πλευρά μας -μέσω του ΕΣΠΑ- στην ολοκλήρωση του κτηρίου και θα το κάνουμε και εις το μέλλον, γιατί κανένα κτήριο δεν έχει νόημα να υπάρχει όταν είναι άδειο» σημείωσε ο περιφερειάρχης Δυτικής Αττικής, Θόδωρος Καρυπίδης και συμπλήρωσε: «Η Βιβλιοθήκη μάς δείχνει τον δρόμο και επιθυμούμε να έχει την τύχη που αξίζει σε όλους μας».

Στον σύντομο χαιρετισμό του, ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης και υπουργός Εσωτερικών, Αλέξης Χαρίτσης, χαρακτήρισε στολίδι πολιτισμού της βόρειας Ελλάδας το νέο κτήριο της Βιβλιοθήκης και εξήρε των συνεργασία των φορέων της αυτοδιοίκησης, της περιφέρειας και του κράτους, στην κατασκευή και χρηματοδότηση του έργου.

Με ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Κοζάνης, δόθηκε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας το Χρυσό Κλειδί της πόλης.

Τέλος, ο κ. Παυλόπουλος περιηγήθηκε στους χώρους της Βιβλιοθήκης, στο αναγνωστήριο και στη δανειστική βιβλιοθήκη, ενώ έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο τμήμα όπου φυλάσσονται -σε ειδικές συνθήκες- οι πολύτιμοι θησαυροί, όπως η χάρτα του Ρήγα, παλαίτυπα και σπάνιες εκδόσεις από τον 14ο και 15ο αιώνα.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ