Ο Προκόπης Παυλόπουλος στην εκδήλωση για τα 200 χρόνια προσοφράς της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρείας

«H Βίβλος αποτελεί ένα πραγματικό καταπίστευμα πνεύματος, που αποδεικνύει ότι ανάμεσα στους ανθρώπους -και στις διαφορές των θρησκειών- υπάρχουν πολύ περισσότερα πράγματα που μας ενώνουν από εκείνα που μας χωρίζουν», επισήμανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος κατά τον χαιρετισμό του στην επετειακή εκδήλωση για τη συμπλήρωση 200 ετών παρουσίας και προσφοράς στην Ελλάδα της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρείας, που πραγματοποιήθηκε απόψε στο Μέγαρο Μουσικής.

Εκπροσωπώντας την Πολιτεία, ο κ. Παυλόπουλος σημείωσε ότι εκπληρώνει οφειλόμενο χρέος απέναντι στους «εργάτες του Λόγου του Θεού». Όπως ανέφερε «ανεξάρτητα από το τι πιστεύει ο καθένας- η Βίβλος είναι ένα πραγματικό καταπίστευμα πνεύματος, συνδημιουργία του Θεού και του ανθρώπου».

Μάλιστα, σημείωσε ότι η ίδια η Βίβλος αποδεικνύει από τα κείμενά της ότι είναι μια διαχρονική συνέχεια, η οποία έχει ως στόχο ν' αναδείξει τι σημαίνει ο Λόγος του Θεού, πόσο χρήσιμος είναι για τον άνθρωπο, για πιστεύοντες και για μη πιστεύοντες.

Στο πλαίσιο αυτό, υπογράμμισε ότι η Βίβλος δεν είναι θέμα πιστών, είναι θέμα το οποίο αφορά τον άνθρωπο, τον πολιτισμό μας. «Είναι κείμενο, το οποίο υπερβαίνει τα λόγια, μέσα από τα οποία εκφράζεται. Και πρέπει να είναι, για όλους εμάς, και η βάση του διαλόγου των πολιτισμών, τον οποίο πρέπει να φέρουμε σε πέρας. Είναι ανάγκη να συνεχισθεί ο διάλογος των πολιτισμών. Είναι το μόνο μέσο, για να εγκατασταθεί στον κόσμο η ειρήνη, η οποία έχει χαθεί, η αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων» συμπλήρωσε.

«Αρκεί να θεωρήσουμε για τον εαυτό μας ότι έχουμε φθάσει σ' αυτόν τον κόσμο για να εκπληρώσουμε μια συγκεκριμένη αποστολή, που δεν είναι άλλη από το να γίνουμε εικόνα και ομοίωση του Δημιουργού μας. Μόνο που ο Δημιουργός -για οποιονδήποτε άνθρωπο, ο όποιος δημιουργός- είναι εκείνος ο οποίος δεν θα ήθελε ποτέ τον άνθρωπο, υφ΄οιανδήποτε εκδοχή, να πολεμάει τον συνάνθρωπό του. Θα τον ήθελε και εκείνον έναν μικρό δημιουργό, ο οποίος -με τη σειρά του- φτιάχνει τη συνέχεια πάνω σ' αυτόν τον μικρό -αν δεις κανείς το σύμπαν- πλανήτη. Εδώ ακριβώς μπορεί να καταλάβει και το πόσο μικρός είναι ο άνθρωπος, αλλά και πόσο μεγάλος ταυτόχρονα, όταν πιστεύει στον Δημιουργό του, όταν προσπαθεί να του μοιάσει» κατέληξε ο κ. Παυλόπουλος.