Αλέξης Τσίπρας στο CNN Greece: Να στηριχθεί η ελληνική φαρμακοβιομηχανία
Ένας από τους τομείς που επλήγησαν στα χρόνια του μνημονίου είναι ο τομέας της Υγείας. Τέσσερα χρόνια υπάρχει κάτι που θα έπρεπε να κάνετε και δεν κάνατε; Για να αναθαρρήσει λίγο;
Σε αυτά τα δημοσιονομικά περιθώρια που είχαμε, πιστεύω ότι εξαντλήσαμε κάθε δυνατότητα. Είναι να προφανές ότι θα έπρεπε και θα μπορούσαμε να κάνουμε ακόμα περισσότερα. Για αυτό και μιλάμε για την ανάγκη μέσα στην επόμενη τετραετία αύξησης των δαπανών για την υγεία στο 6% του ΑΕΠ. Και για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ. Αλλά σε αυτά τα περιθώρια που είχαμε, προχωρήσαμε σε 19.000 προσλήψεις, κάναμε τους ισολογισμούς των δημόσιων νοσοκομείων πλεονασματικούς από εκεί που ήταν ελλειμματικοί. Η εικόνα που είχαμε την καταστροφική τετραετία των δημόσιων νοσοκομείων, ήταν μια εικόνα τριτοκοσμική. Σήμερα η εικόνα αυτή έχει αλλάξει. Προφανώς και υπάρχουν προβλήματα, προφανώς υπάρχουν ελλείματα και δυσκολίες. Aλλά από την άλλη πλευρά έχουμε επίγνωση τι συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια με την σπατάλη, με το πάρτι στο χώρο του φαρμάκου, με το πάρτι στο χώρο των προμηθειών. Εμείς σταματήσαμε τη ρεμούλα, σταματήσαμε τη διαπλοκή, σταματήσαμε τη σπατάλη και βάλαμε σε τάξη και ξαναστυλώσαμε τα δημόσια νοσοκομεία και με προσλήψεις.
Η άλλη εκδοχή, πέρα από την περικοπή των δαπανών, γιατί σας είπα πως αν θελήσει να εφαρμόσει οποιαδήποτε από αυτές τις προτάσεις που έχει καταθέσει (σ.σ. ο Κυριάκος Μητσοτάκης) για μειώσεις φόρων, θα μειώσει δαπάνες. Και οι δαπάνες είναι συγκεκριμένες: είναι οι δαπάνες για την υγεία, οι δαπάνες για την παιδεία, οι μισθοί, οι συντάξεις και τα επιδόματα.
Πέραν όμως από τις μειώσεις για την στήριξη της δημόσιας υγείας, υπάρχει και μια άλλη αντίληψη ιδεολογικού χαρακτήρα. Που λέει ότι οι υπηρεσίες υγείας να πάνε στον ιδιωτικό τομέα. Και εκεί πρέπει να καταλάβει ο κόσμος ποια είναι η διαφορά. Δηλαδή τι λένε: ότι ο Έλληνας φορολογούμενος θα πληρώνει τον γιατρό και τον νοσηλευτή, τις υποδομές του δημοσίου νοσοκομείου για να έρχεται ένας ιδιώτης που έχει ένα μεγάλο βιοδιαγνωστικό κέντρο για παράδειγμα -από αυτούς που εκβιάζανε την ελληνική κυβέρνηση πριν από λίγες μέρες και τους ασφαλισμένους για να κερδίζουν περισσότερα- και θα δίνει υπηρεσίες που τις πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος για να κερδίζει ακόμα περισσότερο. Αυτή είναι η αντίληψη.
Παρόλα αυτά το ελληνικό φάρμακο και η ελληνική φαρμακοβιομηχανία επλήγησαν όσο κανείς άλλος. Και ρωτώ: η επόμενη κυβέρνηση δεν πρέπει να κάνει κάτι για το ελληνικό φάρμακο που είναι και παγκοσμίως ποιοτικό;
Θέτετε ένα θέμα που είναι πολύ σοβαρό. Διότι από το πάρτι της προηγούμενης περιόδου, βρεθήκαμε -την περίοδο που ανέλαβε η τρόικα- σε μια οριζόντια περικοπή η οποία μαζί με τα ξερά έκαψε και τα χλωρά. Η περικοπή όμως έπρεπε να γίνει γιατί η Ελλάδα του 2011 είχε δαπάνες, σε σχέση με αντίστοιχες πληθυσμιακά χώρες της Ευρώπης, 4 δισ. παραπάνω. Αυτό ήταν υπερβολικό. Δεν είναι φιλάσθενοι οι Έλληνες πολίτες. Υπήρχε μια υπερβολική δαπάνη. Ο τρόπος με τον οποίο έγινε αυτή η δαπάνη, πως έγινε και που κατέληξε, είναι μια άλλη συζήτηση. Αυτή τη στιγμή υπάρχει πράγματι ένα ζήτημα: αν θα υπάρξει η έγνοια της πολιτείας, της όποιας κυβέρνησης, να στηρίξει την ελληνική βιομηχανία ή θα μπει σε μια λογική ότι δεν με ενδιαφέρει αν θα είναι ελληνική ή ξένη βιομηχανία. Εγώ πιστεύω ότι αυτό είναι λάθος. Και πιστεύω ότι είναι λάθος γιατί αν θέλουμε να στηρίξουμε τις αναπτυξιακές δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας πρέπει να στηρίξουμε την εγχώρια βιομηχανία. Υπό αυτή την έννοια, πρέπει να βρούμε τους τρόπους, τα κίνητρα εκείνα προκειμένου η ελληνική βιομηχανία συνολικά, και η φαρμακοβιομηχανία, να ενισχυθούν.
Δείτε το σχετικό βίντεο