Αντάρτικο από το ΠΑΣΟΚ Θεσσαλονίκης

Επεισοδιακή και με σφοδρές αντιπαραθέσεις ήταν η συνεδρίαση της Νομαρχιακής επιτροπής του ΠΑΣΟΚ στη Θεσσαλονίκη, με τα στελέχη πλέον του κόμματος να συγκρούονται ανοιχτά για την επόμενη μέρα στο κόμμα, αλλά και για τις επιλογές της προηγούμενης κυβέρνησης Παπανδρέου.

Στελέχη και υποστηρικτές του Κινήματος έχουν χωριστεί πλέον σε «στρατόπεδα» και το χάσμα πλέον δείχνει να μεγαλώνει επικίνδυνα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της αναταραχής που επικρατεί στο κόμμα, είναι η χθεσινή συνεδρίαση της Νομαρχιακής στη Θεσσαλονίκη, όπου συζητήθηκαν οι πολιτικές επιλογές της προηγούμενης κυβέρνησης, αλλά και η επόμενη μέρα στο ΠΑΣΟΚ.

Κάποιοι από τους παρευρισκόμενους υπερασπίστηκαν τον Γιώργο Παπανδρέου, λέγοντας πως δεν ευθύνεται για την σημερινή κατάσταση, με αποτέλεσμα να δεχτούν τα γιουχαΐσματα και τις αποδοκιμασίες άλλων στελεχών που ζητούν να φύγει άμεσα ο πρώην πρωθυπουργός και οι υπουργοί που συμμετείχαν στην «κυβέρνηση του μνημονίου».

Δέκτης έντονων αποδοκιμασιών έγινε και ο υφυπουργός Μεταφορών κ. Γιάννης Μαγκριώτης ο οποίος παρακολουθούσε αμήχανος τους «συντρόφους» να εξαπολύουν πυρά εκατέρωθεν.

Στελέχη του Εθνικού Συμβουλίου και μέλη της Νομαρχιακής, μετά την ολοκλήρωση της συνεδρίασης εξέδωσαν σκληρή ανακοίνωση, στην οποία κάνουν για λόγο για κοινοβουλευτικό πραξικόπημα της σημερινής κυβέρνησης, ξεκαθαρίζοντας παράλληλα ότι «δεν πρόκειται να στηρίξουν ούτε εκλογικά ένα κόμμα κατ’ όνομα ΠΑΣΟΚ, το οποίο αναγνωρίζει ως μοναδικό λάθος της διακυβέρνησής του το γεγονός ότι δεν προώθησε αρκετά γρήγορα τις επιβαλλόμενες από την Τρόικα «μεταρρυθμίσεις» που στόχο έχουν τη διάλυση του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών σχέσεων.»

Παράλληλα ζητούν να πραγματοποιηθεί άμεσα Συνέδριο του κόμματος και να ξεκινήσουν οι διαδικασίες για την αλλαγή ηγεσίας στο Κίνημα.

Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή:

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που η συστημική κρίση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος όχι μοναχά οδηγεί στην εξαθλίωση τους λαούς, αλλά έχει αφεθεί να συρρικνώσει κάθε έννοια δημοκρατικής λειτουργίας σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία οδηγείται σε σκληρές μονεταριστικές πολιτικές με μοναδικό στόχο την ευημερία των αριθμών.

Στη χώρα μας, η κυβέρνηση του μνημονίου έφερε μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού σε σημείο οριακής επιβίωσης και άνοιξε το δρόμο για την καθιέρωση συνθηκών εκτεταμένης φτωχοποίησης. Προχώρησε στην αφαίμαξη μισθών και συντάξεων και διέλυσε κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών. Παράλληλα, άφησε ανέγγιχτο το παρασιτικό κεφάλαιο, αδιαφορώντας για τους διαλυμένους ελεγκτικούς μηχανισμούς, οι οποίοι δεν συμβάλλουν εδώ και χρόνια στην καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής, της φοροδιαφυγής και της συσσώρευσης του μαύρου χρήματος.

Μέσα για την επικράτηση αυτών των πολιτικών αποτέλεσαν τα εκβιαστικά διλήμματα που προτάσσονταν από το σύνολο των υπουργών, η ιδεολογική τρομοκρατία και ποινικοποίηση κάθε διαφορετικής αντίληψης. Παράδοξο, βέβαια, είναι πως η συνταγή της υποτιθέμενης «επιτυχίας» αποδείχτηκε αποτυχημένη πολλάκις όχι μόνο σε επίπεδο κοινωνίας, αλλά ακόμη και σε επίπεδο δημοσιονομικών αριθμών, καθώς όλοι οι υπολογισμοί έπεσαν έξω κάτω από συνθήκες ύφεσης.

Στα πλαίσια αυτά της «δήθεν» σωτηρίας της ελληνικής οικονομίας έγιναν δεκτές ωμές παρεμβάσεις σε όλα τα επίπεδα έως το σημείο επιβολής δημοψηφίσματος από το Γαλλογερμανικό διευθυντήριο της Ευρώπης με συγκεκριμένη μορφή και τελεσιγραφικό χαρακτήρα. Η απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας έγινε αποδεκτή σε όλους τους τομείς και η χώρα βρίσκεται εκτεθειμένη στις ορέξεις των Ευρωπαίων, οι οποίοι προκειμένου να μας «σώσουν», συζητούν ακόμη και αποβολή της Ελλάδας από την ευρωζώνη…

Η κυβέρνηση, αυτή που εκλέχτηκε στο όνομα του ΠΑΣΟΚ, όταν διαπίστωσε ότι δεν είχε τη δυνατότητα να συνεχίσει το επιβαλλόμενο σε αυτήν από την Τρόικα καταστροφικό της έργο, παραχώρησε τη θέση της σε μια κυβέρνηση εγκεκριμένη από εξωθεσμικά κέντρα. Η κυβέρνηση Παπαδήμου προέκυψε από τη στήριξή των Μέρκελ, Σαρκοζί, ΔΝΤ, των τραπεζών, των εκδοτικών συμφερόντων στη χώρα μας, της Νέας Δημοκρατίας, των νοσταλγών του Μεταξά και Παπαδόπουλου (ΛΑΟΣ) και της πρόθυμης κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν προκύπτει και δε στηρίζεται από την πλατιά πλειοψηφία των Ελλήνων.

Ως μέλη του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος δηλώνουμε ότι για μας η εκλογή της σημερινής κυβέρνησης συνιστά κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, καθώς δεν μπορεί να αντλεί δημοκρατική νομιμοποίηση από ένα κοινοβούλιο το οποίο δεν αντιστοιχίζεται με τις ανάγκες του λαού. Μοναδικό χρέος της αποτελεί το να οδηγήσει τη χώρα το συντομότερο σε εκλογές.

Τονίζουμε ότι από την αρχή αυτής της κρίσης έχουμε τοποθετηθεί και αγωνιζόμαστε με τον κόσμο της εργασίας και τη νέα γενιά που διεκδικούν τα δικαιώματά τους για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, ασφάλισης, υγείας, παιδείας και αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις.

Ως εκ τούτου, οι θεατρικοί διαγκωνισμοί στελεχών του κινήματος που διετέλεσαν κορυφαίοι υπουργοί είτε στήριξαν με κάθε τρόπο τη νεοφιλελεύθερη πολιτική που εφαρμόστηκε δεν μας αφήνουν απλά αδιάφορους, αλλά μας εξοργίζουν.

Απαιτούμε την απόσυρση όλων αυτών που είναι υπεύθυνοι για τα δεινά που βιώνουμε σήμερα και για τα δείνα που έρχονται. Η ευθύνη για τη διάλυση της δημοκρατικής παράταξης, την αλλοίωση του σοσιαλιστικού της χαρακτήρα και τη μετάλλαξή της σε φερέφωνο των αγορών ανήκει συλλογικά σε όλους όσοι στήριξαν την κυβέρνηση του μνημονίου.

Η άμεση διεξαγωγή συνεδρίου είναι αναγκαία, ώστε να καταδικαστούν οι πολιτικές επιλογές που ακολουθήθηκαν και να τεθεί το ζήτημα αλλαγής ηγεσίας στη βάση του κινήματος.

Ξεκαθαρίζουμε ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να στηρίξουμε ούτε εκλογικά ένα κόμμα κατ’ όνομα ΠΑΣΟΚ, το οποίο αναγνωρίζει ως μοναδικό λάθος της διακυβέρνησής του το γεγονός ότι δεν προώθησε αρκετά γρήγορα τις επιβαλλόμενες από την Τρόικα «μεταρρυθμίσεις» που στόχο έχουν τη διάλυση του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών σχέσεων.

Για μας σταθερό στόχο αποτελεί η εξασφάλιση αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης για τα λαϊκά στρώματα, η δίκαιη κατανομή του πλούτου που η χώρα αποδεδειγμένα διαθέτει, η προάσπιση της εθνικής μας ανεξαρτησίας και η συνολική διασφάλιση των συμφερόντων του ελληνισμού.