Νεφέλη Meg: Κωμικός και με τον… νόμο

Στην εποχή που ζούμε, ειδικά τον τελευταίο 1,5 χρόνο, μπορούμε να πούμε πως χρειαζόμαστε όσο ποτέ το χαμόγελο. Υπεύθυνοι για να «πετάξουμε» το γελάκι μας, είναι οι κωμικοί που μπορούμε και απολαμβάνουμε σε θέατρα, σε μαγαζιά, αλλά και στο διαδίκτυο.

Μία από τις… μετρ του είδους είναι η Νεφέλη Meg (όπως τη γνωρίζουν οι fans του stand up comedy και του Youtube), όμως δεν πρόκειται για μία συνηθισμένη κωμικό.

Μόλις στα 23 της, η Νεφέλη έχει καταφέρει να τελειώσει τη Νομική, αυτήν τη στιγμή κάνει την πρακτική της, ενώ το φθινόπωρο θα δώσει εξετάσεις για να μπει στο δικηγορικό σύλλογο.

Θα σκεφτεί κανείς: Πώς γίνεται να συνδυαστεί η Νομική με την κωμωδία; Αυτό είναι που κάνει τη νεαρή ακόμα πιο ξεχωριστή, γιατί όχι μόνο έχει καταφέρει να «ενώσει» δύο διαφορετικούς κόσμους, αλλά το έχει κάνει -έως τώρα- και με απόλυτη επιτυχία.

Η Νεφέλη Meg αποκαλύπτει στο Newsbomb.gr τα «μυστικά» και τους στόχους της και για την πορεία της στο χώρο του stand up μέχρι σήμερα.

Τι είναι για σένα η κωμωδία και γενικά το stand up comedy;

Για μενα η κωμωδία είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας. Είναι μια μορφή αποσυμπίεσης από το άγχος μου. Η σκήνη είναι ένα safe place. Ένα περιβάλλον που νιώθω ότι με ακούνε και με αποδέχονται. Η ήχος του γέλιου είναι ένας ήχος λύτρωσης. Το να κάνεις κάποιον να γελάει, ειδικά στους καιρούς που διανύουμε, τους καιρούς της μοναξιάς και της κατάθλιψης, σημαίνει ότι καταφέρνεις να κάνεις μια ψυχή να ξεχάσει αυτά που τη βασανίζουν, διότι όλοι μας, μέσα μας, παλεύουμε με κάποιο τέρας. Και εκείνα τα λίγα δευτερόλεπτα του γέλιου, είναι τα δευτερόλεπτα της λήθης από την πραγματικότητα.

Αυτό το βλέπω και στον εαυτό μου, όταν παρακολουθώ παράσταση άλλων κωμικών. Ξεχνιέμαι όταν γελάω, το μυαλό μου ηρεμεί. Και για μένα η ευτυχία είναι ακριβώς αυτό το πράγμα. Να μην σκέφτεσαι! Λοβοτομή: είναι η λύση! Όχι πλάκα κάνω! Αλλά η ευτυχία είναι να ζεις την στιγμή, χωρίς να σκέφτεσαι κάτι άλλο, πέρα από εκείνο που κάνεις εκείνη την στιγμή. Μπορεί να ακούγεται σπαζοκεφαλιά, αλλά δεν είναι.

Αυτό που με μαγεύει ιδιαίτερα στο stand up είναι η αμεσότητα με το κοινό. Στο stand up σπάει το πέπλο μεταξύ του performer και του κοινού. Δεν είναι όπως με κάποιο δράμα, στο οποίο ο ηθοποιός προσποιείται ότι δεν υπάρχει κοινό. Στο stand up ΠΡΕΠΕΙ να απευθύνεσαι στο κοινό σου. Είναι μια παράσταση με όλον το κοινό κι όχι σκέτο για το κοινό.

Πότε και πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με αυτόν το χώρο;

Γενικά πάντα ήμουν «παιδί της τέχνης» και έγραφα από το γυμνάσιο διηγήματα. Όσο μεγάλωνα, αυτά που έγραφα γίνονταν περισσότερο καυστικά και εγώ η ίδια γινόμουν πιο κυνική. Όταν έδωσα τελευταίο μάθημα στη νομική, τον Φεβρουάριο του 2020, είχα περάσει έξω από ένα μαγαζί στη Θεσσαλονίκη στο οποίο ζητούνταν «καλλιτέχνες, stand up comedians και μουσικοί».

Εγώ μέχρι εκείνο το σημείο δεν είχα ιδέα από stand up, δομή κωμικού λόγου κτλ. Η μόνη παράσταση stand up comedy που είχα δει ήταν της Κατσούδα το 2017 (αν θυμάμαι καλά) στη Θεσσαλονίκη και ένα βίντεο της Βρανά στο YouTube. Αλλά είπα από μέσα μου δε γ@@@@ι YOLO! Ετοίμασα κακήν κακώς κάτι σαν κωμικό μονόλογο από όλα αυτά που είχα γραμμένα ήδη, κάλεσα στο μαγαζί και κάτι φίλους και είπα «ας δω αν είμαι αστεία!».

Πήγε ανέλπιστα καλά, τόσο καλά που είπα να το εξελίξω! Όταν είπα στον Μαλιάτση να παίξω ένα πεντάλεπτο στην παράσταση που είχε με τον Φουντούλη και την Κατσαρίνη το καλοκαίρι του 2020, ήταν και τότε που ουσιαστικά ξεκίνησα σοβαρά. Βέβαια, εκείνο το πεντάλεπτο δεν το έπαιξα ποτέ διότι η παράσταση ακυρώθηκε, αλλά το δοκίμασα λίγες βδομάδες αργότερα στο Λοσάντζελε και πήγε τρένο!

Το YouTube πώς προέκυψε;

Το Youtube προέκυψε λόγω καραντίνας. Είχα κάνει την πρώτη μου απόπειρα στα κωμικά και είπα «χρόνο έχω, ας το μεταφέρω στο τιουμπ». Το κανάλι το είχα καιρό, διότι στο λύκειο έκανα ταινίες μικρού μήκους και γενικά μου άρεσε η βιντεογραφια και το μοντάζ.

Δεν ήξερα τότε σε τι κατάσταση ήταν το ελληνικό youtube, διότι εγώ στο γυμνάσιο παρακολουθούσα πιο πολύ τους Αμερικάνους και μετά όταν πέρασα νομική, το μόνο που είχα χρόνο να παρακολουθήσω ήταν οι διαλέξεις στο πανεπιστήμιο. Αλλά δε με ενδιέφερε κιόλας. Εγώ το ξεκίνησα για μένα και γιατί γουστάρω τη δημιουργία και την επαφή με τον κόσμο. Στάθηκα και πάρα πολύ τυχερή γιατί από τα πρώτα βίντεο με έβαλε στην αγκαλιά του το comedy lab και ήταν για μένα η μεγάλη ευκαιρία να γνωρίσω όλους αυτούς τους ταλαντούχους ανθρώπους.

Έχεις τελειώσει νομική, ένα εντελώς διαφορετικό επάγγελμα από του κωμικού. Μπορείς να τα συνδυάσεις;

Επαγγελματικά δε συνδυάζονται. Είναι δύο διαφορετικοί κόσμοι και εγώ δεν έχω το team της Hannah Montana για να απολαμβάνω the best of both worlds! Για να κάνεις κάτι καλά πρέπει να αφοσιωθείς σε αυτό.

Αν είναι να κάνεις και τα δύο από λίγο, τότε κάποιο πασάλειμμά θα κάνεις. Η δουλεία του δικηγόρου δεν έχει ωράριο. Ως ασκούμενη, που για κάποιο διάστημα ήμουν και στο γραφείο και έπρεπε να κάνω και βίντεο, είχα μηδέν ενέργεια για το φακό και μηδέν έμπνευση για την πένα. Βέβαια, αγαπάω τόσο τη νομική επιστήμη που έχω αφιερώσει ολόκληρη σειρά βίντεο στο κανάλι μου στην οποία αναλύω νομικά ζητήματα με απλό καθημερινό τρόπο, διότι θέλω να κάνω προσιτή σε όλους αυτήν την επιστήμη η οποία είναι κομμάτι της καθημερινότητας όλων μας.

Αν έπρεπε να ακολουθήσεις ένα από τα δύο, ποιο θα ήταν;

Τώρα έχω αποφασίσει να αφιερωθώ στην κωμωδία και στα βίντεο και γενικότερα στα social media και στο creating κομμάτι, αφού δώσω και τις εξετάσεις στο σύλλογο για να πάρω την άδεια άσκησης επαγγέλματος δικηγορίας.

Τέλειωσα τόσο γρήγορα την σχολή μου που νιώθω ότι μου αξίζει να προσπαθήσω την τύχη μου σε αυτό το καλλιτεχνικό κομμάτι, που τόσο με γεμίζει και με κάνει χαρούμενη. Βέβαια, ποτέ δεν ξέρεις σε αυτήν τη ζωή, το χαρτί της νομικής δε χάνεται. Κι αν δε πετύχω στο καλλιτεχνικό κομμάτι, η κουρτίνα νούμερο δύο, η δεύτερη επιλογή μου, δηλαδή, είναι ένα μεταπτυχιακό στις διεθνείς δημόσιες σχέσεις και από κει και πέρα βλέπουμε.

Υπάρχει κάποιος που θαυμάζεις σε αυτά τα δύο επαγγέλματα;

Στα νομικά έχω ένα μεγάλο είδωλο! Την Ευγενία Πρεβεδούρου την οποία είχα καθηγήτρια στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ, με γνωστικό αντικείμενο το διοικητικό δίκαιο, το οποίο και λάτρευα ως αντικείμενο στην σχολή εξαιτίας της. Ήταν μια κινούμενη εγκυκλοπαίδεια και είχε φοβερή μεταδοτικότητα! Θα μπορούσα να την ακούω ώρες. Με έκανε να λατρέψω την ακαδημαϊκή καριέρα. Αν έκανα, δηλαδή, διδακτορικό θα ήθελα αυτή να ήταν η επιβλέπουσα. Την θαυμάζω για τις τρομερές της γνώσεις ως επιστήμων και για τις απόψεις της και για τα πάντα. Είναι αυτό που λέμε role model!

Στα κωμικά θαυμάζω τον Μαλιάτση για όλα αυτά που έχει καταφέρει από το μηδέν. Για το επιχειρηματικό του δαιμόνιο και την ευστροφία του. Τον θαυμάζω γιατί πέρα από ταλέντο είναι ανθρώπινος! Είναι αυτό που λέμε καλός άνθρωπος. Ενδιαφέρεται για τον άλλο, νιώθει τι περνάς και θα σε βοηθήσει πάση θησεία. Και ο Αλέξανδρος (ο αδερφός του Κώστα Μαλιάτση) φυσικά. Και αυτός κρατάει μια πολύ καλοστημένη και πετυχημένη επιχείρηση και είναι ακόμα πολύ μικρός ηλικιακά για τις ευθύνες ενός επιχειρηματία, αλλά είναι παρών και στηρίζει και αυτό και μόνο είναι αξιοθαύμαστο. Είναι και οι δυο τους άπαιχτο δίδυμο! Όσο είμαστε μαζί στα τουρ είναι σα να είμαι με δικά μου αδέλφια.

Ποια είναι τα όνειρα της Νεφέλης;

Τα όνειρα είναι για τους ερασιτέχνες, που έλεγε και ο Φιλοκτήτης στον Ηρακλή! Τα όνειρα μου αλλάζουν κάθε φορά που κοιμάμαι! Όσο περνάει ο καιρός αυτό που θέλω είναι να καταφέρω να βιοπορίζομαι από το creative κομμάτι. Να είναι αυτή η κύρια δουλειά μου και εν τέλει να μην χρειαστεί να τραβήξω την κουρτίνα νούμερο 2!

Επιπλέον, στόχος για πάντα θα είναι να περιορίσω (όχι να σταματήσω, διότι κάτι τέτοιο δεν είναι καθόλου μα καθόλου ρεαλιστικό!) το αδικαιολόγητο άγχος. Αγχώνομαι με ό,τι μαλακία μπορείς να φανταστείς. Μπορεί να πονάει το κεφάλι μου και θα αγχωθώ ότι θα πάθω ανεύρυσμα και θα πεθάνω στον ύπνο μου και κάπως έτσι δε θα κοιμηθώ το βράδυ! Αγχώνομαι τόσο για το μέλλον που δεν προλαβαίνω να απολαύσω το παρόν! Και κάπως έτσι σε ξαναπάω στο αρχικό κομμάτι: ότι εν τέλει στόχος μου είναι η ευτυχία, να απολαμβάνω την στιγμή.

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.