Ο δημιουργός του γκράφιτι με τον Αντετοκούνμπο στο Newsbomb.gr: Δώστε μας γήπεδο να παίξουμε μπάλα

Τι κοινό έχουν ο Βασίλης Χατζηπαναγής, ο Ντιέγκο Μαραντόνα και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο; Φαινομενικά τίποτα θα απαντούσε κανείς. Και όμως έχουν κάτι ή μάλλον καλύτερα κάποιον που τους ενώνει πέραν του ότι και οι τρεις είναι μεγάλες προσωπικότητες του παγκόσμιου αθλητισμού σε δύο από τα δημοφιλέστερα αγωνίσματα, το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Και το όνομά αυτού Ηλίας Στύλος ή κατά το καλλιτεχνικότερο για τον ίδιο «Hayate». Πρόκειται για τον καλλιτέχνη από τη Θεσσαλονίκη ο οποίος, αρχής γενομένης από τον «Βάσια» του ελληνικού ποδοσφαίρου, έχει δώσει ένα διαφορετικό περιεχόμενο στην έννοια του γκράφιτι στον δημόσιο χώρο απενοχοποιώντας μια μορφή τέχνης για την οποία αρκετοί πιστεύουν ακόμα και τώρα ότι σχετίζεται με τον βανδαλισμό.

Ο ίδιος μιλώντας στο Newsbomb.gr δίνει, μάλιστα, και μια διαφορετική διάσταση στην «χρήση» του γκράφιτι υποστηρίζοντας ότι θα μπορούσε να αποτελέσει και ένα επιπλέον όπλο για την προσέλκυση τουριστών ζητώντας – με βάση αθλητικούς όρους - «γήπεδο για να παίξουν μπάλα οι καλλιτέχνες».

Πιο δύσκολος ο Χατζηπαναγής

Εξηγώντας το σκεπτικό του πίσω από τη δημιουργία των murals που μέχρι σήμερα κοσμούν τοίχους σε Καλαμαριά και Θεσσαλονίκη (σ.σ. ο όρος mural αφορά έργα τέχνης που δημιουργούνται πάνω σε τοίχους) ο Ηλίας Στύλος λέει στο Newsbomb.gr ότι επιθυμία του είναι να ενώσει τον αθλητισμό με την τέχνη «και αυτός είναι ένας καλός τρόπος για να αναδείξουμε ανθρώπους που αξίζουν όχι μόνο για την πορεία τους αλλά και γι’ αυτό που έχουν καταφέρει ξεκινώντας από το μηδέν όπως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο που ξεκίνησε από τα Σεπόλια και έφτασε στην κορυφή του ΝΒΑ».

«Κοιτάω μέσα από το σχέδιο να περνάει ένα ωραίο μήνυμα και συγκεκριμένα για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο τον ζωγράφισα τη στιγμή που ετοιμάζεται να σουτάρει, να πετύχει, δηλαδή, το όνειρό του, τον στόχο του και αυτό το μήνυμα θέλουμε να περάσουμε στον κόσμο» εξηγεί ο Hayate για το τελευταίο χρονολογικά mural που φιλοξενείται στον τοίχο τοπικής ιδιωτικής επιχείρησης στην Καλαμαριά, με την οποία είχε συνεργασία και στο παρελθόν.

Επειδή, όμως, κάθε αρχή και δύσκολη που λέει και ο λαός, το έργο που τον δυσκόλεψε περισσότερο ήταν το πρώτο, αυτό του Βασίλη Χατζηπαναγή στον τοίχο του Κατσάνειου. «Με δυσκόλεψε γιατί και ήταν το πιο μεγάλο στο μέγεθος και γιατί η φωτογραφία την οποία χρησιμοποίησα για να δουλέψω ήταν πιο παλιά, από το 1985 οπότε δεν φαινόταν το βλέμμα του ενώ πλέον τα πλάνα για Μαραντόνα και Αντετοκούνμπο είναι σε καλύτερη ανάλυση και μπορώ να τα δουλέψω τελείως διαφορετικά για να βγάλω το επιθυμητό αποτέλεσμα» εξηγεί ο Ηλίας Στύλος.

Δεν βλέπουν πλέον το γκράφιτι ως βανδαλισμό

Σύμφωνα με τον ίδιο το σημαντικότερο πράγμα σε κάθε έργο του είναι «η προεργασία καθώς αυτή απαιτεί τον περισσότερο χρόνο» αποκαλύπτοντας ότι για το mural με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο χρειάστηκε τέσσερα 12ωρα για να το ολοκληρώσει. Σε κάθε περίπτωση, εξομολογείται στο Newsbomb.gr, για να αποτυπώσω ένα πρόσωπο σε έναν τοίχο πρέπει να με εμπνέει το ίδιο και η προσωπικότητά του, στοιχείο που ίσως να εξηγεί τα τρία πρόσωπα που έχει μέχρι στιγμής επιλέξει από τον χώρο του αθλητισμού (Βασίλης Χατζηπαναγής, Ντιέγκο Μαραντόνα και Γιάννης Αντετοκούνμπο).

Ίσως, όμως, ακόμα πιο σημαντικό από το μήνυμα που περνάει ο Hayate με την αποτύπωση ενός προσώπου και την οπτικοποίηση του παραδείγματός του, να είναι το γεγονός ότι πλέον με την δημοσιότητα που έχουν πάρει τα έργα του έχει καταφέρει, όπως μας λέει, «ακόμα και μεγάλοι σε ηλικία άνθρωποι που είχαν άλλη νοοτροπία για το γκράφιτι, νομίζοντας ότι είναι βανδαλισμός και κάτι άσχημο, να βλέπουν τα έργα μου να παίρνουν μορφή και σχήμα και τελικά να εκφράζονται με θερμά λόγια και να προσφέρουν την υποστήριξή τους». «Η τέχνη είναι κάτι όμορφο που πρέπει να αναδεικνύεται, να τη βλέπει ο κόσμος και να χαίρεται, να φτιάχνει η μέρα του» υπογραμμίζει ο Θεσσαλονικιός καλλιτέχνης.

«Αυτό που κάνουμε είναι να απενοχοποιούμε το γκράφιτι που στο εξωτερικό είναι μια τέχνη αναγνωρισμένη από πολλούς καθώς γίνονται μεγάλα murals σε τοίχους δημόσιους αναγνωρίζοντας τη σημασία τους ακόμα και σαν ένα είδος τουρισμού γιατί τραβάει κόσμο. Μια στοά στην οποία δεν θα έμπαινε κανείς έφτασε πλέον να έρχεται κόσμος για να τη δει και αυτό είναι ωραίο» συμπληρώνει.

Δώστε γήπεδο στους καλλιτέχνες του γκράφιτι

Στην ερώτηση αν ήταν το γκράφιτι η πρώτη μορφή τέχνης με την οποία καταπιάστηκε μας απαντά αφοπλιστικά πως «από τότε που θυμάμαι είμαι με σπρέι στα χέρια». «Το θέμα είναι ότι αν δεν έχεις το χρόνο θα φαίνεται σαν βανδαλισμός. Αν δεν δώσουμε χώρο και τόπο στους καλλιτέχνες και να τους πούμε "αυτός ο τοίχος είναι χάλια βάψτε τον να γίνει καλύτερος", αν δεν έχουν χώρο οι καλλιτέχνες ο βανδαλισμός θα συνεχίζεται, θα υπάρχει κάτι άσχημο στην πόλη και ο λόγος είναι ότι δεν θα έχουν γήπεδο να παίξουν μπάλα οι άνθρωποι που θέλουν να ασχοληθούν με το γκράφιτι» συμπληρώνει με πάθος.

Ο Hayate, μάλιστα, ασχολήθηκε με το γκράφιτι και στη συνέχεια με τα murals παρά το γεγονός ότι ο πατέρας του ήταν αστυνομικός καθώς, όπως λέει, «ο πατέρας μου ήταν αυτός που με προέτρεπε να κάνω αυτό που αγαπάω στα πλαίσια του νόμιμου». «Βέβαια δεν υπάρχει νόμιμο γιατί δεν μπορείς να βγάλεις άδεια για έναν δημόσιο τοίχο είναι πολύ δύσκολο οπότε όσες φορές γίνονταν καταγγελίες από ανθρώπους που δεν έβλεπαν το τελικό αποτέλεσμα άλλα ένα παιδί με σπρέι, αυτό το πράγμα με πείραζε γιατί δεν μου επέτρεπε να τελειώσω το έργο μου όπως και έχει γίνει 1-2 φορές σε δημόσιο χώρο με αποτέλεσμα να ψάξω να βρω μια άλλη οδό ώστε να μπορέσω με άδεια να εκφραστώ καλλιτεχνικά σε ένα σχολείο (σ.σ. το mural με τον Ντιέγκο Μαραντόνα δημιουργήθηκε στο 3ο δημοτικό σχολείο στην Καλαμαριά) ή σε έναν άλλο χώρο και με την τροπή που έχει πάρει πλέον το πράγμα μέχρι σήμερα πλέον μου ζητάνε να κάνω ωραία πράγματα σε καταστήματα και επιχειρήσεις» εξομολογείται στο Newsbomb.gr

Πρακτική, πρακτική και πρακτική

Και όποιος θέλει να ασχοληθεί με το γκράφιτι, τι πρέπει να κάνει; Ποιο είναι το πιο δύσκολο πράγμα ρωτάμε τον Ηλία Στύλο με τον ίδιο να απαντά ότι αυτό που τον δυσκολεύει περισσότερο είναι όταν κάποιος του λέει τι πρέπει να κάνει «γιατί ο καλλιτέχνης πρέπει να εκφράζεται στον τοίχο». «Μπορεί να συζητήσω μια γενική γραμμή αλλά τελικά αυτό που θα προσπαθήσω θα είναι να περάσω τη δική μου γραμμή για να το κάνω και καλά και να είναι πολύ ωραίο το τελικό αποτέλεσμα».

Όσον αφορά, τέλος, τους νέους ή τις νέες που θέλουν να ασχοληθούν με το γκράφιτι οι συμβουλές του είναι απλές και συμπυκνώνονται τελικά σε μια λέξη: «Ένας νέος πρέπει να πιστέψει πολύ στον εαυτό του, να μην θεωρεί το γκράφιτι κάτι παράνομο, να γνωρίζει ότι θα έχει πολλές αποτυχίες, πρέπει να διαβάζει, πρέπει να δει βίντεο στο YouTube, να κάνει πρακτική, πρακτική και πρακτική. Κάθε ημέρα να προσπαθεί και αυτό θα πάει μόνο του και αν έχει ταλέντο αυτό θα βγει πολύ σύντομα».

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.