Μίκης Θεοδωράκης: Ο άνθρωπος που μελοποίησε όλη την Ελλάδα

Σήμερα ο ελληνισμός θρηνεί και αποχαιρετά με απέραντο σεβασμό τον Μίκη Θεοδωράκη, τον τελευταίο Μεγάλο Έλληνα διεθνούς εμβέλειας. Έναν παγκόσμιο καλλιτέχνη που «έφυγε» από τη ζωή το πρωί της Πέμπτης 2 Σεπτεμβρίου σε ηλικία 96 ετών.

Συνθέτης, πολιτικός, Αγωνιστής, ο Μίκης ήταν ένα σημείο αναφοράς, μια πηγή δύναμης και έμπνευσης για χιλιάδες Έλληνες.

Το έργο του Μίκη Θεοδωράκη είναι πολύμορφο, πλούσιο και εκτείνεται πέραν της μουσικής σε τομείς όπως η πεζογραφία, η ποίηση, η φιλοσοφία, η μουσικολογία, τα πολιτικά δοκίμια που μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες. Όσον αφορά τη μουσική εργογραφία του, ο Μίκης έχει γράψει όλα τα είδη μουσικής: ορατόρια, μπαλέτα, έντεχνο λαϊκό τραγούδι, μουσική δωματίου και συμφωνική μουσική, χορωδιακή μουσική, μουσική για θέατρο, κινηματογράφο, αρχαίο δράμα.

Ο δημιουργός που μας σύστησε καλύτερα τους ποιητές, που με τα τραγούδια του και το ασίγαστο πάθος του ενέπνευσε, εξέφρασε και συντρόφευσε του αγώνες για τα δικαιώματα, αφήνει πίσω του μια τεράστια και πολύτιμη πολιτιστική κληρονομιά για όλες τις επόμενες γενιές των Ελλήνων. «Η προσφορά του στην ποίηση, που, με τη μουσική του, την έβγαλε απ’ τις σκοτεινές, βαρύθυμες βιβλιοθήκες, την έβγαλε στον καθαρόν αέρα και την έφερε ώς το τραπέζι του λαού, πλάι στο ποτήρι και το ψωμί», έχει γράψει ο Γιάννης Ρίτσος.

Σήμερα «έφυγε» ένας πυλώνας του Παρθενώνα, λένε πολλοί καλλιτέχνες. Σήμερα έκλεισε ένα τεράστιο και σημαντικό κεφάλαιο της σύγχρονης πολιτιστικής και πολιτικής ιστορίας. Σήμερα έχουμε ανάγκη για λίγο να σιωπήσουμε, να συνειδητοποιήσουμε και να διαχειριστούμε το απέραντο κενό που οριστικά και αμετάκλητα αφήνει πίσω του ο Μίκης…

Ο Μίκης Θεοδωράκης πέρασε στην αθανασία και αιώνια το έργο του θα ακτινοβολεί σαν φάρος ελπίδας όσο υπάρχει πολιτισμός πάνω σε αυτή τη Γη, όπως αιώνια η Ελλάδα θα αναγνωρίζει στο έργο του το πρόσωπό της…

«Μα τι να πει κανείς για το Μίκη; Τι να πρωτοπεί; Ένα ακατάπαυστο μονάχα χειροκρότημα κι ένα μεγάλο Γεια σου Μίκη».

Αντί επιλόγου, θα αποχαιρετήσουμε τη σπουδαία αυτή προσωπικότητα, τον Μίκη Θεοδωράκη, με τα λόγια που έγραψε για εκείνον ο σπουδαίος μας ποιητής, φίλος και συναγωνιστής του, Γιάννης Ρίτσος:

«Μίκης Θεοδωράκης: ο πολυτάλαντος, ο πολυδιάστατος, ο πολυσύνθετος, ο πολυδύναμος. Όλα σ’ αυτόν είναι μεγάλα: ανάστημα, χέρια, πόδια, φωνή, γέλιο, κίνηση – όλα στον υπερθετικό βαθμό. Είναι απ’ αυτούς που όταν χορεύουν στην πλατεία μέσο στο σπίτια τρέμουν τα ταβάνια και κουδουνίζουνε τα γυαλικά στα ράφια. Ρωμιός. Γνήσιος Ρωμιός. Κι έχει πάντα κρεμασμένο στον κόρφο του. σε χοντρό, λαϊκό, τσαγκαράδικο σπάγκο (κι όχι σε χρυσή αλυσιδίτσα) γκόλφι του την Ελλάδα. Κι η Ελλάδα αναγνωρίζει στο έργο του το πρόσωπό της.

Ο Μίκης. στον οραματικό δυναμισμό του, έχει κάτι από Μογιακόβσκη. απ’ τον Ουγκώ και τον Μπετόβεν. Ούτε στιγμή δε θα βρούμε το Μίκη σε χαλάρωση. Πάντα σε έξαρση. Ένας παλαιστής. Ένας ακάματος αγωνιστής. Φλέβες, νεύρα, μυώνες νεύμα της ιστορίας, σε κάθε νεύμα απ’ το “μέσα” του (…) έβγαλε από τις σκοτεινές, βαρύθυμες βιβλιοθήκες (την ποίηση) και την έφερε ως το τραπέζι του λαού.

Ας μη νομιστεί ότι επιχειρώ να δώσω ένα υποτυπώδες έστω πορτραίτο του Μίκη. Ούτε την πρόθεση ούτε την ικανότητα έχω. Ο δημιουργικός του “φανατισμός” είναι τέτοιος που δε χωράει σε χαρακτηρισμούς και σχήματα. Κι είναι να θαυμάζεις πόσο τεράστια δύναμη θα πρέπει να διαθέτει ο ίδιος για να μπορεί να οργανώνει και να μορφοποιεί αισθητικά την εκρηκτική του δύναμη. Κι όμως ετούτη η δύναμη που χαστουκίζει κατά πρόσωπο κάθε μεγάλη και μικρή αδικία, ξέρει στιγμές στιγμές ν’ απαλαίνει και να θωπεύει κάθε καλό κι ωραίο του κόσμου τούτου κι αυτής της εποχής, γιατί μες στις τροχιές φλέβες της δύναμής του κυκλοφορεί σαν αίμα μια παιδική σχεδόν αθωότητα- το πείσμα και το χαμόγελο ενός αγέραστου παιδιού- που “αθωώνει” τη σεισμικότητά του (…).

Ο δονούμενος Μίκης, με τη μπαγκέτα στο χέρι, σαν μ’ ένα μαγικό ραβδί, αγγίζει κατευθείαν την καρδιά του λαού, την καρδιά των λαών, διευθύνοντας και πραγματώνοντας ένα θαύμα – ένα θαύμα που εδραιώνει την πίστη πως είναι κατορθωτή η αγάπη, η ευτυχία, η ειρήνη, η ελευθερία.

Μέσα στη μουσική του Μίκη (έντεχνη, λαϊκή και συμφωνική) συνθέτονται οι κοινωνικές και προσωπικές του αντιφατικότητες κι αποθεώνεται η πανανθρώπινη ομοψυχία κι ομοθυμία (…).

Ένα άλλο, ιδιαίτερα τιμητικό κεφάλαιο της προσωπικότητας του Θεοδωράκη είναι η προσφορά του στην ποίηση, που, με τη μουσική του, την έβγαλε απ’ τις σκοτεινές, βαρύθυμες βιβλιοθήκες, την έβγαλε στον καθαρόν αέρα και την έφερε ώς το τραπέζι του λαού, πλάι στο ποτήρι και το ψωμί.

Μα τι να πει κανείς για το Μίκη; Τι να πρωτοπεί; Ένα ακατάπαυστο μονάχα χειροκρότημα κι ένα μεγάλο Γεια σου Μίκη».

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.

Διαβάστε επίσης:

Η μουσική του Μίκη Θεοδωράκη για τον διεθνή κινηματογράφο

Μίκης Θεοδωράκης: Τα τραγούδια του σπουδαιότερου Έλληνα συνθέτη που έγραψαν Ιστορία

Νότης Μαυρουδής στο Newsbomb.gr για Θεοδωράκη: «Ο Μίκης ήταν πολύ μπροστά για την εποχή του»