Μουσική του δρόμου... Εκεί όπου «γράφονται» με νότες η ελευθερία και ο πολιτισμός

O Κωνσταντίνος Παπασωτηρίου και ο Δημήτρης Λυμπέρης μιλούν στο Newsbomb.gr για την μουσική τους και το πώς με αυτήν «χρωματίζουν» τις ημέρες μας.

Δημήτρης Λυμπέρης
Δημήτρης Λυμπέρης
5'

Χρωματίζουν με νότες και μελωδίες τις ημέρες αυτές τις γιορτινές. Οι μουσικοί που παίζουν στους δρόμους στην πλειονότητα τους νέα παιδιά είναι σε κεντρικά σημεία των αγορών και με τις κιθάρες τους (και με άλλα μουσικά όργανα) δίνουν μια πιο χειροπιαστή αίσθηση, που αγγίζει τις ψυχές των ανθρώπων.

Δύο νεαρά παιδιά που γεμίζουν με την ενέργεια τους την καθημερινότητα μας μιλούν στο Newsbomb.gr για την ελευθερία που νιώθουν, όταν παίζουν στον δρόμο. Για την επαφή τους με τον κόσμο. Τους συναντήσαμε στον πεζόδρομο του Περιστερίου, στην αρχή και στο τέλος της Εθνικής Αντιστάσεως.

Ο Κωνσταντίνος Παπασωτηρίου και ο Δημήτρης Λυμπέρης, ο Δημήτρης Λυμπέρης και ο Κωνσταντίνος Παπασωτηρίου αφήνουν για λίγο τις κιθάρες τους και μας μιλούν για τον κόσμο, που θα χτιζόταν πάνω σε πεντάγραμμο.

Κωνσταντίνος Παπασωτηρίου: Με αφετηρία το «Δρόμο» δημιουργείται μουσικός πολιτισμός, ελεύθερος…

Γιατί παίζεις στο δρόμο; Τι κερδίζεις από αυτό;

«Η μουσική του δρόμου σημαίνει για μένα ελευθερία. Στο δρόμο τραγουδώ τα τραγούδια που μ’ αρέσουν, χωρίς καμία δέσμευση. Μοιράζομαι τα τραγούδια που αγαπώ με τον κόσμο και η θετική του ανταπόκριση με ενθουσιάζει. Με αφετηρία το «Δρόμο» δημιουργείται μουσικός πολιτισμός, ελεύθερος, χωρίς τις δεσμεύσεις του εμπορίου και μας μουσικής βιομηχανίας. Τέλος και όχι τελευταίο, στους χαλεπούς καιρούς της ανεργίας και του εγκλεισμού που ζούμε, ο «Δρόμος» εκτός από την ελευθερία, μας επιτρέπει να κερδίζουμε τη ψυχή μας και τη ζωή μας.

Ο κόσμος πώς ανταποκρίνεται;

«Η ανταπόκριση του κόσμου είναι εκπληκτική. Οι μουσικοί του δρόμου αντιμετωπίζονται πλέον ως καλλιτέχνες και όχι ως επαίτες.

Οι μουσικοί του δρόμου είναι μια όμορφη νότα στην καθημερινή ασχήμια, ένα ξέφωτο στη μιζέρια της ζωής και της πόλης και ο κόσμος μας το αναγνωρίζει».

Είναι ένας τρόπος αναγνώρισης;

«Η επικοινωνία που αναπτύσσουμε με το «κοινό του δρόμου» είναι βαθιά και ουσιαστική. Από εδώ προκύπτει και η αναγνώριση. Δεν είναι τυχαίο ότι ιδιοκτήτες μαγαζιών που με ακούν με καλούν να τραγουδήσω στα μαγαζιά τους. Εδώ με άκουσαν και με κάλεσαν στις εκδηλώσεις του δήμου της περιοχής μου. Εδώ γίνονται οι συναντήσεις με άλλους μουσικούς και φτιάχνονται μουσικά γκρουπ».

Ποια είναι η ευχή σου για το 2022;

«Να τελειώσει η πανδημία. Να σταματήσει ο φόβος. Να αγκαλιαστούμε και να φιληθούμε ελεύθερα. Να τραγουδάμε αγκαλιά και να στήνουμε χορούς λυτρωτικούς…».

Ποιο τραγούδι χαρίζεις;

«Το αερικό»

«’Όσες κι αν χτίζουν φυλακές
και αν ο κλοιός στενεύει
ο νους μας είναι αληταριό
που όλο θα δραπετεύει’».

Δημήτρης Λυμπέρης: Η μουσική που παίζω στο δρόμο είναι ψυχοθεραπεία για εμένα αλλά και για τον κόσμο

Γιατί παίζεις στο δρόμο; Τι κερδίζεις από αυτή την κίνηση;

«Η μουσική στον δρόμο ήρθε για μένα πριν από περίπου πέντε έτη ως αντίδραση ύστερα από την απώλεια του πατέρα μου. Ήταν η δική μου ψυχοθεραπεία. Μέσα από αμέτρητες στιγμές έως και σήμερα που έχω καθιερώσει αυτή την δραστηριότητα, έχω καταλάβει πως είναι ψυχοθεραπεία και για τον κόσμο, για τον κάθε περαστικό. Μέσα από αυτή την κίνηση κερδίζω ουσία σε κάθε μου δευτερόλεπτο. Πάντα είχα μέσα μου το συναίσθημα της προσφοράς, και περνώντας από πολλά στάδια στην ζωή μου νιώθω πως επιτέλους έχω βρει την αποστολή μου στη ανθρωπότητα. Κι αυτή δεν είναι άλλη από την μεταδοτικότητα της χαράς, της θετικότητας, της πνευματικής ανάτασης μέσω της τέχνης».

Ο κόσμος πώς ανταποκρίνεται;

«Προφανώς και έχω και τις αρνητικές στιγμές και εμπειρίες από ανθρώπους που έχουν περάσει από μπροστά μου. Κι αναφέρω πρώτα το αρνητικό για να καταλήξω στο ότι αν έβαζα σε μια ζυγαριά αρνητικές και θετικές εμπειρίες, η ζυγαριά θα έσπαγε προς το θετικό κομμάτι. Οι άνθρωποι ανταποκρίνονται κατά βάση άλλοτε χαμογελώντας, άλλοτε χορεύοντας κι άλλοτε απλώς αδιαφορώντας, που είναι φυσικά αποδεκτό».

Είναι ένας τρόπος αναγνώρισης;

«Φυσικά και είναι τρόπος αναγνώρισης, διότι όταν για πέντε χρόνια παίζεις αδιάκοπα σε κεντρικούς δρόμους όπως η Ερμού, αν το δει κανείς αναλογικά, σε έχουν δει κυριολεκτικά εκατομμύρια άνθρωποι».

Τώρα στις γιορτές νιώθεις ότι γεμίζεις ευχάριστα το χρόνο του κόσμου; Πώς το εισπράττεις;

«Ο κόσμος έχει ανάγκη το χαμόγελο, τον χορό, γενικώς το εύθυμο συναίσθημα. Αν λοιπόν καθημερινά εισπράττω την αγάπη του κόσμου μια, ειδικά μέσα στις γιορτές την εισπράττω χίλιες. Είναι και το κλίμα που βοηθά, ακόμη και ο στολισμός».

Ποιο τραγούδι θα αφιέρωνες για την νέα χρονιά και γιατί;

«Το τραγούδι που θα αφιέρωνα σε όλο τον κόσμο για την νέα χρονιά που μας έρχεται, είναι το "The show must go on" από τους θρυλικούς Queen. Κι αυτό γιατί ένα μότο της ζωής μου τα τελευταία χρόνια, είναι πως οτιδήποτε κι αν συμβαίνει στον καθένα, το μοναδικό που πρέπει να κοιτάζει είναι το μάθημα που του αφήνει και να συνεχίζει ακάθεκτος το ταξίδι του».

Ποια είναι η ευχή σου για το 2022;

«Η ευχή μου για το 2022 είναι το φως στην ψυχή του καθενός και η θετική εκμετάλλευση του πολύτιμού μας χρόνου. Τον οποίο αξίζει να ξοδεύουμε σε οτιδήποτε γεμίζει το πνεύμα μας και με τους αγαπημένους μας ανθρώπους. Και φυσικά, σωματική και πνευματική υγεία! Χρόνια πολλά, καλή χρονιά!».

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.

Ροή Ειδήσεων Δημοφιλή