Tα τρία νέα ναυάγια-μνημεία του Δυτικού Παγασητικού που είναι επισκέψιμα για καταδύσεις αναψυχής
Οι τρεις νέοι υποθαλάσσιοι αρχαιολογικοί χώροι στο Ακρωτήρι Γλάρος, στην Κίκυνθο Αμαλιάπολης και στο Ακρωτήριο Τηλέγραφος συνθέτουν μαζί με τον ενάλιο αρχαιολογικό χώρο της Αλοννήσου ένα μοναδικό υποθαλάσσιο αρχαιολογικό πάρκο μοναδικής καταδυτικής εμπειρίας σε διεθνές επίπεδο.
Τα συγκεκριμένα ναυάγια βρίσκονται σε μικρό βάθος, οπότε είναι πρόσφορη η κατάδυση ακόμα και για αρχάριους.
Το υστερορωμαϊκό ναυάγιο στο Ακρωτήρι Γλάρος
Το δυτικό τμήμα του ακρωτηρίου του Γλάρου είναι κατάσπαρτο με άγκυρες κυρίως της Μέσης Βυζαντινής περιόδου. Μια προσεκτικότερη μελέτη των συγκεντρώσεων και της κατάστασης ορισμένων, σε συνδυασμό με τη συγκέντρωση της κεραμικής, πιθανότατα να εξιστορούν τη ναυάγηση ενός μεγάλου εμπορικού πλοίου του 12ου-13ου αι. μ.Χ.
Το φορτίο του αποτελούνταν από αμφορείς μεταφοράς κρασιού. Το πλήθος και η διασπορά της κεραμικής δίνουν την εντύπωση ενός μεγάλου φορτίου και, συνεπώς, πλοίου. Ανάλογα με τη διαδρομή, ο καταδυόμενος επισκέπτης μπορεί να παρατηρήσει την εξέλιξη των τύπων αγκυρών διαφόρων εποχών, την εξιστόρηση των τελευταίων στιγμών ενός ναυαγίου μέσω των αγκυρών του, καθώς και τον συνδυασμό του θαλάσσιου περιβάλλοντος και των καταλοίπων ναυαγίου.
Το βυζαντινό ναυάγιο στην Κίκυνθο Αμαλιάπολης
Μεταξύ του 11ου και του 12ου αιώνα στην είσοδο του Παγασητικού κόλπου, ένα βυζαντινό εμπορικό πλοίο ναυάγησε κοντά στη νησίδα Κίκυνθο, που βρίσκεται στα ανατολικά του όρμου της Αμαλιάπολης. Ο κύριος όγκος του ναυαγίου συνίσταται από πίθους και αμφορείς. Η θέση του εντοπίστηκε από το Ινστιτούτο Εναλίων Αρχαιολογικών Ερευνών το 2005. Σήμερα, ο καταδυόμενος επισκέπτης μπορεί να παρατηρήσει τα εναπομείναντα θραύσματα των πίθων και ορισμένων αμφορέων, που αποτελούν την κύρια συγκέντρωση του ναυαγίου.
Το βυζαντινό ναυάγιο στο Ακρωτήριο Τηλέγραφος
Στον πυθμένα της βορειοανατολικής ακτής του ακρωτηρίου Τηλέγραφος βρίσκονται τα κατάλοιπα του φορτίου ενός πλοίου της ύστερης ρωμαϊκής περιόδου. Το φορτίο του αποτελούνταν αποκλειστικά από εμπορικούς αμφορείς. Η ανασκαφή και μελέτη των αμφορέων έδειξε ότι μετέφεραν κρασί, γάρο, φρούτα και ελιές, με κύρια προέλευση την Ηπειρωτική Ελλάδα και το Ανατολικό Αιγαίο. Προορισμός του πλοίου θα ήταν ένα από τα λιμάνια του Παγασητικού κόλπου, για να ανταλλάξει το εμπόρευμά του με δημητριακά. Πιθανότατα, μια θαλασσοταραχή αναποδογύρισε το πλοίο και το φορτίο του χάθηκε στον βυθό μέχρι την «ανάκτηση» του από την έρευνα του Ινστιτούτου Εναλίων Αρχαιολογικών Ερευνών. Ο επισκέπτης δύτης μπορεί να παρατηρήσει τον χώρο και τα ίχνη της υποβρύχιας ανασκαφής, όπου διατηρείται μέρος του διάσπαρτου φορτίου.