Ο Γκόραν Μπρέγκοβιτς στο Νewsbomb.gr: «Ένα ταξίδι στο Κάμα Σούτρα, ο τίτλος της ζωής μου»
Ο αγαπημένος του ελληνικού κοινού, Γκόραν Μπρέγκοβιτς στο Newsbomb.gr και ξεδιπλώνει σημαντικούς σταθμούς της ζωής και της πορείας του.
Θεωρεί την Ελλάδα μια από τις πιο όμορφες χώρες του κόσμου. Μας έχει χαρίσει ορισμένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια της ελληνικής μουσικής. Επιστρέφει ξανά και ξανά στη χώρα μας, ανανεώνοντας κάθε φορά τους δεσμούς με το ελληνικό κοινό. Θέλει η μουσική του να έχει μια δόση τρέλας και την έχει! Αυτό άλλωστε είναι το στοιχείο που ξεχωρίζει τη μουσική των Βαλκανίων. Κάθε του συναυλία είναι ένα ξέφρενο πάρτι χορού, κεφιού και τραγουδιού. Στη χώρα του ήταν ο μεγαλύτερος ροκ σταρ. Έχει γράψει εμβληματικές μουσικές για το σινεμά και έχει συνεργαστεί με θρύλους της παγκόσμιας μουσικής. Σύντομα θα βρίσκεται ξανά στην Ελλάδα για ένα καλοκαιρινό live party στη Ραφήνα (17/07).
Κυρίες και κύριοι, ο Γκόραν Μπρέγκοβιτς είναι στο Newsbomb.gr και αποκαλύπτεται μέσα από τα δικό του λόγια.
Για την Ελλάδα
Πάντα είναι μεγάλη η χαρά μου όταν έρχομαι στην Ελλάδα. Καμιά φορά ακούω τους Έλληνες να παραπονιούνται και να γκρινιάζουν για διάφορα και σκέφτομαι πως είναι ευτυχία να έχεις γεννηθεί και να ζεις σε μια από τις πιο όμορφες χώρες του κόσμου.
Η μουσική μου ταιριάζει απόλυτα με την Ελλάδα, μια χώρα που νιώθω σαν στο σπίτι μου. Δυστυχώς δεν μιλάω την ελληνική γλώσσα όμως όταν παίζω τη μουσική μου νιώθω ότι δεν δυσκολεύομαι να επικοινωνήσω με το ελληνικό κοινό. Φυσικά, πρέπει να πω ότι η μουσική μου είναι εμπνευσμένη και από την ελληνική μουσική όπως το ρεμπέτικο.
Για τη συνεργασία με τον Γιώργο Νταλάρα
Είχα μια όμορφη συνεργασία με τον Γιώργο Νταλάρα και ήταν τιμή μου που βρεθήκαμε μαζί στο στούντιο, μαζί μας ήταν ορισμένοι από τους καλύτερους Έλληνες μουσικούς. Νιώθω λοιπόν ότι μου αρέσει να ξέρω πως άφησα μερικούς από τους θησαυρούς μου στην ελληνική δισκογραφία, καθώς κάποια από τα τραγούδια μου συνεχίζουν να παίζουν και να τα αγαπάει ο κόσμος.
Σαν στο σπίτι του...
Είναι δύσκολο όταν η χώρα σου και η γλώσσα σου εξαφανίζονται ξαφνικά, όμως τότε αρχίζεις να καταλαβαίνεις ότι το σπίτι σου δεν είναι σε μια γεωγραφική ή πολιτική επικράτεια αλλά σε μια συναισθηματική επικράτεια. Αυτό σημαίνει ότι είναι εκεί που βρίσκονται οι φίλοι σου, τα σουβενίρ, οι αναμνήσεις σου, έτσι μπορώ να πω ότι αισθάνομαι σαν το σπίτι μου σε πολλά μέρη του κόσμου. Επίσης πρέπει να δουλεύω στα Βαλκάνια διότι ως τοπικός συνθέτης πρέπει να βρίσκομαι εδώ για να δημιουργώ τη μουσική μου.
Για τη μουσική των Βαλκανίων
Πιστεύω ότι η βασική διαφορά ανάμεσα στη μουσική των Βαλκανίων με τον υπόλοιπο κόσμο είναι η τρέλα. Η μουσική πάντα πρέπει να έχει μια εσάνς τρέλας, και μου αρέσει η μουσική μου και οι μουσικοί μου να το βγάζουν αυτό. Νομίζω ότι δεν υπάρχουν πολλοί συνθέτες στην ιστορία της μουσικής που έχουν το βιογραφικό μου. Έχω παίξει σε μερικούς από το πιο σημαντικούς χώρους στον κόσμο, όπως στην Όπερα του Σίδνεϊ, στα Ηλύσια Πεδία και σε άλλους σημαντικούς χώρους, έχοντας πουλήσει εκατοντάδες χιλιάδες εισιτήρια. Αλλά έχω παίξει και σε μπουζούκια ή σε πάρτι λίγων στη Ρωσία. Είναι ωραίο να μπορείς να κάνεις διαφορετικά πράγματα στη ζωή.
Για την κινηματογραφική μουσική
Κατά τη διάρκεια του πολέμου στη χώρα μου ήμουν στη Γαλλία και πριν τον πόλεμο είχα βρεθεί σε 10 διαφορετικές χώρες της Ευρώπης για την ταινία Ο Καιρός των Τσιγγάνων (Time of the Gypsies) και έτσι είχα προτάσεις για ταινίες. Επίσης είχα να ηχογραφήσω για το Arizona Dream. Έτυχε λοιπόν να κάνω μουσική για ταινίες αυτά τα τέσσερα χρόνια του πολέμου. Συγκεκριμένα, έκανα πάνω από 20 ταινίες. Ήθελα να τις κάνω γιατί είχα την εντύπωση ότι σπαταλάω το χρόνο μου. Όταν είσαι νεότερος έχει τον χρόνο να εξερευνήσεις εκατομμύρια πιθανότητες, αλλά από κάποια ηλικία καταλαβαίνεις ότι είσαι τυχερός αν θα μπορέσεις να έχεις έστω μία. Επίσης, θεωρώ ότι οι δίσκοι μου μπορούν να αποτελέσουν σάουντρακ για ταινίες. Αν έχεις κάποια ταινία στο κεφάλι σου μπορώ να σου γράψω τη μουσική. Και ίσως αυτό να είναι καλύτερο από το να κάνεις ταινίες για το σινεμά.
Για τον Εμίρ Κουστουρίτσα
Είχα την τύχη να δουλέψω στις 2-3 καλύτερες ταινίες του, Ο καιρός των Τσιγγάνων, Arizona Dream και Underground, δίνοντας το καλύτερο που μπορούσα. Φυσικά και αποτέλεσε έμπνευσή μου εκείνο τον καιρό. Την πρώτη ταινία μας την έκανα λόγω της φιλίας μας, γιατί τότε ήμουν ο μεγαλύτερος ροκ σταρ στην πατρίδα μου και οι ροκ σταρ δεν κάνουν μουσική για ταινίες, δεν έχουν αρκετά χρήματα και δόξα, αλλά το έκανα για χάρη της φιλίας μας και μετά συνέβη ό,τι συνέβη. Θα έλεγα ότι λόγω του πολέμου είχα την ευκαιρία δύο φορές να ξεκινήσω από το μηδέν. Το ξεκίνημα του πολέμου με βρήκε στη Γαλλία πρακτικά χωρίς τίποτα. Όμως η ομορφιά βρίσκεται στο ξεκίνημα, στην αρχή, έτσι είχα την τύχη να ξεκινήσω δύο φορές. Πιστεύω ότι αυτό είναι το πιο σημαντικό που συνέβη σε ολόκληρη την καριέρα μου.
Για τη συνεργασία με γνωστούς σταρ της μουσικής
Είχα την τύχη να έχω στους δίσκους μου κάποιους αξιόλογους καλλιτέχνες που -για παράδειγμα- αν τους συναντούσα στο αεροδρόμιο θα πήγαινα τους ζητήσω αυτόγραφο. Έτσι, είχα την τύχη να δουλέψω με κάποιους από αυτούς, όπως ο Iggy Pop, οι Gyspy Kings, η Σεζάρια Εβόρα και άλλοι.
Για την τεχνητή νοημοσύνη
Ίσως η δική μας ευφυΐα και εξυπνάδα δεν είναι καλή ή αρκετή για να σώσει τον πλανήτη. Ίσως χρειαζόμαστε την τεχνητή νοημοσύνη, γιατί ποιος ξέρει ο άνθρωπος τι μπορεί να κάνει σε αυτό τον καημένο τον πλανήτη. Ίσως είναι καλή και τη χρειαζόμαστε τελικά.
Για τον καινούριο δίσκο του «The Belly Button of the World»
Έχει κυκλοφορήσει ο καινούριος μου δίσκος Belly Button of the World και ελπίζω να τον παρουσιάσω κάποια στιγμή στην Ελλάδα με συμφωνική ορχήστρα. Του χρόνου θα έχω το νέο μου άλμπουμ, αλλά για την ώρα είμαι συγκεντρωμένος στο Belly Button of the World.
Όλα ξεκίνησαν όταν ήμουν σε μια επιτροπή στο Παρίσι, ήταν να γράψω ένα κονσέρτο για την Εθνική Ορχήστρα της Γαλλίας και πρότεινα μια ιδέα που προέκυψε από μια ιστορία που διάβασα στο ίντερνετ. Μια ρεπόρτερ του CNN που βρισκόταν στην Ιερουσαλήμ ήθελε να κάνει ένα μικρό ρεπορτάζ για τους ανθρώπους που πηγαίνουν στο Τείχος των Δακρύων και προσεύχονται. Εκεί πήγαινε κάθε μέρα για χρόνια και ένας γέρος Εβραίος. Μια μέρα, αφού τελείωσε την προσευχή του, η ρεπόρτερ πλησίασε τον γέρο και του είπε: «Έρχεσαι πολύ καιρό μπροστά στο Τείχος και μιλάς στον Θεό». «Ναι, έρχομαι επί 60 χρόνια κάθε μέρα», απάντησε ο Εβραίος. Τότε, εκείνη τον ρώτησε: «Μετά από 60 χρόνια, τι λες στον Θεό μπροστά στο Τείχος;». «Του μιλάω για τους πολέμους ανάμεσα στους χριστιανούς, στους Εβραίους, στους μουσουλμάνους και του ζητάω να σταματήσουν, ώστε τα παιδιά να μπορέσουν να ζήσουν με ειρήνη», της εξήγησε ο γέρος. Η ρεπόρτερ του CNN τον ρώτησε ξανά: «Μετά από τόσα χρόνια που μιλάς στο Θεό μπροστά στο Τείχος τι έχεις να μας πεις;». Και ο Εβραίος απάντησε: «Έχω την εντύπωση ότι μιλάω σε τοίχο»...
Υπάρχει λοιπόν κάτι να μάθουμε από αυτή την ιστορία. Ότι προφανώς ο Θεός δεν έβαλε στο πρόγραμμά του να μας διδάξει πώς να ζούμε μαζί ειρηνικά και πως είναι κάτι που πρέπει να το μάθουμε μόνοι μας.
Έτσι το κονσέρτο μου για βιολί είναι προς αυτή την κατεύθυνση καθώς έχω το προνόμιο να βάλω μαζί πράγματα που για τους πολιτικούς είναι μόνο στο μυαλό τους. Μιλάει για τρεις ιστορίες, των χριστιανών, των Εβραίων και των μουσουλμάνων και είναι γραμμένο για βιολιστές που προέρχονται από τις τρεις αυτές παραδόσεις. Οι χριστιανοί παίζουν κλασική μουσική, όπως και οι Εβραίοι αλλά με διαφορετική τεχνική και οι μουσουλμάνοι παίζουν οριεντάλ.
Για τη συναυλία του στη Ραφήνα
Είναι καλοκαίρι και σίγουρα θα περάσουμε καλά όπως και όλοι όσοι έρθουν στη συναυλία. Θα παίξω ένα ζωντανό και κεφάτο πρόγραμμα, θα τραγουδήσουμε και θα χορέψουμε. Θα διασκεδάσουμε και θα τρελαθούμε.
Για τον εαυτό του
Είμαι πολύ μεγάλος για να κάνω ανόητα πράγματα. Από κάποια ηλικία και έπειτα, πρέπει να κάνεις πράγματα που δεν θα κάνουν τα παιδιά σου να ντρέπονται για εσένα… Επίσης είμαι πολύ νέος για να είμαι μοντέρνος. Πράγμα που είναι καλό. Ξέρω να γράφω μοντέρνα μουσική. Όμως αυτό που είναι μοντέρνο για εμένα απέχει πολύ από το να είναι μοντέρνο για τον υπόλοιπο κόσμο, διότι προέρχομαι από έναν τόπο που είναι έναν αιώνα πίσω από τους άλλους.
Για τον τίτλο της ζωής του
Θα έδινα τον τίτλο «Ένα ταξίδι στο Κάμα Σούτρα». Γιατί στη ζωή μου έχουν υπάρξει πολλά πάνω και πολλά κάτω. Έχω υπάρξει και από πάνω και από κάτω. Η ζωή μου είναι σαν ένα Κάμα Σούτρα.
*Ο Γκόραν Μπρέγκοβιτς επιστρέφει στη χώρα μας για μια συναυλία τη Δευτέρα 17 Ιουλίου, στο Κολυμβητήριο Ραφήνας. Μαζί του θα έχει, όπως πάντα, την μπάντα του "The Wedding and Funeral Band".
Πληροφορίες
Δευτέρα 17 Ιουλίου, στις 21:00
Οι πόρτες ανοίγουν στις 19:30
Δημοτικό Κολυμβητήριο Ραφήνας, Αμαρυλλίδος 44, Ραφήνα
Προπώληση εισιτηρίων
Τicketmaster: https://www.
Early bird: 20 ευρώ (μέχρι εξαντλήσεως)
Γενική είσοδος: 30 ευρώ
VIP: 60 ευρώ
Εκδοτήρια: Δημοτικό πάρκο - Κολυμβητήριο Ραφήνας
My Daily Spot Σύνταγμα (Μητροπόλεως 25)
My Daily Spot Κολωνάκι (Τσακάλωφ 14)
Διαβάστε επίσης
Οι Saxon στο Newsbomb.gr: «Είμαστε προετοιμασμένοι για τα πάντα»
Μαρία Κηλαηδόνη: «Ο Λουκιανός με πέρασε από οντισιόν» - Η «Παναγιωταρά», η σύγκριση, η ψυχοθεραπεία
Χόρχε Μπουκάι, εσείς έχετε λύσει τα θέματά σας;
George Gaudy μας έχεις κάνει να κολλήσουμε με τα viral τραγούδια του «Έτερος Εγώ»
Χρήστος Θηβαίος στο Newsbomb.gr: «Γιατί θα μείνω για πάντα τερματοφύλακας»
.jpg)
.jpg)
