Μίνι απόδραση στην Επίδαυρο - Όλες οι παραστάσεις που θα δούμε έως τα τέλη Αυγούστου
Πρεμιέρες εγχώριες και παγκόσμιες, διεθνείς συμπαραγωγές, αρχαίο δράμα και έργα σύγχρονων δημιουργών αναμένεται να ενθουσιάσουν το κοινό που θα βρεθεί στην Επίδαυρο κάθε Παρασκευή και Σάββατο του Ιουλίου και του Αυγούστου.
Το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου άνοιξε φέτος τις πύλες του στις 7 και 8 Ιουλίου με τον Ιππόλυτο του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία της καλλιτεχνικής διευθύντριας του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, Κατερίνας Ευαγγελάτου.
Η sold out παράσταση αναδείχτηκε σε θεατρική εμπειρία, γνωρίζοντας θερμή υποδοχή από το κοινό και μεγάλη επιτυχία. Η συναρπαστική θεατρική σεζόν συνεχίζει με πλήθος παραστάσεων στο εμβληματικό αρχαίο θέατρο που ήδη έχουν συγκεντρώσει το ενδιαφέρον των θεατών.
Τι θα δούμε στη συνέχεια στην Επίδαυρο
Στις 14 και 15 Ιουλίου, τη σκυτάλη παίρνει η Λένα Κιτσοπούλου στην πρώτη της σκηνοθετική κάθοδο στην Επίδαυρο με τους Σφήκες του Αριστοφάνη.
Στις 21 και 22 Ioυλίου o Φρανκ Κάστορφ φέρνει σε παγκόσμια πρεμιέρα τη Μήδεια, βασισμένο στο έργο του Ευριπίδη.
Στις 28 και 29 Ioυλίου η Έφη Μπίρμπα παρουσιάζει τους Βάτραχους του Αριστοφάνη
Στις 4 και 5 Αυγούστου ο Γιώργος Σκεύας έρχεται στην Επίδαυρο με τον Οιδίποδα Επί Κολωνώ του Σοφοκλή.
Στις 11 και 12 Αυγούστου ακολουθεί η Ιώ Βουλγαράκη με την Εκάβη του Ευριπίδη.
Στις 18 και 19 Αυγούστου τη σκυτάλη παίρνουν οι Τρωάδες του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Χρήστου Σουγάρη.
Το πρόγραμμα κλείνει ο Σίμος Κακαλάς με τον Οιδίποδα Τύραννο του Σοφοκλή στις 25 και 26 Αυγούστου.
Το πρόγραμμα αναλυτικά
Σφήκες του Αριστοφάνη (14 & 15 Ioυλίου)
Εθνικό Θέατρο – Λένα Κιτσοπούλου
Η αιρετική Λένα Κιτσοπούλου στην πρώτη της σκηνοθετική κάθοδο στην Επίδαυρο ανεβάζει μια διασκευή της δηκτικής κωμωδίας του Αριστοφάνη. Στους Σφήκες ο ποιητής σατιρίζει με ευφάνταστο τρόπο τη μανία των Αθηναίων να λύνουν δικαστικά τις διαφορές τους, αλλά και τις ρωγμές του δικαστικού συστήματος που επέτρεπε σε επιτήδειους να χειραγωγούν τη δικαιοσύνη προς όφελός τους. Εξήντα χρόνια μετά την παράσταση του Αλέξη Σολομού, το Εθνικό Θέατρο καλεί την ανατρεπτική δημιουργό να στρέψει τη ματιά της στα κρίσιμα ερωτήματα που θέτει το αριστοφανικό έργο, σαρκάζοντας τις σύγχρονες παθογένειες με τον δικό της ιδιαίτερο τρόπο.
Μετάφραση Στέλιος Χρονόπουλος • Δραματουργική επεξεργασία – Διασκευή – Σκηνοθεσία Λένα Κιτσοπούλου • Σκηνικά – Κοστούμια Μαγδαληνή Αυγερινού • Μουσική Νίκος Κυπουργός • Φωτισμοί Νίκος Βλασόπουλος • Βοηθός σκηνοθέτιδας Μαριλένα Μόσχου • Παίζουν: Δάφνη Δαυίδ, Αλέξανδρος Ζουριδάκης, Κωνσταντίνος Καπελλίδης, Νίκος Καραθάνος, Λένα Κιτσοπούλου, Γιάννης Κότσιφας, Νίκος Κουσούλης, Αλέξης Κωτσόπουλος, Νεφέλη Μαϊστράλη, Σωτήρης Μανίκας, Νικόλας Μαραγκόπουλος, Ιωάννα Μαυρέα, Θάνος Μπίρκος, Δημήτρης Ναζίρης, Πάνος Παπαδόπουλος, Στέφανος Πίττας, Κωνσταντίνος Πλεμμένος, Μαριάννα Πουρέγκα, Θοδωρής Σκυφτούλης.
Η παράσταση προτείνεται σε θεατές από 15 ετών και άνω. Με αγγλικούς υπέρτιτλους.
Μήδεια (21 & 22 Ioυλίου / Παγκόσμια Πρεμιέρα)
Φρανκ Κάστορφ - Βασισμένο στον Ευριπίδη
Στη συνέχεια του κύκλου των αναθέσεων αρχαίων έργων σε κορυφαίους ευρωπαίους σκηνοθέτες που ξεκίνησε το 2021 με την πρόσκληση του Τόμας Οστερμάιερ και συνεχίστηκε το 2022 με τις παγκόσμιες πρεμιέρες του Γιόχαν Σίμονς και του Ούλριχ Ράσε, το Φεστιβάλ καλεί φέτος για πρώτη φορά στην Επίδαυρο τον Φρανκ Κάστορφ να σκηνοθετήσει Μήδεια σε μια παράσταση που δίνει το διεθνές στίγμα του φετινού προγράμματος.
Ο καινοτόμος σκηνοθέτης, ιστορικός διευθυντής της βερολινέζικης Φολκσμπίνε, που σφράγισε από τη δεκαετία του 1990 το «γερμανικό στιλ», θα συνεργαστεί με σπουδαίους ηθοποιούς του θεάτρου μας παντρεύοντας τον αναρχικό τρόπο παιξίματος, τον αυτοσχεδιασμό και την υποκριτική ελευθερία με την σύγχρονη ελληνική σκηνή σε μια εκρηκτική σκηνοθετική πρόταση.
Στο Φεστιβάλ τον γνωρίσαμε το 2007 με το Nord (1960), πρώτο μέρος της Γερμανικής Τριλογίας του Σελίν. Επανήλθε επ’ αφορμής του μεγάλου αφιερώματος στη Φολκσμπίνε στην Πειραιώς 260 το 2017 με τον Παίκτη, που βασίστηκε στο έργο του Ντοστογέφσκι.
Ο Κάστορφ υπηρετεί ένα θέατρο ακραίο και ρηξικέλευθο με υλικά μια έντονα εικαστική γλώσσα και μια σύγχρονη υποκριτική υψηλής θερμοκρασίας. Συνηθίζει να συνθέτει διαφορετικά κείμενα ανεξαρτήτως εποχής με στόχο να αναδείξει τον στοχασμό και τη φιλοσοφική αντιπαράθεση στο υπόστρωμα της κάθε ιστορίας.
Σκηνοθεσία Frank Castorf • Σκηνικό Aleksandar Denic • Κοστούμια Adriana Braga Peretzki • Μουσική William Minke • Φωτισμοί Lothar Baumgarte • Βίντεο Andreas Deinert • Διεύθυνση καλλιτεχνικής παραγωγής Sebastian Klink • Παίζουν (αλφαβητικά): Στεφανία Γουλιώτη, Σοφία Κόκκαλη, Μαρία Ναυπλιώτου, Αγγελική Παπούλια, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Αινείας Τσαμάτης, Νικόλας Χανακούλας, Νίκος Ψαρράς
Βατράχια του Αριστοφάνη (28 & 29 Ioυλίου)
Έφη Μπίρμπα
Μια κωμωδία με DNA τραγωδίας. Η Αθήνα διανύει μια βαθιά πολιτική και πνευματική κρίση, κρίση θεσμών και αξιών. Στην άνυδρη και δυσοίωνη πραγματικότητα της πόλης, ο Διόνυσος, πατέρας κι εμπνευστής του θεάτρου, ξεκινά το ταξίδι στον Κάτω Κόσμο για να φέρει πίσω τον σπόρο της αναγέννησης, την ποίηση, ώστε να σώσει τον κόσμο που καταρρέει. Με συνοδοιπόρους τον Ξανθία και τον θόρυβο των βατράχων, μέσα από αλλεπάλληλες κωμικές και παράδοξες συναντήσεις φτάνει στον Άδη για να αναστήσει τον Ποιητή. Εκείνον που μπορεί ν’ αναμετρηθεί με την επερχόμενη καταστροφή.
Από τις ρωγμές της ατόφιας κωμικότητας του έργου εκφύονται αδυναμίες ζώντων και τεθνεώτων και ανακινούνται τα δύσοσμα νερά της πραγματικότητας. Με όραμα τη μεγάλη ιδέα της σωτηρίας του κόσμου, η κάθοδος του Διονύσου στον Άδη γίνεται ταυτόχρονα κατάβαση στον ίδιο τον μηχανισμό του θεάτρου. Στα ίχνη του Διονύσου, η παράσταση ζητά να φτάσει με τη σειρά της στον πυρήνα της θεατρικής δημιουργίας με οδοδείκτη τον υπέροχο «αριστοφανικό εξπρεσιονισμό».
Μετάφραση Κωνσταντίνος Μπλάθρας • Σκηνοθεσία – Σκηνογραφία Έφη Μπίρμπα • Διασκευή Έφη Μπίρμπα, Άρης Σερβετάλης, Κωνσταντίνος Μπλάθρας • Μουσική Κωνσταντίνος Σκουρλής • Σχεδιασμός φωτισμών Γιώργος Καρβέλας • Κοστούμια Έφη Μπίρμπα • Παίζουν (αλφαβητικά) Μιχάλης Θεοφάνους, Αλεξάνδρα Καζάζου, Έκτορας Λιάτσος, Μαίρη Μηνά, Νάνσυ Μπούκλη, Ηλέκτρα Νικολούζου, Αργύρης Ξάφης, Κυριάκος Σαλής, Μιχάλης Σαράντης, Άρης Σερβετάλης • Συμπαραγωγή με το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου
Οιδίπους επί Κολωνώ του Σοφοκλή (4 & 5 Αυγούστου)
Γιώργος Σκεύας
«Αγγελικό και μαύρο, φως,/ γέλιο των κυμάτων στις δημοσιές του πόντου,/ δακρυσμένο γέλιο,/ σε βλέπει ο γέροντας ικέτης/ πηγαίνοντας να δρασκελίσει τις αόρατες πλάκες/ καθρεφτισμένο στο αίμα του/ που γέννησε τον Ετεοκλή και τον Πολυνείκη». Το «αγγελικό και μαύρο φως», που «βλέπει» ο τυφλός Οιδίποδας, ο «γέροντας ικέτης», όπως γράφει στην «Κίχλη» ο Σεφέρης, είναι η συντριβή και η δικαίωσή του μαζί, το μετέωρο πέρασμά του στον άλλο τόπο, τις αόρατες πλάκες του άλσους των Ευμενίδων, που θα τον υποδεχτούν και θα τον καταπιούν.
Η παράσταση φέρνει στο προσκήνιο τη διφορούμενη εκκρεμότητα του τέλους ενός ήρωα σημαδεμένου από τη μοίρα. Πώς μπορεί να μεταφραστεί σκηνικά αυτή η ταλάντευση ανάμεσα στο δίκαιο και το άδικο, ανάμεσα στην αποδοχή της μοίρας και την άρνησή της; Ο λόγος του Σοφοκλή, ο λόγος στα χείλη των ηρώων του, του Οιδίποδα, της Αντιγόνης, της Ισμήνης, του Πολυνείκη, του Κρέοντα, δεν επιδέχεται κανέναν οριστικό διαχωρισμό του καλού απ’ το κακό, του ιερού απ’ το βλάσφημο. Αυτός ο λόγος, μέσα από τη μουσική των σωμάτων, γίνεται ένας τόπος αιώνιος, ο αιώνιος χρησμός. Αυτόν τον λόγο και τη βαθιά ποιητική, χρησμική του δύναμη, ζητά να απελευθερώσει η παράσταση του Γιώργου Σκεύα.
Μετάφραση Χρύσα Προκοπάκη, Θάνος Τσακνάκης • Σκηνοθεσία Γιώργος Σκεύας • Δραματουργική επεξεργασία Γιώργος Σκεύας, Χρύσα Προκοπάκη • Μουσική Σήμη Τσιλαλή • Φωτισμοί Λευτέρης Παυλόπουλος • Παίζουν (αλφαβητικά): Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Δημήτρης Καταλειφός, Μάξιμος Μουμούρης, Αγγελική Παπαθεμελή, Χρήστος Σαπουντζής, Χρήστος Χατζηπαναγιώτης • Συμπαραγωγή με το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου
Εκάβη του Ευριπίδη (11 & 12 Αυγούστου)
Ιώ Βουλγαράκη
Καθημερινά φτάνουν στις οθόνες μας εικόνες από πολέμους, εικόνες αφόρητης βίας και σπαραγμού από κάθε σημείο του κόσμου. Το παράλογο του πολέμου μοιάζει να αφορά μόνο αυτούς που το ζουν, για όλους τους άλλους περιορίζεται σε μια στεγνή, εικονική και ακίνδυνη πληροφορία. Θάβεται ανάμεσα σε πλήθος ειδήσεων, αποκόβεται από το βίωμα του πένθους. Εξοικειωνόμαστε έτσι με την εικόνα και την πληροφορία της βίας, εκπαιδευόμαστε στον θάνατο αλλά ξεμάθαμε να πενθούμε.
Η Εκάβη στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη ξεκινά ως πρόσωπο από αυτό το σημείο, από αυτό που έχουμε ξεχάσει, τον δρόμο του θρήνου. Στο πρώτο μέρος του έργου το πένθος, προσωπικό αλλά και συλλογικό, μοιάζει να γεννά τη μεταφυσική του: ζωντανοί και νεκροί βρίσκονται σε διαρκή συνομιλία, ένα αγόρι άταφο ταράζει τον ύπνο της μάνας του, ένα κορίτσι στέκει στο όριο ζωής και θανάτου. Στην Εκάβη τα πάντα συμβαίνουν σε έναν μεταιχμιακό χρόνο, μετά το τέλος του πολέμου. Η βία όμως δεν έχει τελειώσει. Και εκεί ακριβώς, στον χρόνο της μετάβασης, η Εκάβη του πένθους γίνεται η Εκάβη της εκδίκησης, ανοίγοντας μια τολμηρή διαλεκτική με το σήμερα.
Ένας πολυμελής θίασος εξαιρετικών ηθοποιών και μουσικών και η νέα μετάφραση της Ελένης Βαροπούλου, που πραγματοποιήθηκε ειδικά για την παράσταση, είναι οι πυλώνες του εγχειρήματος.
Μετάφραση Ελένη Βαροπούλου • Σκηνοθεσία Ιώ Βουλγαράκη • Βοηθός σκηνοθέτιδας Μάγια Κυριαζή • Σκηνικά – Κοστούμια Μαγδαληνή Αυγερινού • Μουσική Νίκος Γαλενιανός • Κίνηση Χαρά Κότσαλη • Φωτισμοί Αλέκος Αναστασίου • Παίζουν (αλφαβητικά): Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Μαρίνα Καλογήρου, Ελένη Κοκκίδου, Θανάσης Κουρλαμπάς, Ερρίκος Μηλιάρης, Ηλεάνα Μπάλλα, Άκης Σακελλαρίου, Αλέκος Συσσοβίτης • Χορός Ελισάβετ Γιαννοπούλου, Μαρία Κωνσταντά, Ευσταθία Λαγιόκαπα, Χριστίνα Μαξούρη, Λυγερή Μητροπούλου, Ειρήνη Μπούνταλη, Χρύσα Τουμανίδου, Νιόβη Χαραλάμπους
Τρωάδες του Ευριπίδη (18 & 19 Αυγούστου)
Kρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος – Χρήστος Σουγάρης
Οι Τρωάδες, η μόνη σωζόμενη τραγωδία της ευριπίδειας τριλογίας για τον Τρωικό Πόλεμο, διδάχτηκε το 415 π.Χ. στα Μεγάλα Διονύσια. Το έργο γράφτηκε λίγο μετά την καταστροφή της Μήλου το 416 π.Χ., όταν οι Αθηναίοι, με απάνθρωπη βιαιότητα, σκότωσαν όλους τους ενήλικες άντρες της Μήλου και πούλησαν για δούλους τις γυναίκες και τα παιδιά.
Ο Ευριπίδης επιχειρεί να προειδοποιήσει για τις συνέπειες της ασυδοσίας των νικητών και να υπενθυμίσει τη σημασία του να παραμένει κανείς άνθρωπος, μακριά από την ψευδαίσθηση παντοδυναμίας που προκαλούν οι εφήμερες νίκες. Στις Τρωάδες ο ποιητής αναδεικνύει την ανθρώπινη διάσταση του εχθρού και, εστιάζοντας στο μεγαλείο των γυναικών της Τροίας, προβάλλει τη δύναμη εκείνη που κάνει τον άνθρωπο να επιμένει ακόμα και μετά την καταστροφή.
Ο σκηνοθέτης Χρήστος Σουγάρης, βραβευμένος από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών Κριτικών με το βραβείο «Νέου θεατρικού δημιουργού» για το 2018, υπεύθυνος καλλιτεχνικού προγραμματισμού του ΚΘΒΕ, μας παρουσιάζει φέτος μια ανατρεπτική ανάγνωση του αριστουργηματικού έργου του Ευριπίδη.
Μετάφραση Θεόδωρος Στεφανόπουλος • Σκηνοθεσία Χρήστος Σουγάρης • Μουσική σύνθεση – Ερμηνεία επί της ορχήστρας Στέφανος Κορκολής • Σκηνικά – Κοστούμια Ελένη Μανωλοπούλου • Σχεδιασμός φωτισμών Αλέκος Αναστασίου • Παίζουν (αλφαβητικά): Μελίνα Αποστολίδου (Αθηνά), Λουκία Βασιλείου (Αθηνά, Ελένη), Μομώ Βλάχου (Αθηνά), Χαρά Γιώτα (Αθηνά), Ηλέκτρα Γωνιάδου (Αθηνά), Μαρία Διακοπαναγιώτου (Κασσάνδρα), Αντώνης Καφετζόπουλος (Ποσειδώνας), Χριστίνα Μπακαστάθη (Αθηνά), Αλέξανδρος Μπουρδούμης (Μενέλαος), Μπέττυ Νικολέση (Αθηνά), Ρούλα Πατεράκη (Εκάβη), Κλειώ Δανάη Οθωναίου (Αθηνά, Ελένη), Δημήτρης Πιατάς (Ταλθύβιος), Πολυξένη Σπυροπούλου (Αθηνά), Βιργινία Ταμπαροπούλου (Αθηνά), Θεοφανώ Τζαλαβρά (Αθηνά), Μαρίζα Τσάρη (Ανδρομάχη), Μάρα Τσικάρα (Αθηνά)
Έκτακτη αντικατάσταση Γιάννης Χαρίσης
Γυναίκες Μαριάννα Αβραμάκη, Μελίνα Αποστολίδου, Λουκία Βασιλείου, Μομώ Βλάχου, Χαρά Γιώτα, Ηλέκτρα Γωνιάδου, Ζωή Ευθυμίου, Ηλέκτρα Καρτάνου, Εύη Κουταλιανού, Λωξάνδρα Λούκας, Ελένη Μισχοπούλου, Χριστίνα Μπακαστάθη, Χρυσή Μπαχτσεβάνη, Μπέτυ Νικολέση, Κλειώ Δανάη Οθωναίου, Πολυξένη Σπυροπούλου, Βιργινία Ταμπαροπούλου, Θεοφανώ Τζαλαβρά, Φωτεινή Τιμοθέου, Μάρα Τσικάρα
Άντρας Χριστόφορος Μαριάδης
Οιδίπους Τύραννος του Σοφοκλή (25 & 26 Αυγούστου)
Σίμος Κακάλας
Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν έχουμε «δει» τόσο μακριά μέσα στο σύμπαν και τόσο βαθιά μέσα στον άνθρωπο. Πολύ συχνά στο χείλος μιας καταστροφής διαπιστώνουμε ότι το κακό που πολεμάμε είμαστε οι ίδιοι. Το πρόσωπο του Οιδίποδα είναι η ίδια η ανθρωπότητα στον καθρέφτη. Έχοντας βρει τον υπαίτιο, βρίσκεται στο σημείο να πρέπει επιτακτικά να κάνει μια επιλογή έστω την τελευταία στιγμή, έστω έχοντας ήδη κάνει το μεγαλύτερο σφάλμα.
Σ’ αυτή την παράσταση, ιδωμένη ως τελετουργικό εξαγνισμού, μια ομάδα με μάσκες γερόντων αποτελεί τον χορό συστρέφεται, θρηνεί και αγωνιά. Μέσα από αυτόν τον χορό αποκαλύπτονται τα τραγικά πρόσωπα Οιδίποδας, Ιοκάστη, Τειρεσίας και Κρέοντας.
Μετάφραση Γιώργος Μπλάνας • Σκηνοθεσία Σίμος Κακάλας • Δραματουργική επεξεργασία Ελένη Τριανταφυλλοπούλου • Σκηνικά Γιάννης Κατρανίτσας • Κοστούμια Άγγελος Μέντης • Μουσική Φώτης Σιώτας • Κίνηση Σοφία Πάσχου • Φωτισμοί Αλέκος Γιάνναρος • Μάσκες Μάρθα Φωκά • Διεύθυνση παραγωγής Αναστασία Καβαλλάρη • Εκτέλεση παραγωγής Kart Productions – Μαρία Ξανθοπουλίδου • Παίζουν (αλφαβητικά): Γιώργος Αμούτζας Αγγελιοφόρος, Μαριλίτα Λαμπροπούλου Ιοκάστη, Χρήστος Μαλάκης Τειρεσίας, Κωνσταντίνος Μωραΐτης Εξάγγελος, Γιάννης Νταλιάνης Κρέων, Γιάννης Στάνκογλου Οιδίπους, Πανάγος Ιωακείμ Υπηρέτης • Μουσικός επί σκηνής Φώτης Σιώτας • Παραγωγή Θεατρικά Δρώμενα Ίασμος • Επικοινωνία παράστασης Ανζελίκα Καψαμπέλη
Ο εκθεσιακός χώρος της Αρχαίας Επιδαύρου επαναλειτουργεί με την περιοδική έκθεση της Μήδειας
Με μια πρωτότυπη έκθεση για τα πολλά πρόσωπα της Μήδειας επαναλειτουργεί φέτος ο Εκθεσιακός Χώρος του Αρχαίου Θεάτρου της Επιδαύρου, που αποδίδεται μετά από πολλά χρόνια στο κοινό χάρη σε μια πρωτοβουλία του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου και την πολύτιμη υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.
Το Φεστιβάλ, που σε λίγο καιρό θα εορτάσει τα 70 χρόνια λειτουργίας του, αποδίδει στο κοινό έναν ακόμη χώρο πολιτισμού, ο οποίος θα φιλοξενήσει τα πρόσωπα της εμβληματικής ηρωίδας, όπως αυτά παρουσιάστηκαν στα θέατρο της Επιδαύρου ήδη από τη δεκαετία του 1950.
Η επαναλειτουργία του εκθεσιακού χώρου εγκαινιάζεται στις 7 Ιουλίου με την περιοδική έκθεση που έχει τίτλο «Η Μήδεια στην Επίδαυρο», με έναυσμα την παγκόσμια πρεμιέρα της παράστασης του Φρανκ Κάστορφ (21/7) αλλά και την επέτειο των 100 χρόνων από τη γέννηση της Μαρίας Κάλλας, που ως Μήδεια του Κερουμπίνι το 1961 στο Αρχαίο Θέατρο, άφησε εποχή.
Η έκθεση θα λειτουργεί από 7 Ιουλίου ως 26 Αυγούστου, τις ημέρες που παρουσιάζονται παραστάσεις στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου (Παρασκευή & Σάββατο) από τις 18:00 ως 01.00. Η είσοδος είναι δωρεάν.
Η έκθεση Η Μήδεια στην Επίδαυρο διοργανώνεται από το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
7 Ιουλίου – 26 Αυγούστου
Δημιουργική απασχόληση παιδιών στην Επίδαυρο
Το επιτυχημένο θεατροπαιδαγωγικό πρόγραμμα συνεχίζεται και φέτος, φέρνοντας κοντά στα παιδιά το υπέροχο και μυστηριώδες σύμπαν των αρχαίων μύθων. Ενώ οι μεγάλοι παρακολουθούν την παράσταση στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου απερίσπαστοι, τα παιδιά απασχολούνται δημιουργικά προσεγγίζοντας το περιεχόμενο του ίδιου έργου. Το πρόγραμμα συντονίζει η θεατρολόγος Έλλη Γαβριήλ, σε συνεργασία με ομάδα έμπειρων θεατροπαιδαγωγών και δασκάλων μουσικοκινητικής και αισθητικής αγωγής.
Κάθε Παρασκευή και Σάββατο κατά τη διάρκεια των παραστάσεων στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου. Για παιδιά 5 - 12 ετών.
Πληροφορίες για τη δυνατότητα μεταφοράς κοινού με λεωφορεία από και προς την Επίδαυρο
Διαβάστε επίσης
Η Ελένη Κοκκίδου είναι η Εκάβη του Ευριπίδη
Μήδεια σε σκηνοθεσία Φρανκ Κάστορφ: Φωτογραφίες και βίντεο από τα backstage
Πρώτες φωτογραφίες από τα «Βατράχια» Άρη Σερβετάλη και Μιχάλη Σαράντη
Τα «Βατράχια» Σερβετάλης - Σαράντης στην Επίδαυρο: Στα backstage της παράστασης