H «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» που καθιέρωσε το «Merry Christmas» - Τα ξεσπάσματα του Ντίκενς

Στις 19 Δεκεμβρίου του 1843 κυκλοφορεί το εμβληματικό διήγημα του Καρόλου Ντίκενς, «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» ή «A Christmas Carol» όπως είναι ο πρωτότυπος τίτλος.

Η ιστορία έχει πρωταγωνιστή τον Εμπενίζερ Σκρουτζ, έναν ηλικιωμένο τσιγκούνη που σιχαίνεται τα Χριστούγεννα ενώ δεν νιώθει καμία συμπόνοια για τους ανθρώπους. Όμως, την παραμονή των Χριστουγέννων, ο Σκρουτζ δέχεται κάποιους απρόσκλητους... επισκέπτες. Είναι τα φαντάσματα των Χριστουγέννων που του υποδεικνύουν τα λάθη του και του δείχνουν το τέλος του, βοηθώντας τον τελικά να αγγίξει τη μετάνοια. Από την επόμενη κιόλας ημέρα, ο Σκρουτζ αλλάζει άρδην τη συμπεριφορά του και μετατρέπεται στον μεγαλύτερο ευεργέτη της πόλης του.

Το βιβλίο του Ντίκενς γνώρισε τεράστια επιτυχία από την πρώτη στιγμή της κυκλοφορίας του και μέχρι σήμερα θεωρείται ένα από τα πιο κλασικά αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, όπως και ένα από τα πιο διάσημα χριστουγεννιάτικα βιβλία που γράφτηκαν ποτέ με αμέτρητες διασκευές στο θέατρο και τον κινηματογράφο ως ταινία, μιούζικαλ ακόμα και όπερα. Για την ιστορία, μόλις έξι εβδομάδες μετά τη δημοσίευσή του, το A Christmas Carol διασκευάστηκε από τον Edward Stirling για τη θεατρική σκηνή του Λονδίνου, ενώ στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο Park Theatre της Νέας Υόρκης.

#1 Το έγραψε σε 6 εβδομάδες!

Ο Ντίκενς ξεκίνησε το A Christmas Carol τον Οκτώβριο του 1843 και το ολοκλήρωσε σε μόλις έξι εβδομάδες και συγκεκριμένα στα τέλη Νοεμβρίου, ώστε να μπορεί να εκδοθεί εγκαίρως για τα Χριστούγεννα.

#2 Είναι αντίγραφο άλλης ιστορίας;

Το A Christmas Carol φέρεται να είναι αντίγραφο μιας προηγούμενης ιστορίας του Ντίκενς. Ο Ντίκενς ομολογουμένως διακρίνεται για το συγγραφικό του ταλέντο και την αστείρευτη φαντασία. Ωστόσο, η σύντομη ολοκλήρωση του πονήματος, λέγεται ότι μπορεί να οφείλεται και κάπου αλλού. Στις αρχές της συγγραφικής καριέρας του είχε γράψει ένα διήγημα με το όνομα The Goblins Who Stole a Sexton, για έναν τσιγκούνη που άλλαξε τρόπους μετά από υπερφυσικά περιστατικά τα Χριστούγεννα. Ακούγεται κάπως οικείο, δεν νομίζετε;

#3 6.000 αντίτυπα μόνο την πρώτη εβδομάδα!

Το βιβλίο αμέσως γνώρισε μεγάλη επιτυχία και δη για την εποχή που γράφτηκε! Μόλις την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του πούλησε 6.000 αντίτυπα, ασύλληπτο νούμερο για την εποχή εκείνη. Αξίζει να αναφέρουμε μάλιστα ότι εξαντλήθηκε μέσα σε τρεις ημέρες από την κυκλοφορία του!

#4 Τα συναισθηματικά ξεσπάσματα του Ντίκενς

Ο Ντίκενς είχε έντονα συναισθηματικά ξεσπάσματα όταν έγραφε το βιβλίο. Γελούσε μανιακά και έκλαιγε απελπισμένα σε όλη τη συγγραφή του βιβλίου. Αυτά τα επεισόδια έντονων συναισθημάτων θα εμφανίζονταν τυχαία, χωρίς προειδοποίηση, και αυτές οι ασταθείς εναλλαγές της διάθεσης οδήγησαν ορισμένους ιστορικούς να συμπεράνουν ότι ο Ντίκενς ήταν διπολικός και είχε κατάθλιψη.

#5 Νυχτερινές βόλτες για την έμπνευση

Ο Ντίκενς είχε μια ενδιαφέρουσα μέθοδο για να σκεφτεί ιδέες για το βιβλίο του^. περπατούσε στο έρημο και παγωμένο Λονδίνο μέσα στη νύχτα για ώρες ατελείωτες, παίζοντας σενάρια στο μυαλό του για χαρακτήρες και πλοκές. Αυτές οι βόλτες θα κάλυπταν 15 έως 20 μίλια κάθε βράδυ!

#6 Ο άρρωστος ανιψιός του

Δεν διαμορφώθηκαν όλοι οι χαρακτήρες του βιβλίου από αυτές τις μεταμεσονύκτιες βόλτες στις 3 το πρωί. Ο Tiny Tim ήταν ένας χαρακτήρας που ο Ντίκενς εμπνεύστηκε από τον ανιψιό του, Χένρι. Το μικρό αγόρι ήταν σοβαρά άρρωστο με πολλές διαφορετικές παθήσεις. Χρησιμοποίησε τον χαρακτήρα του Tiny Tim για να προσπαθήσει να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο για τους άρρωστους και τους φτωχούς του Λονδίνου. Αν και με τα έσοδα από το βιβλίο βοήθησε να πληρώσει για τη θεραπεία του ανιψιού του, δυστυχώς ο μικρός Χένρι δεν τα κατάφερε... Πέθανε σε ηλικία 9 ετών.

#7 Ένα πολιτικό μανιφέστο

Το βιβλίο ήταν αρχικά ένα πολιτικό μανιφέστο. Ο Ντίκενς έγραψε αρχικά το βιβλίο με την πρόθεση να γίνει ένα μανιφέστο που υποστηρίζει τους φτωχούς και την εργατική τάξη καταγγέλλοντας τους πλούσιους. Η κοινωνική αδικία και η συνακόλουθη φτώχεια, ήταν δύο από τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά της βικτωριανής Αγγλίας, που βίωνε τον άκρατο καπιταλισμό της Βιομηχανικής Επανάστασης.

#8 Merry Christmas

Το βιβλίο έκανε δημοφιλή τον όρο «Merry Christmas». Εκείνη την εποχή ήταν πιο συνηθισμένο το «Happy Christmas», ωστόσο ο Ντίκενς επαναλαμβάνει τη φράση «Merry Christmas» σε όλο το βιβλίο. Έτσι, όταν έγινε τρομερή επιτυχία, η φράση «Merry Christmas» έγινε δημοφιλής και καθιερώθηκε ως Χριστουγεννιάτικη ευχή.

#9 Νέες λέξεις

Επίσης ενέπνευσε νέες φράσεις και όρους στην καθημερινή γλώσσα. Εκτός από τη διάδοση του Merry Christmas, το βιβλίο καθιέρωσε και μερικές νέες φράσεις, όπως το «Σκρουτζ» για τον τσιγγούνη και σφιχτοχέρη ή τον «Bah Humbug» το οποίο χρησιμοποιείται μόνο δύο φορές στο βιβλίο και εκφράζει απογοήτευση ή δυσπιστία.

#10 Σκρουτζ Μακ Ντακ

Όπως μπορεί να υποθέσει κανείς, ο Σκρουτζ Μακ Ντακ, ο πάμπλουτος τσιγγούνης ήρωας του Γουόλτ Ντίσνεϊ -και θείος του Ντόναλντ- έχει σημείο αναφοράς τον Εμπενίζερ Σκρουτζ.

#11 Δημόσιες αναγνώσεις

Ο Ντίκενς ήταν ο πρώτος διάσημος συγγραφέας που έκανε δημόσιες αναγνώσεις του έργου του—και η πρώτη του ανάγνωση ήταν Η Χριστουγεννιάτικη Ιστορία. Μάλιστα φρόντιζε οι αναγνώσεις του να έχουν και μια θεατρική πινελιά.

#12 Το περίεργο τελετουργικό

Ο συγγραφέας είχε ένα τελετουργικό πριν διαβάσει το A Christmas Carol. Πριν την ανάγνωση θα έπινε, απαραιτήτως δύο κουταλιές της σούπας ρούμι με κρέμα για πρωινό. Αργότερα, θα έπινε μια πίντα σαμπάνια και λίγο πριν την παράσταση, θα έπινε ένα ποτήρι τσέρι με ένα ωμό αυγό χτυπημένο. Κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης έπινε τσάι από βοδινό και θα έτρωγε ένα πιάτο σούπα λίγο πριν κοιμηθεί. Όλα αυτά ακολουθούνταν κατά γράμμα κάθε μέρα που είχε μια δημόσια ανάγνωση και δεν έτρωγε τίποτα περισσότερο ή τίποτα λιγότερο.

#13 Τα λιγοστά κέρδη και η καθιέρωση της φιλανθρωπίας

Παρά την επιτυχία του βιβλίου, ο Ντίκενς είχε λίγα κέρδη από τις πωλήσεις και αυτό καθώς η έκδοση ήταν μάλλον δαπανηρήμ επομένως τα έσοδα για τον ίδιο ήταν αρκετά περιορισμένα. Πέτυχε όμως να διαδώσει την φιλανθρωπία και την ελεημοσύνη στους φτωχούς, κάτι αποτελεί παράδοση των Χριστουγέννων έως και τις μέρες μας.

#14 Προέβλεψε τον θάνατό του

Ο Ντίκενς προέβλεψε τον θάνατό του μετά από μια δημόσια ανάγνωση του βιβλίου. Ο συγγραφέας είχε αποφασίσει να αποσυρθεί από τις αναγνώσεις επειδή η υγεία του είχε κλονιστεί αρκετά. Έτσι, η τελευταία του παράσταση έλαβε χώρα στο St. James's Hall στο Piccadilly στις 15 Μαρτίου του 1870. Ο γιος του ηχογράφησε τα τελευταία του λόγια στο κοινό: «Από αυτά τα φανταχτερά φώτα εξαφανίζομαι τώρα για πάντα, με ένα εγκάρδιο και στοργικό αντίο γεμάτο ευγνωμοσύνη και σεβασμό». Ο Ντίκενς πέθανε στις 9 Ιουνίου του 1870 και ορισμένοι πιστεύουν ότι με αυτή την δήλωση προέβλεψε τον θάνατο του.

Διαβάστε επίσης

Netflix: Έρχεται ντοκιμαντέρ για τον Μέγα Αλέξανδρο - Πότε κυκλοφορεί στην Ελλάδα

«El Greco»: Για πρώτη φορά, η πρωτότυπη όπερα του Γιώργου Χατζηνάσιου στο Μέγαρο Μουσικής

Ο Γιώργος Λάνθιμος για το Poor Things: «Δεν θα μπορούσε να γυριστεί στην Ελλάδα»