Για τον Πολ Όστερ το γράψιμο ήταν μια φυσική εμπειρία: Η αναγνώριση και η τραγική απώλεια

O πολυγραφότατος συγγραφέας και σεναριογράφος Πολ Όστερ, έγινε ευρύτερα γνωστός για την «Τριλογία της Νέας Υόρκης», τη σειρά βιβλίων που τον ακολουθούσε σε όλη του τη ζωή.

Γεννήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου του 1947 στο Νιου Τζέρσι από γονείς πολωνοεβραϊκής καταγωγής. Απόφοιτος του πανεπιστηµίου Κολούµπια, µετά τις σπουδές του έζησε για ένα διάστηµα στη Γαλλία.

Αρχικά βρήκε καταφύγιο στο μπέιζμπολ, η άλλη μεγάλη του αγάπη μαζί με τα βιβλία. «Όταν ήμουν 9 ή 10 ετών», είχε πει στους Times το 2017, «η γιαγιά μου μού έδωσε μια συλλογή έξι τόμων βιβλίων του Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον, η οποία με ενέπνευσε να αρχίσω να γράφω ιστορίες που ξεκινούσαν με σπινθηροβόλα φράσεις».

Ο χαρισματικός Όστερ εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «A Little Anthology of Surrealist Poems» το 1972. Η καριέρα του άρχισε να παίρνει την ανιούσα το 1982, με το αυτοβιογραφικό δοκίµιο «The Invention of Solitude» (Η επινόηση της μοναξιάς), μια στοιχειωμένη σκέψη για τη μακρινή σχέση του με τον πρόσφατα αποθανόντα πατέρα του. Το πρώτο του μυθιστόρημα, «City of Glass» (Γυάλινη Πόλη), απορρίφθηκε από 17 εκδότες πριν εκδοθεί από έναν μικρό εκδοτικό οίκο στην Καλιφόρνια το 1985. Ακολούθησαν τα «Φαντάσµατα» (1986) και «Το κλειδωµένο δωµάτιο» (1986), µεταµοντέρνες παραλλαγές της ιστορίας µυστηρίου που τον καθιέρωσαν ως έναν από τους σηµαντικότερους σύγχρονους συγγραφείς. Έκτοτε έγραψε πλήθος πεζογραφικών έργων µεταξύ των οποίων τα µυθιστορήµατα: Mr. Vertigo, Το βιβλίο των ψευδαισθήσεων, Σάνσετ Παρκ, Αόρατος, 4 3 2 1.

Ο Όστερ κατάφερε να κερδίσει την παγκόσμια αναγνώριση. Τα έργα του απέσπασαν εγκωμιαστικές κριτικές και ο ίδιος απέσπασε πλήθος βραβείων. Ο Τύπος τον έχει χαρακτηρίσει ως τον «σούπερ σταρ της λογοτεχνίας». Το Times Literary Supplement της Βρετανίας τον αποκάλεσε κάποτε «έναν από τους πιο θεαματικά εφευρετικούς συγγραφείς της Αμερικής».

Το πιο διάσημο έργο του, «The New York Trilogy», τρία μυθιστορήματα -αργότερα- ενσωματωμένα σε έναν τόμο, καταγράφηκε ως ένα από τα 25 πιο σημαντικά μυθιστορήματα της Νέας Υόρκης των τελευταίων 100 ετών από τους New York Times.

«Τα πληκτρολόγια πάντα με φόβιζαν»

Για το στιλ της αφήγησής του ο ίδιος έλεγε «Οι περισσότεροι συγγραφείς είναι απόλυτα ικανοποιημένοι με τα παραδοσιακά λογοτεχνικά μοντέλα και χαρούμενοι που παράγουν έργα που αισθάνονται όμορφα, αληθινά και καλά. Πάντα ήθελα να γράψω αυτό που για μένα είναι όμορφο, αληθινό και καλό, αλλά με ενδιαφέρει επίσης να εφευρίσκω νέους τρόπους για να λέω ιστορίες. Ήθελα να αλλάξω τα πάντα από μέσα προς τα έξω».

Ένα άλλο γνώρισμά του ήταν ότι απέφευγε τους υπολογιστές, γράφοντας συχνά με στυλό στα αγαπημένα του σημειωματάρια. «Τα πληκτρολόγια πάντα με φόβιζαν», είχε πει στο The Paris Review το 2003.

«Το στυλό είναι ένα πολύ πιο πρωτόγονο όργανο», πρόσθεσε. «Νιώθεις ότι οι λέξεις βγαίνουν από το σώμα σου και μετά σκαλίζεις τις λέξεις στη σελίδα. Το γράψιμο είχε πάντα αυτή την απτική ιδιότητα για μένα. Είναι μια φυσική εμπειρία» εξηγούσε.

Στη συνέχεια, στρεφόταν στη vintage γραφομηχανή του Olympia για να πληκτρολογήσει τα χειρόγραφά του. Αποτύπωσε την έμπιστη «σύντροφό» του στο βιβλίο του «The Story of My Typewriter» το 2002, με εικονογραφήσεις του ζωγράφου Sam Messer.

Γράφοντας έξι ώρες την ημέρα, συχνά επτά ημέρες την εβδομάδα, έβγαζε ένα νέο βιβλίο σχεδόν κάθε χρόνο για χρόνια. Τελικά δημοσίευσε 34 βιβλία, με μικρότερα έργα που αργότερα ενσωματώθηκαν σε μεγαλύτερα βιβλία, συμπεριλαμβανομένων 18 μυθιστορημάτων και πολλών αναγνωρισμένων απομνημονευμάτων και διαφόρων αυτοβιογραφικών έργων, μαζί με θεατρικά έργα, σενάρια και συλλογές ιστοριών, δοκιμίων και ποιημάτων.

Παρά τη μακρά και παραγωγική του καριέρα, ο Όστερ εξέφραζε κατά καιρούς τη δυσαρέσκειά του που μεγάλο μέρος της καριέρας του είχε συνδεθεί με το πρωτοποριακό έργο του, την «Τριλογία της Νέας Υόρκης».

Για έναν συγγραφέα του οποίου το έργο ήταν γεμάτο με θέματα πόνου και απώλειας, πολύ μεγαλύτερος πόνος θα ερχόταν στον δρόμο του.

Την άνοιξη του 2022, ο γιος του Daniel Auster, 44 ετών, πέθανε από υπερβολική δόση ναρκωτικών 11 ημέρες αφότου κατηγορήθηκε για το θάνατο της 10 μηνών κόρης του, Ruby. Σε μια κατάθεση, ο Ντάνιελ είπε ότι είχε κάνει χρήση ηρωίνης πριν τον πάρει ο ύπνος με την κόρη του και, όταν ξύπνησε, τη βρήκε νεκρή από οξεία δηλητηρίαση από ηρωίνη και φαιντανύλη.

Ο Όστερ πέθανε από καρκίνο του πνεύμονα στο σπίτι του στο Μπρούκλιν το απόγευμα της Τρίτης. Ήταν 77 ετών.

Τα πιο πρόσφατα βιβλία του είναι τα: Φλεγόμενο Αγόρι, Αιματοβαμμένο Έθνος και Baumgartner.

*Με πληροφορίες από The New York Times

Διαβάστε επίσης

Πέθανε ο διάσημος συγγραφέας Πολ Όστερ

Ο Τζο Νέσμπο γράφει αστυνομική σειρά για το Netflix

Γιάννης Ρίτσος: Η έμπνευση και η ιστορία πίσω από τον «Επιτάφιο»