Θέμις Μαρσέλλου στο Newsbomb.gr: Στην Ελλάδα δεν πάσχουμε από ταλέντο, από παιδεία πάσχουμε
Επιμένει καλλιτεχνικά στο μιούζικαλ, διότι το λάτρεψε από παιδική ηλικία. Δεν πιστεύει στα είδη του θεάτρου, αλλά στο καλό θέατρο. Θεωρεί πως στην Ελλάδα δεν πάσχουμε από ταλέντα, αλλά από καλλιτεχνική παιδεία, την οποία οι νέοι αναγκάζονται να αναζητούν στο εξωτερικό. Και τέλος, βρίσκει στα νέα παιδιά μία αισιοδοξία για το αύριο. Ο λόγος για τη σκηνοθέτιδα Θέμιδα Μαρσέλλου, η οποία μίλησε αποκλειστικά στο Newsbomb.gr λίγο πριν την πολυαναμενόμενη πρεμιέρα του μιούζικαλ Reunion στο θέατρο Παλλάς…
Πώς προέκυψε η όλη ιδέα του μιούζικαλ Reunion;
Θ.Μ: Πριν από καιρό η Μαντώ, ο Κώστας Μπίγαλης, η Σοφία Βόσσου και η Πωλίνα έδιναν συναυλίες, οι οποίες είχαν τεράστια απήχηση στο κοινό. Σε κάποια από αυτές, στο Φάληρο, είχα προσκληθεί κι εγώ. Εκεί παρατήρησα πως μέσα σε έναν κατάμεστο χώρο από πρόσωπα όλων των ηλικιών, τα τραγούδια τους διατηρούσαν τη μεγάλη επιτυχία που είχαν κυρίως στη δεκαετία του '90. Στη συνέχεια λοιπόν, ο Κώστας Μπίγαλης είχε την ιδέα να δημιουργηθεί κάτι καλλιτεχνικό, αλλά αναζητούσαν το κύριο υλικό. Εκεί, ήρθε η Μαντώ, με την οποία είχα συνεργαστεί παλιότερα, και με πρότεινε ώστε να γράψω ένα θεατρικό έργο, το οποίο θα είχε ως μέρος του κειμένου τα τραγούδια τους. Πράγματι λοιπόν, έγραψα το εν λόγω έργο με αρχή, μέση και τέλος. Κεντρικοί ήρωες είναι οι ίδιοι, δίχως όμως να υποδύονται τους εαυτούς τους…
Τι θα παρακολουθήσει λοιπόν, ο θεατής στο μιούζικαλ Reunion;
Θ.Μ: Θα παρακολουθήσει πέντε ανθρώπους οι οποίοι όταν ήταν νέοι είχαν μία μουσική μπάντα και ήταν πολύ στενά συνδεδεμένοι μεταξύ τους. Όλα όμως άλλαξαν ριζικά. Τσακώθηκαν και οι δρόμοι τους τράβηξαν ατομική πορεία. Ο μουσικός παραγωγός αυτής της μπάντας ταξίδεψε στην Αμερική, όπου έγινε μεγάλος και τρανός. Έπειτα από χρόνια λοιπόν, εκείνος πέθανε και ένας δικηγόρος στην Ελλάδα επικοινωνεί τηλεφωνικά με τους πέντε αυτούς ανθρώπους και τους ζητάει να τον συναντήσουν στο γραφείο του για να τους ανακοινώσει κάτι. Πράγματι, εκείνοι μεταβαίνουν στο γραφείο του, δίχως όμως να γνωρίζουν πως θα συναντηθούν όλοι μεταξύ τους έπειτα από τόσα χρόνια. Εκεί λοιπόν, λαμβάνουν χώρα νέοι καβγάδες και έρχονται στην επιφάνεια οι παλιές κόντρες. Ο δικηγόρος τους ανακοινώνει την επιθυμία του μουσικού παραγωγού και… τα υπόλοιπα επί σκηνής!
Ο τίτλος Reunion πώς εξηγείται;
Θ.Μ: Ο τίτλος ανήκει στον Τάκη Γεώργα και δικαιολογείται διότι, αρχικά, ενώνει το τότε των κεντρικών προσώπων με το σήμερά τους. Στο έργο υπάρχουν πολλά flashback. Άλλωστε, ο θεατής θα παρακολουθήσει τα πέντε πρόσωπα και σε νεαρή ηλικία υποδυόμενα από άλλους, εξίσου ταλαντούχους, καλλιτέχνες. Όλο αυτό το «πήγαινε-έλα» στον χρόνο σε συνδυασμό με το ότι τα κεντρικά πρόσωπα ξαναβρίσκονται είναι… το Reunion. Να πω βέβαια, ότι στο έργο συμμετέχει σε έναν ρόλο έκπληξη και ο Λάκης Παπαδόπουλος, ενώ επίσης αρκετά από τα τραγούδια που υπάρχουν στο μιούζικαλ είναι «πειραγμένα», δηλαδή παρουσιάζονται με μια καινούργια μορφή. Κάτι τέτοιο αποτέλεσε μια μένα, ως μουσικό, μια δημιουργική δοκιμασία, ενώ θα είναι και ένα νέο άκουσμα για τους θεατές.
Γιατί επιμένετε δημιουργικά και καλλιτεχνικά στο είδος του μιούζικαλ;
Θ.Μ: Από μικρή είχα εμμονή με το μιούζικαλ. Ο πατέρας μου με έπαιρνε μαζί του στα ταξίδια του στο εξωτερικό και προσπαθούσε να με «μορφώνει», δηλαδή να μου δίνει ποικίλα ερεθίσματα, ώστε να δει πού «τσίμπαγα». Κι εγώ «τσίμπαγα» πολύ όταν παρακολουθούσα μιούζικαλ. Από την άλλη, ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη μουσική από πολύ μικρή ηλικία, από 5 χρονών. Αγάπησα λοιπόν και εξακολουθώ να αγαπώ βαθιά το είδος του μιούζικαλ, καθώς πρόκειται για ένα πλήρες είδος! Περιλαμβάνει υποκριτική, χορό και μουσική! Τρία καλλιτεχνικά είδη τόσο απαιτητικά! Επιμένω λοιπόν, διότι το γνωρίζω καλά από μικρή ηλικία, ενώ παράλληλα απορώ πώς κάποιοι που δεν έχουν σχέση με τη μουσική ασχολούνται με το μιούζικαλ.
Κρίνετε ότι ένα ελληνικό μιούζικαλ θα μπορούσε να σταθεί στο ύψος ευρωπαϊκών απαιτήσεων;
Θ.Μ: Για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω! Ξέρω όμως ότι το ελληνικό κοινό αγαπάει πολύ το συγκεκριμένο είδος. Επίσης, θα ήθελα να πω ότι στις μέρες μας υπάρχει πολύ ταλέντο στους νέους καλλιτέχνες που επιθυμούν να καταπιαστούν με το μιούζικαλ. Βέβαια, σ’ αυτό εξυπηρετεί και η τεχνολογία, καθώς στο διαδίκτυο υπάρχουν ολόκληρες παραστάσεις, τις οποίες ο ενδιαφερόμενος παρακολουθεί και παρατηρεί σχολαστικά, συνεπώς βελτιώνεται ακόμα περισσότερο. Θα ήθελα όμως να τονίσω ότι δεν πιστεύω στα είδη του θεάτρου, αλλά στο καλό θέατρο. Και η Ελλάδα έχει πολύ καλό θέατρο!
«Στην Ελλάδα δεν πάσχουμε από ταλέντο, από καλλιτεχνική παιδεία πάσχουμε»
Παρατηρείτε να υπάρχει μουσική παιδεία στους σύγχρονους νέους;
Θ.Μ: Στην Ελλάδα δεν πάσχουμε από ταλέντο, από καλλιτεχνική παιδεία πάσχουμε. Ξέρετε, δυστυχώς, στη χώρα μας οι περισσότεροι νέοι που επιθυμούν να καταπιαστούν επαγγελματικά με τον χορό ή το θέατρο στρέφονται προς το εξωτερικό. Παλιότερα μάλιστα, κάτι τέτοιο ήταν πολύ έντονο! Αν μείνουν στην Ελλάδα, θα κληθούν να τρέχουν από τη μία σχολή στην άλλη ώστε να μάθουν χορό, μουσική κλπ. κι αυτό γιατί στη χώρα μας δεν έχουμε αναγνωρισμένες αντίστοιχες σχολές ανωτάτου επιπέδου. Θα σας πως μονάχα ότι η γειτονική Αλβανία έχει δεκάδες ακαδημίες θεάτρου και χορού. Εμείς εδώ στην Ελλάδα, στη χάι χώρα, με την τόση ιστορία στις Τέχνες, δεν έχουμε. Μάλιστα θυμάμαι, όταν εγώ πριν από 30 χρόνια φοιτούσα στο Εθνικό Θέατρο και στο Ωδείο Αθηνών ότι και τα δύο θα γίνονταν ανώτατες σχολές και σύντομα. Τελικά, δεν έγιναν ποτέ! Αυτό λέει πολλά! Λέει ότι ο ενδιαφερόμενος θα κληθεί να διδαχθεί αυτές τις τέχνες κυρίως με ιδιωτική πρωτοβουλία.
«Θα έλεγα στην υπουργό Πολιτισμού να φροντίσει λιγάκι παραπάνω τα νέα παιδιά»
Αν είχατε απέναντί σας την υπουργό Πολιτισμό τι θα της λέγατε; Θα την προσκαλούσατε στο Reunion;
Θ.Μ: Ασφαλώς και θα την προσκαλούσα! Θα της έλεγα να μας φροντίσει λιγάκι παραπάνω και κυρίως τα νέα παιδιά, τις σπουδές τους, να μην αναγκάζονται, δηλαδή, να ξενιτεύονται και να μην «αιμορραγούν» οικονομικά οι οικογένειές τους, ώστε να τα σπουδάσουν στο εξωτερικό.
Πολιτικά μηνύματα υπάρχουν στο Reunion;
Θ.Μ: Όχι! Δεν νομίζω ότι θα ταίριαζαν στο συγκεκριμένο έργο.
Γιατί νομίζετε ότι η νέα γενιά δείχνει να αρέσκεται όλο και περισσότερο στο μουσικό είδος της τραπ;
Θ.Μ: Κάθε γενιά κάνει τον κύκλο της. Αυτό λοιπόν, είναι ένας κύκλος και κάπου θα καταλήξει. Προσωπικά νομίζω ότι θα καταλήξει κάπου θετικά!
Πρόσφατα είδαμε-ακούσαμε τη φετινή Eurovision. Την παρακολουθήσατε; Πώς κρίνατε το ελληνικό τραγούδι;
Θ.Μ: Άλλες χρονιές συγκεντρωνόμασταν σπίτι και την παρακολουθούσαμε με παρέα τρώγοντας πίτσα. Φέτος όμως, λόγω των απαιτητικών προβών του Reunion, την είδα ελάχιστα. Το ελληνικό τραγούδι το βρήκα ενδιαφέρον!
«Τα σημερινά παιδιά μου δίνουν την αίσθηση της αισιοδοξίας για το αύριο»
Έχετε ανεβάσει αρκετά μιούζικαλ με πρωταγωνιστές μικρά παιδιά. Χάρη στη χημεία σας μαζί τους, τι βλέπετε στα μάτια τους για τη ζωή του αύριο και τι αντίστοιχα νομίζετε ότι βλέπουν αυτά στα δικά σας;
Θ.Μ: Τα παιδιά τα πιστεύω πολύ! Έχουν τρομερό επαγγελματισμό και ωριμότητα! Είχα τόσο καλή συνεργασία μαζί τους, καλύτερη ακόμη και από των ενηλίκων! Τα σημερινά παιδιά μου δίνουν την αίσθηση της αισιοδοξίας για το αύριο! Το μεμπτό σημείο που εντοπίζω είναι η επιρροή της τεχνολογίας! Τέλος, νομίζω ότι κι αυτά σε μένα βλέπουν κάτι το θετικό…
Δυο λόγια για το μιούζικαλ Reunion
Μια μέρα σαν όλες τις άλλες, πέντε διαφορετικοί άνθρωποι, δέχονται ένα τηλεφώνημα από έναν δικηγόρο. Τους καλεί να τον επισκεφθούν στο γραφείο του για μια διαθήκη που τους αφορά. Η ζωή τους μέχρι εκείνη τη στιγμή, δείχνει να κυλάει ομαλά και χωρίς εκπλήξεις… Όμως το παρελθόν τους έχει άλλα σχέδια για το μέλλον τους…
Παίζουν: Μαντώ, Πωλίνα, Σοφία Βόσσου, Κώστας Μπίγαλης, Αργύρης Αγγέλου, Λάκης Παπαδόπουλος, Βασίλης Αξιώτης, Θοδωρής Γιαννόπουλος, Ντόρα Γκέγκα, Μαρία Κοσμάτου, Γιάννης Λάφης, Πάνος Μαλακός, Μάριος Μαριόλος, Αδαμαντία Μαστροδούκα, Ιουλίτα Μωσαΐδου, Στέργιος Περτσινίδης, Βαγγέλης Πιτσιλός, Δανάη Τσούμου
Σενάριο - Σκηνοθεσία: Θέμις Μαρσέλλου
Διαβάστε επίσης
Γιώργος Αρβανίτης: «Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος ήταν απαιτητικός αλλά είχε δίκιο»
Πάνος Κοκκινόπουλος στο Newsbomb.gr: Η πρόσφατη δολοφονία που θα έβαζε σε σειρά του
Η Φωτεινή Ντεμίρη στο Newsbomb.gr: «Δεν θέλησα να τυποποιηθώ στην καριέρα μου»