Tα διηγήματα του Newsbomb.gr: «Οδύνη και ηδονή» - Διαβάστε το 2o μέρος «Βαρύγδουπες αλήθειες»
Το Newsbomb.gr κάθε μήνα φιλοξενεί ένα διήγημα του δημοσιογράφου και συγγραφέα, Κυριάκου Κουζούμη.
«Οδύνη και ηδονή» είναι ο τίτλος του νέου διηγήματος του Κυριάκου για το Newsbomb.gr. Διαβάστε το δεύτερο κεφάλαιο «Βαρύγδουπες αλήθειες».
Καλή ανάγνωση!
Βαρύγδουπες αλήθειες
Δευτέρα 16 Μαρτίου 2020
Ο δυνατός αγέρας μάστιζε τα δέντρα, ενώ η μεγάλη μπόρα είχε ήδη μετατρέψει πολλά σημεία της λεωφόρου Κηφισίας σε μικρά ποτάμια. Το μαρτιάτικο κρύο τσουχτερό, οι δρόμοι πηγμένοι από αυτοκίνητα και στα πρόσωπα των πολιτών η δυσαρέσκεια.
Ντυμένος με κοστούμι και γραβάτα ο Δημήτρης έφτασε στο κτήριο της καπνοβιομηχανίας και εκεί τον καλωσόρισαν μερικοί συνάδελφοί του, ανάμεσά τους και ο στενός του συνεργάτης, ο Κωστής. Ύστερα από ώρα οι δυο τους κλείστηκαν στο γραφείο του. Παρά τα αστραπόβροντα, άφησαν το παράθυρο ελαφρώς ανοιχτό για να αερίζεται ο χώρος εξαιτίας του καπνού από τα τσιγάρα τους και μετά τις πρώτες τυπικές κουβέντες η συζήτησή τους πέρασε στο προκείμενο.
«Για πες, τι έγινε όσο έλειπα».
«Σε γενικές γραμμές ησυχία. Οι πωλήσεις διατηρήθηκαν στα ίδια με τα περυσινά επίπεδα, παρά τον κορονοϊό και τα μέτρα. Η κλεισούρα, βλέπεις, θέλει καλοπέραση. Είχαμε δύο παραιτήσεις απ’ το λογιστήριο και μία νέα άφιξη».
Ο Δημήτρης συνοφρυώθηκε. «Δηλαδή;»
Η CEO, η κυρία Μαρία Αναστασίου έφερε από τη Γερμανία τον ελληνόφωνο Νικ Κορμπ. Για χρόνια διατελούσε ως “κέρβερος” στη μαμά εταιρεία. Τον έφερε λοιπόν, για να συνεχίσει το τρανό του έργο και εδώ. Πράγμα που σημαίνει ότι οι βλέψεις σου για προαγωγή δεν θα…»
«Τι πράγμα;» τον διέκοψε θυμωμένος. «Έχω δώσει τόσα σ’ αυτήν την κωλοδουλειά και όσο έλειπα, η σκύλα με άδειασε;» Σηκώθηκε απότομα και στάθηκε όρθιος δίπλα στο παράθυρο. Έτριψε το παγωμένο του κούτελο με τα αφυδατωμένα του χέρια. «Τώρα εξηγείται γιατί έστειλε εμένα στη Θεσσαλονίκη. Ήθελε να έχει όλο το πεδίο ελεύθερο».
«Μα τι θα μπορούσες να κάνεις; Δεν είχες καμία δικαιοδοσία να την εμποδίσεις», είπε σχεδόν ατάραχος ο Κωστής.
«Άφησέ με μόνο μου, σε παρακαλώ», του ζήτησε και μεμιάς άναψε το επόμενο τσιγάρο παίρνοντας βαριά την πρώτη τζούρα.
Ο Κωστής πειθάρχησε. Μόλις βγήκε στο γραφείο είδε στο βάθος του διαδρόμου τη διευθύνουσα της εταιρείας να συζητά όρθια με μία υπάλληλο. Τα βλέμματά τους ευθυγραμμίστηκαν και στα χείλη της φορέθηκε ένα σαρδόνιο χαμόγελο. Η Μαρία είχε μόλις συμπεράνει και δη ορθά πως ο Δημήτρης είχε ενημερωθεί για τις εξελίξεις.
Παρασκευή 27 Μαρτίου 2020
Οι πρώτες ημέρες στη δουλειά ήταν ιδιαιτέρως απαιτητικές για τον Δημήτρη, καθώς μετά την επιστροφή του όφειλε να εγκλιματιστεί ξανά και μάλιστα υπό τις νέες συνθήκες, οι οποίες δεν του ήταν καθόλου ευχάριστες. Κάθε φορά που συναντούσε τη Μαρία ή τον Νικ, εκείνος αρκούνταν στα απολύτως απαραίτητα. Ταυτόχρονα, ο θυμός αλλά η απογοήτευσή του τον είχαν ωθήσει στην αυστηρή τήρηση του ωραρίου του. Δεν έκανε υπερωρίες και δεν επεδείκνυε τον μέχρι πρότινος υπερβάλλοντα ζήλο, κάτι που δεν άργησε να γίνει θέμα συζήτησης στα εσωτερικά πηγαδάκια.
Ήταν Παρασκευή όταν ο ίδιος στάθηκε μπροστά στο ασανσέρ αναμένοντας. Μέσα στο επόμενο λεπτό, οι συρόμενες πόρτες του άνοιξαν και ήρθε ενώπιος ενωπίω με τη Μαρία.
«Κάτω;» τον ρώτησε ψυχρά εκείνη.
Τα μάτια του Δημήτρη μισόκλεισαν πετώντας φλόγες. «Κάτω, αλλά θα περιμένω το διπλανό».
«Μην χάνεις περιττό χρόνο στη ζωή σου», του είπε με ύφος αλαζονείας και έκανε χώρο για να μπει κι εκείνος στο ασανσέρ.
Ο Δημήτρης ξεφύσηξε δυνατά, αλλά τελικά εισήλθε. Ο χρόνος μέχρι ο ανελκυστήρας να φτάσει στο υπόγειο πάρκινγκ ήταν υπεραρκετός ώστε να αντιλαλήσουν αλήθειες.
«Δεν με χωνεύεις, έτσι; Και δεν με χωνεύεις, επειδή δεν πρότεινα στο διοικητικό συμβούλιο την προαγωγή σου. Γλυκέ μου, είσαι καλός στη δουλειά σου, αλλά όχι αρκετά καλός. Έχεις κάνει αρκετά σφάλματα που έχουν κοστίσει πολύ στην εταιρεία, ενώ παράλληλα την έχουν εκθέσει στα μάτια των ανταγωνιστών. Επίσης, μέχρι και ένας τυφλός θα μπορούσε να δει την έπαρση και τη μεγαλομανία που σε διακατέχουν. Γιατί λοιπόν, να σε προτείνω; Να βάλω τα χεράκια μου και να βγάλω τα ματάκια μου;»
Ο Δημήτρης συγκράτησε τον αβυσσαλέο θυμό του και αρκέστηκε σε έναν ηχηρό καγχασμό.
«Αν ήθελες η εταιρεία να δουλεύει αλφαδιά, αν ήθελες κάποιον που να μην σηκώνει μύγα στο σπαθί του κι αν ήθελες κάποιον που να εργάζεται δίχως να κοιτάει το ρολόι, τότε ήμουν η μόνη και ταυτόχρονα η σωστή επιλογή σου. Αντ’ αυτού έφερες απ’ το εξωτερικό έναν νεαρό με σπαστά ελληνικά και φτωχό βιογραφικό, αλλά με γραμμωμένους κοιλιακούς και με τα πολλά λεφτάκια του μπαμπάκα του. Επίσης, μέχρι και ένας τυφλός θα έβλεπε ότι έχεις χρόνια να έρθεις σ’ έναν δυνατό οργασμό. Μήπως λοιπόν, τον έφερες για να σου βγάλει αυτός τα ματάκια σου;»
Ο ανελκυστήρας έφτασε στο υπόγειο πάρκινγκ και οι πόρτες άνοιξαν. Η Μαρία είχε μείνει ενεή! Σίγουρα δεν θα περίμενε ποτέ της μία τέτοια απάντηση. Διατήρησε τον λαιμό της ψηλά και μίλησε ως γνήσια διευθύνουσα.
«Τη Δευτέρα το πρωί να περάσεις απ’ το λογιστήριο. Δεν χάρηκα καθόλου για τη συνεργασία», έσφιξε το λουρί της επώνυμης τσάντας της και κατευθύνθηκε προς το πολυτελές σταθμευμένο της αυτοκίνητο.
~~~~~ . ~~~~~ . ~~~~~ . ~~~~~ . ~~~~~
Το ίδιο βράδυ ο Δημήτρης δεν μπορούσε να κλείσει μάτι. Στριφογυρνούσε στο κρεβάτι ασταμάτητα. Ο ιδρώτας τον έλουζε από την κορυφή μέχρι τα νύχια, οι ανάσες του έβγαιναν τραχείες και ένας επίμονος κνησμός τον βασάνιζε στη μέση.
Η Γωγώ τον είδε να βασανίζεται και σηκώθηκε για να του φέρει λίγο νερό. Μόλις επέστρεψε στην κρεβατοκάμαρα τον είδε να δυσκολεύεται να εισπνεύσει.
«Δημήτρη! Δημήτρη!» φώναξε δυνατά και άρχισε να τον χτυπάει στην πλάτη.
Οι πνεύμονές του πάλλονταν σαν χαλασμένη ατμομηχανή. Ξάφνου τα χείλη του άσπρισαν. Η εικόνα του έκανε τη Γωγώ να τρελαθεί από φόβο και αγωνία.
«Χριστέ μου!» είπε και μεμιάς σήκωσε το ακουστικό απ’ τη συσκευή πάνω στο κομοδίνο για να καλέσει άμεσα ασθενοφόρο. Πανικοβλημένη έδωσε διεύθυνση και επέτρεψε στον Δημήτρη.
Τα μάτια του είχαν ήδη αρχίσει να κιτρινίζουν. Το στόμα του κατάστεγνο και η θερμοκρασία του σώματός του καυτή. Η Γωγώ φοβήθηκε για έμφραγμα. Μεμιάς του έριξε το υπόλοιπο νερό απ’ το ποτήρι στο πρόσωπο, δίχως όμως θεαματικά αποτελέσματα. Τα αγκομαχητά του συνέχιζαν ανελέητα.
«Δημήτρη! Δημήτρη μου!» Τα ουρλιαχτά της ξύπνησαν τα παιδιά…
~~~~~ . ~~~~~ . ~~~~~ . ~~~~~ . ~~~~~
Στο εφημερεύον νοσοκομείο οι γιατροί έπεσαν πάνω απ’ τον Δημήτρη και τον υπέβαλαν σε πληθώρα εξετάσεων. Η Γωγώ από την πλευρά της, περίμενε εναγωνίως στην αίθουσα αναμονής. Λόγω της βεβαρημένης κατάστασης του Δημήτρη κρίθηκε απαραίτητη η εισαγωγή του στην Παθολογική πτέρυγα. Εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού τα μέτρα προστασίας ήταν δρακόντεια. Οι αποστάσεις τηρούνταν ευλαβικά ενώ στη Γωγώ δεν επετράπη η είσοδος στον θάλαμο.
Ύστερα από μερικές ώρες, τα πρώτα αποτελέσματα ήταν στα χέρια των γιατρών. Ο καθηγητής κύριος Ιορδάνου μόλις τα διάβασε, σούφρωσε χείλη και λυπημένος τράβηξε τα γυαλιά πρεσβυωπίας του. Αναστέναξε και ζήτησε από τη νοσοκόμα να μεταφέρει τη σύζυγο του Δημήτρη στο γραφείο του. Εκεί θα την ενημέρωνε για όλα.
Τα χέρια της Γωγώς παγωμένα, τα χείλη της στεγνά και το φυλλοκάρδι της έρμαιο στα τερτίπια της αγωνίας. Πέταξε απόχη στο στόμα του καθηγητή και εκείνος…
«Ξέρετε, μερικές φορές η θέση μας είναι τόσο, μα τόσο, άβολη. Παρά την εξοικείωση που οφείλουμε να έχουμε, δεν παύουμε να είμαστε άνθρωποι και να επηρεαζόμαστε από…»
«Προς τι τέτοιος πρόλογος;» τον διέκοψε με φωνή τρεμάμενη. «Μιλήστε μου ανοιχτά. Τι έχει; Είναι κάτι σοβαρό;»
«Κυρία Γκρίζου, θα υπέθετα ότι γνωρίζατε αλλά απ’ το ύφος σας συμπεραίνω το αντίθετο».
«Τι συμβαίνει; Γιατί δεν μου λέτε; Σας παρακαλώ…»
«Ο καθηγητής έτριψε τα δέκα του δάχτυλα και πήρε μια βαθιά ανάσα. «Λυπάμαι, κυρία Γκρίζου. Ειλικρινά λυπάμαι. Ο σύζυγός σας διεγνώσθη με τον ιό HIV, λαϊκιστί…», κόμπιασε για μια στιγμή και συνέχισε λέγοντας διστακτικά. «AIDS».
«Τι πρα…; Τι πράγμα;» ψέλλισε αποσβολωμένη εκείνη και… όλα γύρω της σκοτείνιασαν.
*Μην χάσετε το τρίτο κεφάλαιο: «Τελειώσαμε»
Τα διηγήματα του Newsbomb.gr: «Οδύνη και ηδονή» - Διαβάστε το 1ο μέρος «Χυμώδεις εκπλήξεις»
Τα διηγήματα του Newsbomb.gr: «Σανίδα Σωτηρίας» - Διαβάστε το 4ο μέρος «Η αξία της υπομονής»
Τα διηγήματα του Newsbomb.gr: «Σανίδα Σωτηρίας» - Διαβάστε το 3ο μέρος «Η μεγάλη ώρα»
Τα διηγήματα του Newsbomb.gr: «Σανίδα Σωτηρίας» - Διαβάστε το 2ο μέρος «Αναπάντεχη επίσκεψη»
Τα διηγήματα του Newsbomb.gr: «Σανίδα Σωτηρίας» - Διαβάστε το 1ο μέρος «Ας μιλήσουμε ανοιχτά»