Τούρκοι κατά Λάνθιμου: Είναι μισάνθρωπος - Αδιανόητη κριτική για τον Έλληνα σκηνοθέτη
Με τον Γιώργο Λάνθιμο τα έβαλαν Τούρκοι «ειδικοί»...Τον κατηγορούν για «ευκολία και απλότητα», ενώ ούτε λίγο ούτε πολύ τον λένε και...μισάνθρωπο.
« Όταν η απλότητά του συνδυάζεται με την έλλειψη ανεπτυγμένης ιδέας και ολιστικής αντίληψης, βρισκόμαστε σε αβάσιμα γεγονότα, εξελίξεις που βασίζονται σε συμπτώσεις και χαρακτήρες που πέφτουν από τον ουρανό. Ακόμη χειρότερα, ο σκηνοθέτης κάνει συχνά συνοπτικά σχόλια για τον σημερινό κόσμο, βασιζόμενος στη συμπεριφορά των χαρακτήρων και στις παράξενες εξελίξεις στον εικονικό κόσμο που δημιούργησε και του οποίου τους κανόνες καθορίζει σύμφωνα με τις ιδιοτροπίες του, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τον ρεαλισμό», αναφέρει τουρκικό δημοσίευμα.
Τον κατηγορούν ως.... μισάνθρωπο
«Στις ταινίες του σκηνοθέτη, οι άνθρωποι είναι πάντα κακοί, και αυτό το κακό δεν στηρίζεται ποτέ αντικειμενικά και συστηματικά. Μάλιστα σε περίεργες, εξωπραγματικές καταστάσεις τους σπρώχνει να κάνουν απάνθρωπα πράγματα και αντί να κατηγορεί τις περιστάσεις, κατηγορεί τους ανθρώπους», προστίθεται.
Σημειώνεται επιπλέον ότι οι περισσότερες ταινίες είναι πολιτικές, και υποστηρίζεται ότι συνήθως αντιμετωπίζει ένα κέντρο εξουσίας που το βλέπει ως αυθεντία «με τον δικό του τρόπο». Οι χαρακτήρες του Λάνθιμου είναι απλώς αντικείμενα και αυτό αντικατοπτρίζεται στην ταινία τόσο πολύ που η συμπεριφορά και οι πράξεις τους είναι ρομποτικές.
«Ο κύριος λόγος αυτής της έλλειψης υποκειμενικότητας είναι η εχθρότητα προς τα άτομα που προανέφερα. Ο Λάνθιμος δεν εμπιστεύεται τους ανθρώπους, είναι πάντα απαισιόδοξος για τους ανθρώπους. Στην πραγματικότητα, τα κέντρα εξουσίας που επικρίνει στις ταινίες του αντιμετωπίζονται σχεδόν ως μια θεσμοθετημένη μορφή του ιστορικού κακού χωρίς βάση», αναφέρεται.
Το δημοσίευμα καταλήγει: «η έκθεση του σκηνοθέτη σε αυτοσχέδιες παραξενιές, αφιλτράριστη πορνογραφία και βίαιες εικόνες που έχουν μικρή σημασία όσον αφορά την εξέλιξη της ταινίας, προκειμένου να εξωραΐσει και να πουλήσει τη μία ή δύο επιφανειακές ιδέες στις οποίες βασίζονται οι ταινίες και να διατηρήσει το φαινόμενο που ενοχλεί, αλλά αποξενώνει ακόμη περισσότερο το κοινό από την ταινία».