Tα διηγήματα του Newsbomb.gr: «To μαχαίρι έσταζε... μέλι» - Διαβάστε το 4o μέρος «Άρτια παράνοια»

Το Newsbomb.gr κάθε μήνα φιλοξενεί ένα διήγημα του δημοσιογράφου και συγγραφέα, Κυριάκου Κουζούμη.

«Το μαχαίρι έσταζε... μέλι» είναι ο τίτλος του νέου διηγήματος του Κυριάκου για το Newsbomb.gr. Διαβάστε το τέταρτο κεφάλαιο «Άρτια παράνοια».

Καλή ανάγνωση!

Άρτια παράνοια

Οι άνδρες της Σήμανσης συμπέραναν με ευκολία πως επρόκειτο για ληστεία. Τόσο η παραβιασμένη πόρτα όσο και η πλήρης ακαταστασία στον χώρο ενίσχυαν τη θεωρία τους.

«Δεν… Δεν έχω ιδέα. Κοιμόμουν. Δεν… Δεν κατάλαβα τίποτα!» ψέλλισε χαμένη και έντρομη η Κάτια.

Οι αστυνομικοί επέμεναν με διακριτικότητα στις ερωτήσεις.

«Όταν συνήλθα ήμουν δεμένη εδώ, στο πάτωμα. Ο Ηρακλής με βοήθησε». Αμέσως ο νους της πήγε στον Ερρίκο. «Πού είναι; Γιατί δεν είναι εδώ; Γιατί δεν τον βλέπω; Είναι καλά; Αυτό πείτε μου μόνο, είναι καλά;»

«Ηρεμήστε», της είπε με πράα φωνή ένας νεαρός ένστολος.

«Ο Ερρίκος! Πού είναι ο Ερρίκος;» φώναξε δυνατά.

Οι άνδρες της Σήμανσης «μάρκαραν» τον χώρο για εύρεση δακτυλικών αποτυπωμάτων. Μέσα στο επόμενο μισάωρο η Κάτια είχε αποκαλύψει στους αστυνομικούς την επίσκεψη των κουμπάρων της αλλά και την περιπέτεια που ταλάνισε την ίδια και τον Ερρίκο με την έλευση του μυστηριώδη Αργύρη.

«Ποιος Αργύρης; Επώνυμο;»

«Δεν γνωρίζω. Ο Ερρίκος θα γνωρίζει περισσότερα. Αρχικά υποστήριξε ότι… ότι ήταν γιος του. Ο Ερρίκος όμως το έψαξε και διαπίστωσε πως ήταν ένας νεαρός απατεώνας. Δεν μιλήσαμε περισσότερο γι’ αυτό.

»… Ναι, είχε έρθει μέχρι κι εδώ. Μου μίλησε αλλά όχι για πολύ, διότι ήρθε ο Ερρίκος και μόλις ειδωθήκαν, ο νεαρός έφυγε.

»… Δεν ξέρω τι είπαν, τι έγινε. Τα είχα χαμένα. Θύμωσα μαζί του. Φοβήθηκα πως είχε κρυφή ζωή, πως… πως ο άνδρας που ετοιμάζομαι να παντρευτώ είναι ένας άλλος.

»… Όχι, δεν τσακωθήκαμε. Έδειχνε τόσο βέβαιος πως αυτός ο νεαρός δεν ήταν παιδί του. Μου είπε πως είχε πάει μέχρι το πατρικό σπίτι της φερόμενης ως μητέρας του νεαρού. Η ίδια έχει πεθάνει. Για την ακρίβεια, έχει δολοφονηθεί. Είναι η γυναίκα της οποίας τα ανθρώπινα μέλη βρέθηκαν προ ολίγων εβδομάδων. Το έπαιξαν και στις ειδήσεις…»

Η Κάτια έδωσε ακόμα περισσότερες πληροφορίες και πλέον η έρευνα της αστυνομίας στράφηκε στην εύρεση εκείνου του νεαρού ονόματι Αργύρης.

~~~~~ . ~~~~~ . ~~~~~ . ~~~~~ . ~~~~~

Η έκθεση της Σήμανσης θα έκανε λόγο για απουσία δακτυλικών αποτυπωμάτων. Ο αστυνόμος Κόλλιας που είχε αναλάβει την εξιχνίαση της υπόθεσης εξοργίστηκε.

Είχαν περάσει πέντε μέρες. Κανένα ίχνος ζωής από τον Ερρίκο. Απ’ το αστυνομικό τμήμα είχαν «παρελάσει» και οι δυο μέλλοντες κουμπάροι του ζευγαριού. Τόσο ο Κώστας όσο και η Άννα απάντησαν με ψυχραιμία και σαφήνεια σε ό,τι ερωτήθηκαν, ωστόσο δεν διαφώτισαν ιδιαίτερα τις έρευνες.

«Είμαστε στο μηδέν! Έχουμε έναν Αργύρη που δεν ξέρουμε καν αν λέγεται Αργύρης, ποιος είναι, από πού είναι. Έχουμε μία Σοφία διαμελισμένη. Δύο παρόμοιες υποθέσεις στο αρχείο. Την Κάτια να μην γνωρίζει σχεδόν τίποτα. Και μια ληστεία στο σπίτι ενός αγνοούμενου, που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι καμουφλάζ. Ανάθεμά τη για υπόθεση! Παίζεται το κεφάλι μας, καταλαβαίνετε; Το καταλαβαίνετε;» ξεφώνισε ο Κόλλιας στην ομάδα του και χτύπησε με δύναμη το χέρι του στην επιφάνεια του γραφείου.

Ο ήχος του τηλεφώνου έπεσε σαν κεραυνός. Από την άλλη άκρη της γραμμής ένας αστυνόμος ενημέρωνε τον Κόλλια πως…

«… εντοπίστηκε ανθρώπινο μέλος στο Κορωπί. Σας στέλνω “πινέζα” με το ακριβές σημείο».

Δίχως δεύτερη σκέψη ο Εμμανουήλ Κόλλιας με τους δύο στενούς του συνεργάτες έφτασαν στο σημείο. Η ώρα κόντευε δώδεκα τα μεσάνυχτα.

~~~~~ . ~~~~~ . ~~~~~ . ~~~~~ . ~~~~~

Το χέρι βρέθηκε στα ιατροδικαστικά εργαστήρια. Ο Κόλλιας επισκέφθηκε τον ιατροδικαστή εξοργισμένος.

«Έχουμε κάτι νεώτερο;»

«Θα έχω σύντομα τα επίσημα αποτελέσματα. Ωστόσο σίγουρα πρόκειται για ανδρικό άκρο και…» μαγκώθηκε για μια στιγμή. «Φοβάμαι ότι ανήκει στον Ερρίκο Μανωλίδη. Το μαρτυρά άλλωστε και η βέρα στον δάκτυλο του παράμεσου. Γράφει το όνομα της Κάτιας».

Ο Εμμανουήλ άσπρισε. Οι ύστατες ελπίδες του να ήταν ζωντανός ο παλιός του φίλος γκρεμίστηκαν σαν χάρτινος πύργος.

«Ακόμη κι αν ο δράστης την πέρασε επίτηδες για να μας παραπλανήσει, το ερώτημα είναι πού τη βρήκε;» συμπλήρωσε ο ιατροδικαστής και έχωσε τα χέρια μέσα στις τσέπες της λευκής ποδιάς του.

~~~~~ . ~~~~~ . ~~~~~ . ~~~~~ . ~~~~~

«Σαρώστε όλη την περιοχή από κάμερες. Απαιτώ να μάθω ποιος ήταν αυτός που πήγε μέχρι το Κορωπί για να πετάξει πίσω από έναν κάδο σκουπιδιών το χέρι. Απαιτώ άμεσα αποτελέσματα!» Η διαταγή του Κόλλια αντιλάλησε σε ολόκληρο τον όροφο.

Μία ημέρα μετά είχαν ήδη συλλέξει υλικό από κάμερες στους δρόμους αλλά και από μαγαζιά που βρίσκονταν στη λεωφόρο, η οποία οδηγούσε στο ήσυχο πάρκο. Έπειτα από πολύωρη και ενδελεχή παρατήρηση μια νεαρή αστυνόμος εντόπισε έναν άνδρα να κρατάει μια μαύρη σακούλα σκουπιδιών και να βαδίζει προς το πάρκο.

«Η εικόνα δεν είναι πολύ καθαρή. Είναι από κάμερα ασφαλείας βενζινάδικου. Δεν επιτρέπεται να καταγράφεται η κίνηση στον δρόμο. Ωστόσο ο επιχειρηματίας είχε επιπλέον κάμερα. Ναι, παραδέχθηκε πως κάτι τέτοιο είναι παράνομο, αλλά το έκανε διότι, όπως μας είπε, τον έχουν ρημάξει στις κλοπές. Εν προκειμένω λοιπόν, αυτό μας βοηθάει. Ωστόσο δεν διακρίνεται καθαρά το πρόσωπο του άνδρα», είπε στον Εμμανουήλ η Έλενα. «Βρήκα όμως κι αυτό», συμπλήρωσε και έδειξε στον επικεφαλής της έρευνας ένα άλλο πλάνο. «Είναι από άλλη κάμερα πάνω σε στυλό της ΔΕΗ. Εδώ η ανάλυση είναι πολύ καθαρή». Μεμιάς ζούμαρε στην οθόνη και… το πρόσωπο του νεαρού αποτυπώθηκε με σαφήνεια. Η κίνησή του είχε κατεύθυνση προς το πάρκο ενώ στα χέρια του διακρινόταν η μαύρη σακούλα.

~~~~~ . ~~~~~ . ~~~~~ . ~~~~~ . ~~~~~

«Αυτός είναι!» ήταν τα λόγια της Κάτιας όταν ο Εμμανουήλ της έδειξε το πρόσωπο του νεαρού.

«Ο Αργύρης; Αυτός που είπε ότι είναι ο γιος του; Κάτια, δες τον ξανά και καλά. Είσαι βέβαιη;» Επέμεινε ο αστυνόμος.

«Αυτός είναι, σας λέω. Εκατό τοις εκατό!»

~~~~~ . ~~~~~ . ~~~~~ . ~~~~~ . ~~~~~

Η αστυνομία εξαπέλυσε ανθρωποκυνηγητό για τον εντοπισμό του. Οι μέρες περνούσαν βασανιστικά, μέχρι που στις 15 Φεβρουαρίου 2023 ο περιβόητος Αργύρης πέρασε την πύλη της Γενικής Ασφάλειας.

Αρχικά ήταν σφιγμένος σαν στρείδι. Λέξη δεν του έπαιρναν.

«Άκου, ομορφονιέ, εδώ μέσα έχουν σπάσει μέχρι και τα πιο σκληρά καρύδια. Αν δεν μιλήσεις σε μας, τότε σε κάνω πακέτο και σε στέλνω στον ανακριτή. Λέγε!» Ο Κόλλιας κοπάνησε το χέρι του στο τραπέζι και απαίτησε εξηγήσεις για την παρουσία του στο Κορωπί αλλά και για το περιεχόμενο της σακούλας.

«Δεν έχετε κανένα δικαίωμα να με κρατάτε εδώ πέρα. Κατηγορούμαι για κάτι;»

«Έναν Ερρίκο Μανωλίδη τον ξέρεις;»

«Όχι! Πρώτη φορά ακούω αυτό το όνομα».

«Α, πρώτη φορά ε; Εγώ πάλι, ξέρω πως τον είχες πλησιάσει και του είχες πει ότι είσαι γιος του».

«Ψέματα. Ποιος σας το είπε αυτό;»

Η Κάτια βρισκόταν έξω από την αίθουσα και αναγνώρισε ξανά πως ο νεαρός ήταν ο ίδιος με αυτόν που την είχε επισκεφθεί στο σπίτι.

«Δεν λέω τίποτα! Απαιτώ τον δικηγόρο μου».

«Σίγουρα θα χρειαστείς δικηγόρο! Έχω μεγάλη περιέργεια για να δω πώς θα εξηγήσεις ότι βρέθηκαν δαχτυλικά σου αποτυπώματα στο σπίτι του Μανωλίδη τη νύχτα που έγινε ληστεία. Να δω ποιος είναι ο λόγος που εμφανίστηκες στη μέλλουσα σύζυγό του. Και να δω γιατί είχες υποστηρίξει πως είσαι γιος του και γιος μιας γυναίκας που βρέθηκε νεκρή πριν από λίγο καιρό.

»Ψιτ, μαγκάκο, λέγε όμορφα και ωραία, γιατί το έκανες. Ξέρω και τι έκανες και πώς το έκανες. Το γιατί ρωτάω».

Η μπλόφα του Κόλλια… έπιασε! Το άλλοτε στρείδι… άνοιξε…

«Δεν… Δεν ευθύνομαι εγώ. Εγώ ένα όργανο είμαι. Άλλοι παίρνουν τις αποφάσεις. Εγώ είμαι μόνο αυτός που κάνει την αρχική βρομοδουλειά. Εκείνοι εντοπίζουν τα θύματα. Εγώ φροντίζω μόνο να πάω και να κόψω κίνηση, ώστε το πεδίο να είναι καθαρό…»

«Μίλα ανοιχτά!»

Με συνοπτικές διαδικασίες ο Αργύρης παραδέχτηκε πως αποτελούσε μέλος μιας σπείρας που σκότωνε υγιείς ανθρώπους. «Δεν τους ήξεραν ούτε είχαν κάποιο προηγούμενο μαζί τους. Τα ζωτικά τους όργανα ήθελαν. Έτσι έγινε και στη Σοφία. Τη γνώριζα πολύ λίγο. Της πούλησα έρωτα και τσίμπησε. Έτσι έγινε και με μία άλλη γυναίκα στους Δελφούς…»

«Τον Ερρίκο;»

«Επίσης, δεν τον ήξερα. Τον είδα πρώτη φορά όταν ήρθε για καφέ στο μουσείο που δούλευα. Έπειτα λάμβανα μονάχα εντολές για το πώς έπρεπε να δράσω. Γι’ αυτό του είπα όλα τα ψέματα που του είπα. Ήθελαν μέσω εμού να διασταυρώσουν ότι ο συγκεκριμένος άνδρας δεν… τέλος πάντων, δεν έχει σημασία. Πήγα στο σπίτι του και συνάντησα μια γυναίκα. Τα ’χασα. Έπαιξα θέατρο πως τάχα μου δήθεν ήμουν ο γιος του. Τα χρόνια κούμπωναν και η Σοφία ήταν ήδη νεκρή για να το επιβεβαιώσει. Αν ο Ερρίκος ξεκινούσε τις διαδικασίες για DNA κι άλλες τέτοιες βλακείες, απλά δεν θα προλάβαινε. Εκείνος όμως είχε ήδη επιβεβαιώσει την αλήθεια με άλλον τρόπο. Δεν ενδιέφερε τον "μεγάλο". Τον ένοιαζαν άλλα πράγματα… Η καρδιά, το ήπαρ, οι νεφροί…

»Όταν μπήκα μέσα στο σπίτι και τον είδα να κοιμάται, ήξερα πως εκείνη η γυναίκα θα ήταν κάπου εκεί. Ακινητοποίησα και τους δύο με σπρέι. Ύστερα το έκανα να φανεί με ληστεία. Έσυρα τον Ερρίκο μέχρι το αυτοκίνητό μου και τον οδήγησα στον "μεγάλο". Πήρα τα χρήματα που μου είχαν τάξει και εξαφανίστηκα. Ήταν η τελευταία φορά. Είχα ξεκαθαρίσει πως εγώ μ’ αυτή τη μπίζνα είχα τελειώσει.

»Ο "μεγάλος"; Σιγά μην σας πω! Όσα χρόνια φυλακή και να φάω, κάποια στιγμή θα βγω. Ζωντανός. Αν σας πω, τότε… τα ψωμιά μου είναι περιορισμένα».

Η Κάτια που άκουγε την κυνική ομολογία του είχε τρελαθεί. Σύντομα τα γόνατά της δεν άντεξαν το βάρος του κορμιού της…

~~~~~ . ~~~~~ . ~~~~~ . ~~~~~ . ~~~~~

Για μέρες η έρευνα της αστυνομίας συνεχίστηκε με αμείωτους ρυθμούς. Ο Αργύρης έπειτα από ασφυκτική πίεση και τις συμβουλές του δικηγόρου, ο οποίος του ορίστηκε έννομα, «λύγισε» και αποκάλυψε το όνομα του "μεγάλου".

Ήταν Κυριακή πρωί όταν ο αστυνόμος Κόλλιας μαζί με ένστολη συνοδεία έφτασε στον διεθνή αερολιμένα «Ελευθέριος Βενιζέλος». Πλησίασαν έναν άνδρα με καμπαρντίνα και καπέλο λίγο πριν τον έλεγχο του διαβατηρίου του.

Εκείνος ο άνδρας ήταν ο… Τζέραλντ Μονέ! Σάστισε σας τους είδε να του περνούν χειροπέδες…

Τον μετέφεραν στη Γενική Ασφάλεια και του εξέθεσαν όλα τα στοιχεία που είχαν στην κατοχή τους. Με απίστευτο και ακραίο κυνισμό ο Γάλλος ομολόγησε.

«Υπάρχουν πολλοί στην Ευρώπη που πληρώνουν όσο όσο για να σώσουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Η λίστα των δωρητών οργάνων δεν είναι μεγάλη και η συμβατότητα πολλές φορές δεν είναι επαρκής. Όλη αυτή η παρασκηνιακή δράση έμοιαζε στο κεφάλι μου μ’ ένα μελίσσι. Πολλοί θέλουν το μέλι. Λαχταρούν να το γευτούν. Ελάχιστοι όμως είναι αυτοί που φτάνουν μέχρι το μελίσσι για να το κλέψουν από τις ιδιοκτήτριες μέλισσες. Το δικό μας μαχαίρι έσταζε μέλι, λοιπόν. Γιατί αφαιρούσαμε μια ζωή, σώζαμε μια άλλη. Και κάπου στο ενδιάμεσο ένα βάζο που για μέλι είχε χρήματα. Πολλά χρήματα! Παρανοϊκό μεν άρτιο δε!»

Δεν είπε πολλά, παρά αρκέστηκε σε μια παράκληση. «Ας τελειώνουμε. Ό,τι και να μου κάνετε, όσα χρόνια και να μου ρίξετε, δεν πρόκειται ποτέ να σας αποκαλύψω τους υπόλοιπους. Ομερτά! Ας τελειώνουμε…»

~~~~~ . ~~~~~ . ~~~~~ . ~~~~~ . ~~~~~

Λίγες ημέρες μετά η Κάτια βρέθηκε στο κοιμητήριο. Χάρη στην έρευνα της αστυνομίας και στις αποκαλύψεις του Αργύρη είχαν εντοπιστεί κι άλλα μέλη του Ερρίκου, συγκεκριμένα τα δύο πόδια. Αυτά κατάφερε να κηδέψει. Μονάχα αυτά… Απίθωσε αργά ένα κόκκινο λουλούδι στο λευκό μάρμαρο και κάθισε για να ξεδιπλώσει δυο μύχια λόγια, αφήνοντας τις σταγόνες της βροχής να κάνουν σιγόντο στα δάκρυα της ψυχής της.

«Δεν ξέρω ποιος έχει την καρδιά σου, αλλά ξέρω πως είναι πολύ τυχερός. Έχει στα στήθη του έναν θησαυρό. Σ’ αγαπάω και θα σ’ αγαπάω όσο έχω ανάσα στα δικά μου στήθη…»

*Μπορώ να υπολογίσω την κίνηση των ουρανίων σωμάτων, αλλά όχι την τρέλα των ανθρώπων.
Ισαάκ Νεύτων, Άγγλος επιστήμονας (1642-1727)

*Αφιερωμένο σε όσους δεν γλυκάθηκαν απ' το μέλι του χρήματος απολαμβάνοντας τη γλύκα της ανθρωπιάς.

*Τα πρόσωπα του διηγήματος δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

Tα διηγήματα του Newsbomb.gr: «To μαχαίρι έσταζε... μέλι» - Διαβάστε το 3o μέρος «Δίψα για λεφτά»

Tα διηγήματα του Newsbomb.gr: «To μαχαίρι έσταζε... μέλι» - Διαβάστε το 2o μέρος «Δεν φταις εσύ»

Tα διηγήματα του Newsbomb.gr: «To μαχαίρι έσταζε... μέλι» - Διαβάστε το 1o μέρος «Θολές αναμνήσεις»