Εργασίες αποκατάστασης στο βυζαντινό Κάστρο Φαναρίου
Οι εργασίες στο κάστρο που βρίσκεται στο νομό Καρδίτσας περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, αποκατάσταση της βόρειας πύλης, όπου καθαιρέθηκε ένα επικίνδυνο τμήμα μεταγενέστερης τοιχοποιίας αναδείχθηκαν οι παρειές της, ενώ έγινε σκυροδέτηση στο υπέρθυρο της βόρειας πύλης και υποστήριξη με ξύλινους δοκούς.
Στη συνέχεια, ανακατασκευάστηκε και η τοιχοποιία πάνω από το υπέρθυρό της. Στη μεγάλη δεξαμενή έγινε αποκατάσταση της υπέργειας περιμετρικής τοιχοποιίας της κλίμακας ανόδου, του δαπέδου της και των πλευρικών κονιαμάτων. Κατασκευάστηκε μεταλλικό στέγαστρο με επικάλυψη από πολυκαρβονικά φύλλα. Διαμορφώθηκε λιθόστρωτος διάδρομος επισκεπτών στο εσωτερικό του κάστρου και κατασκευάστηκε πεζογέφυρα. Έγινε αποκατάσταση του υπάρχοντος λιθόστρωτου της κύριας εισόδου εντός και εκτός περιβόλου.
Ο προϋπολογισμός του έργου, που υλοποιείται στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ, είναι 425.000,00 ευρώ.
Το κάστρο Φαναρίου είναι ένα μικρό οχυρό εκτάσεως 2,6 στρεμμάτων με ακανόνιστο πολυγωνικό σχήμα πλάτους 2,00μ., που ακολουθεί το φυσικό ανάγλυφο του εδάφους και σώζεται ακέραιο, με εξωτερικό ύψος 9,00-13,00μ. Ενισχύεται ανά διαστήματα με έξι πύργους που είναι ενσωματωμένοι στην κατασκευή και προεξέχουν από τη γραμμή, ενώ φέρει δύο εισόδους, μία τοξωτή πύλη στη νότια πλευρά που είναι και η κύρια είσοδος και μία μικρότερη στη Βόρεια.
Στο εσωτερικό του κάστρου, στο δυτικό τμήμα, σώζεται καμαροσκέπαστη λιθόκτιστη πυριτιδαποθήκη με μικρό προστώο, η καμάρα της οποίας έχει καταπέσει. Επίσης, στο κεντρικότερο σημείο του υφίστανται δύο δεξαμενές, μία υπέργεια, μεγάλου μεγέθους και ορθογωνικού περιγράμματος, και μία δεύτερη υπόγεια με θολωτή κάλυψη.
Κατά τη διάρκεια ανασκαφικής έρευνας, πλησίον των δεξαμενών, ήρθε στο φως κτίριο με μικρό λουτρό και πάνω από αυτό ευρήματα τζαμιού καθώς και λείψανα μιναρέ σε κοντινή απόσταση. Τέλος, κοντά στη νότια πύλη αποκαλύφθηκε δίχωρο ορθογώνιο κτίριο που πιθανότατα προοριζόταν για τις ανάγκες της φρουράς, καθώς και εσωτερικοί λιθόστρωτοι διάδρομοι προσπέλασης. Σχεδόν όλα τα κτίρια στο εσωτερικό του βυζαντινού κάστρου χρονολογούνται κατά την Οθωμανική περίοδο (1387-1897) και κυρίως την ύστερη περίοδο (18ος -19ος αιώνας).