55 χρόνια πριν η Αντιγόνη Βαλάκου ως Άννα Φρανκ άφησε εποχή

Ηθοποιός μεγάλων ρόλων, με ξεχωριστή ιδιοσυγκρασία, σπάνια ευαισθησία και ανανεωτικό υποκριτικό ύφος, καθιερώθηκε μέσα από την ερμηνεία της στον ρόλο της «Άννα Φράνκ», από το ομώνυμο θεατρικό έργο που παρουσιάστηκε από τον Κώστα Μουσούρη. Ο Κώστας Μουσούρης είχε ενσαρκώσει τον ρόλο του πατέρα της Άννας Φρανκ.

«Το Ημερολόγιο της Άννας Φράνκ» των Fr. Goodrich και Al Hacket ανέβηκε στο Θέατρο Μουσούρη στις 16 Οκτωβρίου 1956 σε σκηνοθεσία Κ.Μουσούρη. Η «Άννα Φρανκ» θα επαναληφθεί το Μάρτιο του 1958 και στη συνέχεια ταξιδεύει στη Θεσσαλονίκη.

Όπως αναφέρει ο κάτοχος του «Αρχείου Κώστα Μουσούρη», Μίλτος Λιδωρίκης στο βιβλίο του «Πάθος Θεάτρου-Κώστας Μουσούρης», η κριτική χωρίς εξαίρεση, υπήρξε ιδιαιτέρα επαινετική για τη σκηνοθεσία, την παράσταση, τους ηθοποιούς και βέβαια για την Αντιγόνη Βαλάκου που ενσάρκωσε την Άννα Φράνκ και ανέδειξε όλο το μέγεθος της υποκριτικής της δύναμης.

Οι κριτικές της εποχής για την Βαλάκου ήταν διθυραμβικές:

• « Η Αντιγόνη Βαλάκου την ζωντανεύει (την Άννα Φράνκ) με την ειλικρίνεια του παιξίματος της, με την παρθενικότητα της εμφανίσεως της, με την ακριβή κατανόηση του ρόλου της, που την καθιερώνει σαν νέα «ενζενύ» της ελληνικής σκηνής (Κώστας Οικονομίδης, Έθνος 17 Οκτωβρίου 1956)

• «Ίσως ποτέ άλλοτε το παίξιμο της Αντιγόνης Βαλάκου δεν είχε τόση ζωντάνια και τόση ακρίβεια, τόση ευλυγισία και θέρμη», Κλέων Παράσχος «Καθημερινή» 18 Οκτωβρίου 1956.

• «Ο κ.Μουσούρης μας έδειξε για μια ακόμη φορά πόσο σέβεται τον εαυτό του, το κοινό και την τέχνη του. Ανέβασε το «Ημερολόγιο» με ευσυνειδησία, αγάπη και αρτιότητα, που μονάχα στο Θέατρο του συναντούμε τόσο συχνά. Και ως σκηνοθέτης και ως ηθοποιός η δημιουργία του αξίζει να εξαρθεί ιδιαίτερα. Η κ Αντιγόνη Βαλάκου επίσης τούτη τη φορά ξεπέρασε τον εαυτό της», Βάσος Βαρίκας, Τα Νέα, 19 Οκτωβρίου 1956.