Νέο επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Αθηνών ο Μίκης Θεοδωράκης
«H Ακαδημία Αθηνών δέχεται με χαρά και τιμή στους κόλπους της τον Μίκη Θεοδωράκη. Μητρική του γλώσσα είναι η μουσική, πατρική του, η γλώσσα των κοινωνικών αγώνων. Ο Μίκης Θεοδωράκης είναι ένα ζωντανό σύμβολο και οι μελωδίες του θα μας αγκαλιάζουν σε κάθε δύσκολη ώρα μέχρι το τέλος, που θα σημάνουν οι καμπάνες» είπε ο πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών Σπύρος Ευαγγελάτος υποδεχόμενος στην κατάμεστη αίθουσα της Ακαδημίας, τον Μίκη Θεοδωράκη ως νέο επίτιμο μέλος.
«Ο Θεοδωράκης τόνισε τον αγώνα και την αγάπη για την ελευθερία. Έστω και καθυστερημένα, αποτέλεσμα και αυτό της ελληνικής τραγωδίας που αλλάζοντας μορφές συνεχίζεται από το 1831 ως σήμερα, η Ακαδημία πλουτίζεται με το μεγάλο ταλέντο που εμψύχωνε την νεότητά μας και με την τέχνη του έδωσε ιερότητα στους αγώνες εναντίων των εχθρών της ελευθερίας» είπε ο γενικός γραμματέας της Ακαδημίας Βασίλειος Πετράκος, ο οποίος αναφέρθηκε στην προσωπικότητα και το έργο του μεγάλου Έλληνα μουσικοσυνθέτη.
Ο Μίκης Θεοδωράκης στην ομιλία του με τίτλο «Η Μόνη Λύση» έκανε λόγο για μια Ελλάδα που μπορεί να γίνει «Ελβετία του πολιτισμού και της ειρήνης», όπως είπε χαρακτηριστικά. Ο μεγάλος δημιουργός περιέγραψε το όνειρό του για μια χώρα που θα διατηρήσει την ουδετερότητά της από κάθε αντιπαλότητα της περιοχής, ενώ παράλληλα θα αναδεικνύει τον πολιτισμό και τις τέχνες και τόνισε:
«Οφείλουμε επίσης να κατανοήσουμε, ότι σ' αυτή τη νέα διαμόρφωση του διεθνούς τοπίου όχι μόνο εμείς αλλά κανένας λαός δεν μένει στο απυρόβλητο, όπως επίσης κανένας -και φυσικά ούτε εμείς- δεν μπορεί να έχει φίλους. Ούτε φίλοι υπάρχουν, ούτε επομένως και συμμαχίες του τύπου «Ατλαντική» είτε «Ευρωπαϊκή συμμαχία». Άλλωστε βλέπουμε σήμερα τη μορφή των συμμαχιών μας μέσα στην Ευρώπη με λαούς α΄ και β΄κατηγορίας. Πλούσιους και φτωχούς. Διατάσσοντες και διατασσόμενους. Υποτάσσοντες και υποτασσόμενους. Και αυτό αφορά τη μία Δαγκάνα του Κακού. Την οικονομία. Όσο για την άλλη, τον πόλεμο, ο κίνδυνος σαν πεινασμένος λύκος, τριγυρνά εδώ και δεκαετίες στη γειτονιά μας. Βαλκάνια και Μέση Ανατολή, όλες οι χώρες και οι λαοί πρέπει να υπολογίζονται σαν μελλοντικά θύματα.
Πρέπει λοιπόν να υπάρξει για μας το ταχύτερο δυνατό ένα είδος διαφυγής. Και η διαφυγή είναι μία και μοναδική: η Ουδετερότητα. Δεν είναι φυσικά εύκολη. Όμως είναι πολύ πιθανή. Κι αυτό, όπως είπα, χάρη στο ιστορικό μας παρελθόν και στους αγώνες και τις θυσίες του ελληνικού λαού για την Ελευθερία, ιδίως κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Για να γίνει πιο κατανοητή η πρότασή μου, θέτω ως ιδανικό στόχο το να γίνει κάποτε η χώρα μας η Ελβετία της Ειρήνης και του Πολιτισμού».
Ο Μίκης Θεοδωράκης μίλησε επίσης για την ανάγκη υιοθέτησης του τρίπτυχου, ουδετερότητα, ειρήνη, τέχνη και ολοκλήρωσε την ομιλία του λέγοντας: «Ο ελληνικός λαός, απαλλαγμένος από τα βάρη και τα άγχη, ελεύθερος και ανεξάρτητος, θα μπορεί να αφιερωθεί ολόψυχα σε ένα ιδεώδες, την Ειρήνη και σε μια προσπάθεια, τον Πολιτισμό, που και τα δύο θεωρώ ότι τα έχει στο αίμα του. Τον εκφράζουν απόλυτα, τον κινητοποιούν και τον μεταβάλλουν σε έναν ιδανικό οικοδεσπότη. Η Ελευθερία, η Ανεξαρτησία, η Ειρήνη, η Διεθνής Αλληλεγγύη, ο Πολιτισμός και η Φιλοξενία αποτελούν τα βασικά στοιχεία της ιστορικής μας παράδοσης, της εθνικής μας αγωγής και του ατομικού μας χαρακτήρα. Καλώ την Ακαδημία Αθηνών και παρακαλώ τα μέλη της να μελετήσουν αυτή την πρόταση και είμαι βέβαιος ότι εάν τελικά γίνει αποδεκτή, τότε το μεγάλο κύρος της Ακαδημίας Αθηνών σίγουρα θα συγκινήσει, θα ενθουσιάσει και θα πείσει την διεθνή κοινή γνώμη, που με τη σειρά της θα επηρεάσει τον ΟΗΕ, τον μόνο αρμόδιο για τη λήψη μιας τόσο ιστορικής σημασίας απόφασης».
Στην εκδήλωση την κυβέρνηση εκπροσώπησε η Γ.Γ του υπουργείου Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη και την αξιωματική αντιπολίτευση ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Κουρουπλής. Μεταξύ άλλων παραβρέθηκαν ο πρώην υπηρεσιακός πρωθυπουργός Ιωάννης Γρίβας, η πρώην πρόεδρος της Βουλής Άννα Ψαρούδα Μπενάκη, ο Προκόπης Παυλόπουλος, ο Μίμης Ανδρουλάκης, ο Κώστας Λαλιώτης ο Τηλέμαχος Χυτήρης, η Μαρία Φαραντούρη, η Κική Δημουλά, ο Μίμης Πλέσσας, ο Γιώργος Λαζόγκας, ο Βύρων Φιδετζής κ.α.