SZ: Ο συγγραφέας Πέτρος Μάρκαρης μιλάει για την Ελλάδα του σήμερα

Εκτενή συνέντευξη του Πέτρου Μάρκαρη σήμερα η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου. Ο έλληνας συγγραφέας μιλάει για τα χρόνια που ξεκίνησε το συγγραφικό του έργο, για την Ελλάδα της κρίσης αλλά και το νέο μίσος στην Ευρώπη.

Αναφερόμενος στη μεσαία τάξη στην Ελλάδα, ο Πέτρος Μάρκαρης τονίζει ότι «αυτή έχει καταστραφεί. Οργίζομαι όταν λένε ότι οι Έλληνες είναι διαφθαρμένοι. Η μεσαία αυτή τάξη δεν ήταν ποτέ διαφθαρμένη. Ήταν το στήριγμα της χώρας. Η Ελλάδα ήταν μια χώρα μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, αυτές ήταν ότι είχαμε από οικονομικής πλευράς». Σε ερώτηση ποιος κατέστρεψε τη μεσαία τάξη, ο συγγραφέας είναι σαφής: «Από τη στιγμή που ξέσπασε η κρίση και έπρεπε να γίνουν περικοπές, η κυβέρνηση στηρίζει το πελατειακό της σύστημα. Τους οπαδούς δηλαδή των κομμάτων, οι οποίοι προσλήφθηκαν ως δημόσιοι υπάλληλοι. Περικοπές γίνονται μόνον στους υπόλοιπους. Το 95 % των ανέργων προέρχονται από την ιδιωτική οικονομία».

Στο νέο του βιβλίο ένας νεαρός άνδρας πουλάει ναρκωτικά για να χρηματοδοτήσει ένα γηροκομείο καθώς, σε διαφορετική περίπτωση, οι ηλικιωμένοι θα έπρεπε να κοιμούνται στο πάρκο. Είναι ήδη τόσο θλιβερή η κατάσταση στην Ελλάδα, ερωτάται ο κ. Μάρκαρης, για να απαντήσει ότι σήμερα στο αεροδρόμιο καταφθάνουν τα βράδια λεωφορεία γεμάτα ανθρώπους που δεν έχουν χρήματα και οι οποίοι διανυκτερεύουν εκεί επειδή είναι ζεστά. Σε επισήμανση των δημοσιογράφων ότι πρόκειται για μια παράλογη σκηνή, δεδομένου ότι τόσο το αεροδρόμιο όσο και οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 ήταν το σύμβολο μιας καλύτερης εποχής, ο έλληνας συγγραφέας γίνεται ιδιαίτερα καυστικός: «Οι αγώνες ήταν η αρχή του τέλους. Αυτή η ελληνική μεγαλομανία! Όλες οι αθλητικές εγκαταστάσεις έχουν γίνει ερείπια και σκουπιδότοποι. Είναι για κλάματα. Τα περισσότερα χτίστηκαν με δάνεια».

Αναγκαίες οι περικοπές, αλλά και οι μεταρρυθμίσεις

Ο κ. Μάρκαρης τονίζει ότι οι περικοπές είναι αναγκαίες, το ίδιο όμως και οι μεταρρυθμίσεις, όπως λέει, προσθέτοντας ότι αυτές παραμελούνται. «Σε αυτό η Ευρώπη δεν ασκεί αρκετές πιέσεις». Τι θα άλλαζε όμως ο ίδιος; «Όλη η κρατική μηχανή θα πρέπει να αποσυναρμολογηθεί και να οικοδομηθεί εκ νέου. Όλα τα άλλα δεν βοηθούν πολύ. Καταρχήν θα έπρεπε να καταστρώσουμε ένα σχέδιο για το τι χρειαζόμαστε στο κράτος και τι όχι. Με τρελαίνει το γεγονός ότι δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Φυσικά αυτό θα είναι επώδυνο για τους υπαλλήλους που προσλήφθηκαν μόνον εξαιτίας της κομματικής τους ταυτότητας και δεν έχουν ικανότητες. Αλλά θα πρέπει να διαλύσουμε αυτές τις διεφθαρμένες οικογένειες».

Τι θα απαντούσε ο ίδιος εάν του τηλεφωνούσε η Α. Μέρκελ, του έλεγε ότι δεν εμπιστεύεται πλέον τον κ. Σαμαρά και τον ρωτούσε εάν η χώρα χρειάζεται νέα κυβέρνηση; «(…) Θα έλεγα στην κυρία Μέρκελ, κρατήστε τον κ. Σαμαρά, όλα τα άλλα είναι χειρότερα. Τότε θα έρθει ο Αλέξης Τσίπρας από τη ριζοσπαστική αριστερά».

ΑΠΟΔΟΣΗ DW

Ο ιδιαίτερα δημοφιλής στη Γερμανία έλληνας συγγραφέας παραδέχεται, τέλος, ότι ο ίδιος δεν αντιμετωπίζει οικονομικό πρόβλημα λόγω της κρίσης, καθώς η αγορά στην οποία ο ίδιος απευθύνεται βρίσκεται στο εξωτερικό. «Δεδομένου ότι γράφω και μιλάω για την κρίση, αυτή ήταν μάλιστα για εμένα πλεονέκτημα».