«Η ρωσοφοβία είναι και αυτή φασισμός...»
«Η Ρωσία δεν ψεύδεται, αντίθετα το μίσος προς τη Ρωσία φουντώνει...
Η Δύση άναψε τη φωτιά του μίσους και της ρίχνει λάδι...»
Βρομάει και ζέχνει το μίσος για τη Ρωσία
Ή μάχονται με την αδικία ή συνεργάζονται
Αλμπέρ Καμύ
Μεγάλη Πολωνία σημαίνει Λιθουανία, Ουκρανία και Λευκορωσία. Και αυτό θα είναι μόνο μια αρχή χωρίς τέλος αν τυχόν κατασπαράξουν τη Ρωσία η ρωσόφοβη ολιγαρχία και οι ρωσόφοβες «ελίτ», οι οποίες αλωνίζουν, αφού έχουν πλήρη ποινική και εγκληματική ασυδοσία. Δεν υπάρχει ζωντανό πλάσμα πιο επικίνδυνο από έναν εγκληματία ή έναν βιαστή κατά τη στιγμή της παρανομίας. Όταν, όμως αυτό το πλάσμα υπαγορεύει νόμους σύμφωνα με τους οποίους τα δικά μας εγκλήματα είναι μηδαμινά και περιβάλλονται από ένα μανδύα της «αμέλειας», τότε η ελευθερία του γίνεται θρυλική, αυτός ο ίδιος γίνεται «ελίτ», ενώ η Ρωσία αποτελεί ένα ιστορικό σκουπίδι και οι λαοί της είναι τέρατα, ζώα, σκλάβοι και άλλα παρόμοια. Το Λεκτικό Οπλοστάσιο με τις δηλητηριώδεις ουσίες του και τα χημικά του όπλα είναι γνήσια φασιστική προπαγάνδα: τα τέρατα, οι σκλάβοι και τα ζώα πρέπει να εξοντωθούν.
Η Μεγάλη Πολωνία θα είναι ένα ρωσοφοβικό ανατολικό Ευρωπαϊκό κράτος που «με έξοδα της Ρωσίας θα είναι κατά της Ρωσίας». Έχοντας κάνει ρωσοφοβική την Ουκρανία θα ασχοληθούν στη συνέχεια με τη Λευκορωσία που θα την ψήσουν με ουκρανική συνταγή. Ενώ, η Ρωσία θα τρομοκρατείται (από μέσα και απ' έξω) με το Λεκτικό Οπλοστάσιο στην πιο βρώμικη του μορφή. Και αυτή η βρώμικη μορφή της ρωσοφοβίας έχει μια πάρα πολύ συγκεκριμένη ονομασία: ναζισμός, μίσος για τη χώρα, μίσος για τους λαούς της, ένα μίσος που χρησιμοποιεί όλα τα μέσα της φασιστικής προπαγάνδας. Αποτέλεσμα αυτής της προπαγάνδας ήταν η εξόντωση του εκλεκτού λαού της Βίβλου από τους φασίστες της Ευρώπης. Ένα από τα πιο γνωστά μέρη αυτής της εξόντωσης βρίσκεται στην Πολωνία, όπου η ρωσοφοβική παράνοια συμβάλλει, ως μεγάλη γελοιογραφία, στην «νέα παγκόσμια τάξη».
Αλλά δεν τελειώσαμε ακόμα: μπορούν να αλλάξουν το κυριλλικό αλφάβητο της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας με το λατινικό, να κάνουν την πολωνική γλώσσα υποχρεωτική σε όλη την Μεγάλη Πολωνία, και τη θρησκεία, εννοείται, Καθολική... Η παγκόσμια ιστορία είναι ένα «θρίλερ» με «δολοφόνους», είναι μια συναρπαστική «Χιτσκοκική» ταινία, στην οποία οι πιο διάσημοι ρωσόφοβοι διεκδικούν την αγιοσύνη, ενώ ο καθολικισμός με τους «ιερούς ακτιβιστές» του έχει συμβάλει υπερβολικά στην καταστροφή του εκλεκτού λαού της Βίβλου διαστρεβλώνοντας, δαιμονοποιώντας και παραμορφώνοντας την εικόνα του λαού με το Λεκτικό Οπλοστάσιο.
Αυτή η πρακτική έγινε η «πεμπτουσία» της φασιστικής προπαγάνδας. Αυτή η πρακτική έγινε η «πεμπτουσία» της ρωσοφοβίας, μιας επιθετικής πολιτικής των χωρών που συκοφαντούν τη Ρωσία και δημιουργούν μια απαίσια δαιμονοποιημένη εικόνα της. Φυσικά αυτές οι χώρες κάνουν συνεχείς πολέμους, οργανώνουν «ανθρωπιστικούς» βομβαρδισμούς, κρατικά πραξικοπήματα, μυστικές φυλακές για βασανιστήρια «ύποπτων», απαγωγές «διαφωνούντων», δίνουν άσυλο σε τρομοκράτες και στους κλέφτες των δημόσιων ταμείων, αλλά θεωρούν ότι οι ίδιες είναι απόλυτα φιλειρηνικές, ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να οδηγηθούν στα διεθνή δικαστήρια, ενώ αποκαλούν τη Ρωσία επιθετική.
Ο φασισμός δεν είναι μόνο αντισημιτισμός. Η ρωσοφοβία είναι και αυτή φασισμός. Ο Ευρωπαίος Μπερνάρ-Ανρί Λεβί βγάζει πύρινο λόγο στη πλατεία του Κιέβου, ήρθε για να χαιρετήσει την επανάσταση και να της προσφέρει την ηθική του υποστήριξη. Και πώς αρχίζει τον λόγο του; Λέγοντας ότι η Ρωσία ψεύδεται ονομάζοντας την «ειρηνική» επανάσταση φασιστική, αφού στην πλατεία υπάρχουν πολλοί Εβραίοι που μαζί με τον ουκρανικό λαό ενώθηκαν σε ένα ενιαίο μέτωπο για την ελευθερία.
Αλλά, κυρίες και κύριοι, η ρωσοφοβία είναι ο πιο αυθεντικός φασισμός ακόμα κι αν όλοι οι Εβραίοι του πλανήτη θα στέκονταν δίπλα στον Λεβί στην πλατεία του Κιέβου. Η Ρωσία δεν ψεύδεται, αντίθετα το μίσος προς τη Ρωσία φουντώνει. Η Δύση άναψε τη φωτιά του μίσους και της ρίχνει λάδι. Βρομάει πολύ αυτό το μίσος προς τη Ρωσία και εγώ σιχαίνομαι αυτή τη φασιστική μυρωδιά.
Δε με νοιάζουν τα μεγάλα σχέδια της Ευρώπης με της Μεγάλης Πολωνίας, όπου η «αλληλεγγύη» παγκοσμιοποιήθηκε από τη λύσσα της απολύτως φασιστικής ρωσοφοβίας. Δεν θέλω την Ευρώπη που βρομάει και ζέχνει μίσος της για τη Ρωσία. Έχω μεταφράσει στα ρωσικά τους θαυμάσιους ποιητές της Ευρώπης, της Αμερικής, της Ουκρανίας, της Αρμενίας, της Γεωργίας, - έχω μέσα μου μια διαφορετική Ευρώπη, διαφορετική Αμερική, διαφορετική Ουκρανία και Γεωργία και αυτές δεν βρωμάνε φασιστικό μίσος για τη Ρωσία. «Είμαι τυχερή!..» και δεν φοβάμαι ούτε τις κυρώσεις, ούτε την απομόνωση, μια που τις δικές μου αξίες δεν μπορείς να τις παγώσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς. Και γνωρίζω καλά τι είναι ικανό να κάνει το Λεκτικό Οπλοστάσιο.
...Σχεδόν ανέκδοτο: «Είμαι ένας γιατρός στην πλατεία του Κιέβου. Εξέτασα σήμερα 30 ασθενείς. Κανένας δεν είχε ρωσοφοβία».
Τωρινό
Ν' αγαπάς τη Ρωσία δεν είναι της μόδας,
Δεν είναι κερδοφόρο και είναι επικίνδυνο.
Όμως πρέπει να αγαπάς τη Ρωσία τώρα
Ειλικρινά και μεγαλόψυχα.
Όταν θα είναι στη μόδα,
Θα την αγαπήσουν και οι εχθροί της,
Που από κακία τώρα δα
Της σπάνε τα κόκκαλα.
«όταν η Ρωσία κάνει παραχωρήσεις, θα της σπάσουν το κρανίο με σφυριά...»
Γιούνα Μόριτς
Η δικιά μου Κριμαία – Ο θησαυρός μου
Άραγε θα είμαστε οι τελευταίοι
Που θα ζήσουμε τη μοίρα της Ευρώπης,
Για να την αποτρέψουμε
Από τα διεφθαρμένα μονοπάτια της.
Μαξιμιλιάν Βαλόσιν
Ας πάρουν στην πλατεία των συμμοριτών
Το «Παράσημο της ρωσοφοβίας».
Κλείσε, Ρωσία, την πηγή σου,
Πάψε να τροφοδοτείς με χρήματα στους ρωσόφοβους,
Μην εμποδίζεις τους συμμορίτες να μπουν
στην Ευρώπη, εκεί που δεν υπάρχει ντροπή,
σ' αυτήν που με μικροπρέπεια συκοφάντησε τη Ρωσία
και τη βλάπτει σαν να ' ναι εχθρός.
Ας σταματήσει η Ρωσία να απαντάει
Με αγάπη στους ρωσόφοβους,
Ας αφήσουν τη «Μαφία»
Να πετάξει στην αγκαλιά των κρατών,
Ας λάμψει σαν αστέρας ένας τέτοιος ληστής,
Φρεσκάροντας την Ευρώπη –
Με όλο το ληστρικό του μεγαλείο,
Εκεί όπου η φλόγα του πογκρόμ του δίνει φρέσκια λάμψη!..
Αγάπα, εντέλει, τον εαυτό σου Ρωσία παράφορα,
Και κόψε στους ρωσόφοβους,
Τα τρελά λεφτά
Για το φαρμάκι του φασισμού!.. Και τότε
Θα είναι καθαρό στους συνοδοιπόρους τους,
Πως δεν υπάρχουν στη Ρωσία ανόητοι,
Βρείτε τους σε άλλη χώρα!
Στη Σεβαστούπολη δεν υπάρχουν ηλίθιοι,
-Στην Κριμαία δεν υπάρχουν κουνέλια για τον πύθωνα-,
Για ν' ανοίξει ελεύθερη είσοδος
Στην παλιανθρωπιά των συμμοριτών.
Και ας προστατεύσει η Ρωσία,
Εν τέλει, το Δικαίωμα στη Ζωή!
Στην Κριμαία δεν υπάρχει τόπος,
Που θα νικήσει ο αγκυλωτός σταυρός.
Ας μείνει η ρωσοφοβική πλατεία Μαϊντάν
Στην Ευρώπη! «Το μετάλλιο του ρωσόφοβου» -
Της απονέμετε για το πογκρόμ,
Με το φλογοβόλο για τα θηρία.
Όμως ένα τέτοιο μετάλλιο στην Κριμαία –
Μοιάζει σαν «Μετάλλιο με μικρόβια».
Η δικιά μου Κριμαία, ο θησαυρός μου,
Είναι ζωγράφος, μουσικός, ποιητής.
Όσιπ Μάντελσταμ
Βγήκαμε μετά το τσάι
Στον τεράστιο κήπο με τις καστανιές,
Σαν βλέφαρα χαμήλωσαν
Τα σκούρα στόρια στα παράθυρα.
Από τους λευκούς στύλους
Πήγαμε να δούμε τα αμπέλια,
Όπου ο διάφανος αέρας
Κατεβαίνει από τα κοιμισμένα όρη.
Είπα: «Το αμπέλι,
Από τον Τρωικό πόλεμο,
Εκεί όπου οι σγουρόμαλλοι καβαλάρηδες
Μάχονταν με στρατηγική,
Στην πετρώδη Ταυρίδα
Με την ελληνική τέχνη ακόμα ζωντανή
Στα χρυσά στρέμματα
Πάνω στις εκλεκτές σκουριασμένες κρεβατίνες».
Και στο λευκό δωμάτιο,
Σαν το μαλλί στο ροδάνι, υπάρχει ησυχία.
Μυρίζει ξύδι, μπογιά
Και φρέσκο κρασί στο υπόγειο.
Θυμήσου: στο ελληνικό σπίτι,
Η πιο αγαπημένη απ' όλες τις γυναίκες,
Δεν είναι η Ελένη, είναι άλλη,
Πόσο πολύ εκέντησε;
Το χρυσόμαλλο δέρας,
Που είσαι χρυσόμαλλο δέρας;
Σε όλο το δρόμο κτυπούσαν
Τα φοβερά θαλάσσια κύματα,
Και, χάνοντας το σκάφος,
Αφού άνοιξε πολλούς δρόμους στη θάλασσα,
Ο Οδυσσέας επέστρεψε,
Γεμάτος τόπους και ιστορίες.
Μετλαφραση: Ελένη Κατσιώλη
Η βιογραφία της
Η Ρωσίδα ποιήτρια Γιούννα Μόριτς, γεννήθηκε στις 2 Ιουνίου του 1937 στο Κίεβο σε εβραϊκή οικογένεια. Το 1955 πέρασε στο Ινστιτούτο Λογοτεχνίας ονόματι Γκόρκι στην Μόσχα το οποίο και τελείωσε το 1961.
Την ίδια χρονιά εκδόθηκε το πρώτο της βιβλίο «Ακρωτήρι Επιθυμίας» που βασιζόταν στις εντυπώσεις της από το ταξίδι στην Αρκτική, το 1956.
Από το 1961 έως το 1970 κανένα της έργο δεν τυπώθηκε λόγω της απαγόρευσης, όπως ακριβώς συνέβη και στην περίοδο από το 1990 έως το 2000.
Η ίδια η ποιήτρια χαρακτηρίζει την ποίηση της ως «καθαρή ποίηση της αντίστασης» και αφιερώνει τα ποιήματά της στην ζωή του ανθρώπου και την αξιοπρέπειά του.
Τα έργα της αν και γραμμένα με κλασικό τρόπο, είναι ταυτόχρονα απολύτως σύγχρονα.
Τα ποιήματά της μεταφράστηκαν σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες, καθώς επίσης στα κινέζικά και στα ιαπωνικά, μάλιστα γράφτηκαν και πολλά τραγούδια με στίχους της Γιούννα Μόριτς.
Αξιοσημείωτη είναι και η συνδρομή της στην παιδική ποίηση, καθώς έγραψε πολλά ποιήματα για τα παιδιά. Υπήρξε μεταφράστρια Μεγάλων Ελλήνων – τον Καβάφη, Ελύτη, Ρίτσου, Σεφέρη.
Διαβάστε επίσης: