Συνεχίζεται το φεστιβάλ των Καννών

Στην ταινία των Νταρντέν, «Δυο μέρες, μια νύχτα», το κύριο θέμα είναι η πρόσφατη οικονομική κρίση στην Ευρώπη. Η Σάντρα, η ηρωίδα της ταινίας, εργάτρια σε επιχείρηση κινδυνεύει να χάσει τη δουλειά της όταν επιστρέφει, ύστερα από αναρρωτική άδεια, επειδή το αφεντικό αναγκάζει τους υπόλοιπους εργάτες να ψηφίσουν είτε να πάρουν πριμ από χίλια ευρώ ο καθένας είτε να δεχτούν να επιστρέψει στη δουλειά η Σάντρα. Δίλημμα που βγάζει στην επιφάνεια τη σκληρή ανταγωνιστικότητα, την αδιαφορία αλλά και το προσωπικό συμφέρον σε βάρος της αλληλεγγύης και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Η Σάντρα θα αρχίζει έναν αγώνα (στις δυο μέρες και τη μία νύχτα του τίτλου) για να πείσει τους συναδέλφους της να την ψηφίσουν για να έρθει αντιμέτωπη με την υποκρισία, ακόμη και τη βία, πριν τελικά πείσει αρκετούς να την υποστηρίξουν. Οι Νταρντέν καταγράφουν με λεπτομέρεια και αντικειμενικότητα τις καταστάσεις, επιμένοντας στη συμπεριφορά των ανθρώπων, προσφέροντάς μας μια ταινία γεμάτη ανθρωπιά και συγκίνηση και μια εξαίρετη ερμηνεία από τη Μαριόν Κοτιγιάρ (φαβορί για το βραβείο του φεστιβάλ).

Στη δική της δοσμένη με λυρισμό ταινία «Still the Water» («Ακόμη το νερό»), η Ναόμι Καβάζε στρέφεται στην ιστορία δυο παιδιών που ζουν και μεγαλώνουν σ’ ένα απόμερο, μακριά από τον πολιτισμό, νησί. Μια τρυφερή, ερωτική στην πραγματικότητα ιστορία που εκτυλίσσεται με φόντο τη θάλασσα, το νερό, τα δάση, και γενικά τη φύση, που παίζει ένα ουσιαστικό ρόλο στη ζωή των παιδιών αλλά και γενικότερα των κατοίκων του νησιού. Εκτός από την ερωτική ιστορία, η ταινία, όπως και άλλες της Γιαπωνέζας σκηνοθέτριας, καταπιάνεται και με γενικότερα θέματα, όπως αυτό της ζωής και του θανάτου αλλά και της ισορροπίας που χρειάζεται να υπάρχει ανάμεσα στη φύση και τον άνθρωπο, αν δεν θέλουμε να καταστρέψουμε τον πλανήτη μας.

Με τον κόσμο του κινηματογράφου καταπιάνεται στη σατιρική κωμωδία του «Χάρτες για τους σταρ», ο Καναδός σκηνοθέτης Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ. Σταρ που η καριέρα του βρίσκεται στην κατιούσα (μια εξαιρετική στο ρόλο Τζουλιάν Μουρ), ένας επαρμένος έφηβος, δημοφιλής σταρ σε σειρά τηλεόρασης, ένας ψυχίατρος (για τους σταρ με ψυχολογικά προβλήματα), οι υπεύθυνοι των δημοσίων σχέσεων, σκηνοθέτες, παραγωγοί, φιλόδοξοι ηθοποιοί/σεναριογράφοι που κάνουν τους ταξιτζήδες, όλοι έχουν τη θέση τους στην απολαυστική αυτή, μαύρη κωμωδία του Κρόνεμπεργκ («Κοσμόπολις», «Το γυμνό γεύμα»). Με τον σκηνοθέτη να ρίχνει τη δική του, ψυχρή ματιά πάνω στην «πόλη των αγγέλων» και τους ανθρώπους της που μοιάζουν να ζουν σε έναν άλλο πλανήτη – με μόνη αδυναμία να είναι το μπλέξιμο πολλών επιμέρους ιστοριών, με κίνδυνο να προκληθεί χάσμα στον κατά τα άλλα πολύ καλό ρυθμό της ταινίας.

Διαβάστε επίσης: Γαλλία: Απογοήτευσε ο Ντεπαρντιέ στον ρόλο του Ντ. Στρος-Καν