Τα ιστορικά καφενεία της Αθήνας. Εκεί συναντήθηκαν η πολιτική και η τέχνη

Για πολλά χρόνια ήταν σημεία συνάντησης για καλλιτέχνες, πολιτικούς και συγγραφείς. Η πλειοψηφία των κτηρίων που τα φιλοξενούσαν έχουν πια καταστραφεί. Οι θαμώνες τους, όμως, ζουν μέσα από τους καλλιτέχνες και τους συγγραφείς, τα έργα των οποίων δημιουργήθηκαν σε αυτά τα «στέκια» και περνούν πλέον από χέρι σε χέρι, γράφοντας την ιστορία του ελληνικού πολιτισμού.

Το καφενείο Μαύρη Γάτα βρισκόταν στη διασταύρωση Ασκληπιού και Ακαδημίας, δίπλα στο σπίτι του περίφημου Έλληνα ποιητή, Κωστή Παλαμά. Νέες εκδόσεις και πολλά πολιτικά γεγονότα ξεκίνησαν ακριβώς εκεί και μάλιστα, το καφενείο τράβηξε και την προσοχή της αστυνομίας, όταν η πολιτική οργάνωση «Σοσιαλιστικό Τμήμα Αθηνών» έκανε συναντήσεις στο χώρο του. Ανάμεσα στους θαμώνες, οι έλληνες ποιητές Λάμπρος Πορφύρας, Κώστας Βάρναλης, Ναπολέων Λαπαθιώτης και Τέλλος Άγρας.

Ακόμα ένα ιστορικό σημείο συνάντησης είναι το καφενείο το Πατάρι του Λουμίδη στην οδό Σταδίου. Τα τραπέζια του ήταν τοποθετημένα σε σχήμα «Π» και η αριστερή πλευρά ήταν ελεύθερη για ηθοποιούς και δημοσιογράφους, ενώ οι συγγραφείς συνήθιζαν να συγκεντρώνονται στο βάθος. Διάσημοι έλληνες ποιητές και συνθέτες, όπως ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Μάνος Χατζηδάκης, ο Μίλτος Σαχτούρης, ο Μιχάλης Κατσαρός και ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν ανάμεσα στους τακτικούς πελάτες.

Ακριβώς απέναντι, βρισκόταν το καφενείο Ρωσικόν.. κάποτε γεμάτο κόσμο... τώρα ακόμα περιμένει έναν καινούριο ιδιοκτήτη. Από την αρχή του αιώνα, η οδός Πανεπιστημίου ήταν γεμάτη με αναρίθμητα καφενεία, εστιατόρια και ζαχαροπλαστεία, όπως το Πανελλήνιο και τα Ηνωμένα Βουστάσια.

Πηγαίνοντας προς το Σύνταγμα είναι αδύνατο να μην προσέξει κανείς το καφενείο Ζόναρς, ένα από τα πιο πολυτελή καφενεία της Αθήνας. Ιδρύθηκε το 1939 από Έλληνα της διασποράς, τον Κάρολο Ζωναρά. Αλλάζοντας τοποθεσία από την οδό Κριεζώτου, τώρα φιλοξενείται στο κτήριο του Μετοχικού Ταμείου του Στρατού. Το καφενείο ήταν διάσημο για τα γλυκά του και για τους Έλληνες πολιτικούς που πέρασαν από τα τραπέζια του. Ο Ευάγγελος Αβέρωφ, ο Γεώργιος Ράλλης, αλλά και ο δημοσιογράφος Φρέντυ Γερμανός εθεάθησαν συχνά στο ιστορικό καφενείο.

Δίπλα στο Ζόναρς ήταν κάποτε το ζαχαροπλαστείο Φλόκα. Μια οικογενειακή επιχείρηση δυο αδελφών από τη Θεσσαλονίκη που άνοιξε τις πόρτες του για πρώτη φορά το 1940. Ο Οδυσσέας Ελύτης και ο Νίκος Γάτσος είχαν πάντα ένα τραπέζι κρατημένο στη σοφίτα. Ο Γεώργιος Σεφέρης, αλλά και πολιτικοί της εποχής ήταν επίσης τακτικοί πελάτες. Στη θέση του, έχει χτιστεί πολυκατάστημα.

Λίγα βήματα παραπέρα ήταν το καφενείο Brazilian, διάσημο για την υψηλή ποιότητα καφέ. Ήταν αυτό που έφερε στο αθηναϊκό κοινό τον καφέ εσπρέσσο χρόνια αργότερα. Ο χώρος ενέπνευσε ποιήματα του Κώστα Ταχτσή, όπως την «Συμφωνία του Μπραζίλιαν» που μελοποιήθηκε αργότερα από τον Γιάννη Τσαρούχη.

Διάσημοι καλλιτέχνες και πολιτικοί συνήθιζαν να συχνάζουν στο καφενείο-ουζερί του Απότσου και στο καφενείο Ζαχαράτου. Σύμφωνα με φήμες, ο Ανδρέας Παπανδρέου έλεγε για τις συναντήσεις στο δεύτερο ότι οι κανόνες της ελευθερίας ήταν καλύτεροι από εκείνους της ελληνικής Βουλής. Το Καφέ Ζαχαράτου άλλαξε γωνιά το 1880, όπου παρέμεινε μέχρι το 1960.

Όλα αυτά τα καφενεία άρχισαν να χάνουν κάτι από τη δόξα τους λίγο μετά το 1955. Τότε εμφανίστηκαν στην πόλη καινούρια καφενεία, όπως το Βυζαντινό και η Δεξαμενή, που έδωσαν νέο χώρο έμπνευσης στους ποιητές της επόμενης γενιάς. Στην πλατεία Δεξαμενής κάποτε σύχναζε ο Ελύτης. Το άγαλμά του κοσμεί μέχρι σήμερα την περιοχή.

Πηγή: http://greece.greekreporter.com/

Διαβάστε επίσης:

Πέντε χρόνια λειτουργίας για το Μουσείο της Ακρόπολης

Περίπατος ... τέχνης και πολιτισμού στο κέντρο του Ηρακλείου