Η Τσινετσιτά έγινε ψυχαγωγικό πάρκο
Σήμερα, οι καιροί έχουν αλλάξει και οι διαχειριστές της την μετατρέπουν ένα μεγάλο ψυχαγωγικό πάρκο.
Σύμφωνα με την εφημερίδα "Έθνος" στα τέλη Ιουλίου, το Cinecitta World Theme Park άνοιξε τις πόρτες του στο Καστέλ Ρομάνο, στα νότια προάστια της Ρώμης, ύστερα από 11 χρόνια προεργασίας, και περιμένει τους επισκέπτες του παρά τις προστριβές και τις αντιρρήσεις που εκφράστηκαν με συνεχόμενες απεργίες από τα εργατικά συνδικάτα του στούντιο.
Κόστους 250 εκατ. ευρώ, το ψυχαγωγικό πάρκο της Τσινετσιτά, το πρώτο στο είδος του στην Ιταλία, χτίστηκε περίπου 25 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά των στούντιο στο σημείο της ιστορικής «Ντινοτσιτά», στην περιοχή δηλαδή όπου λειτουργούσαν τα στούντιο του μεγαλοπαραγωγού Ντίνο Ντε Λαουρέντις.
Φιλοδοξώντας να υποδεχτεί 1,5 εκατ. επισκέπτες το 2015 με έσοδα κοντά στα 55 εκατ. ευρώ, διαθέτει 38 αξιοθέατα, 16 από τα οποία είναι κλειστά ψυχαγωγικά πάρκα για παιδιά, καθώς και εστιατόρια, οχτώ κινηματογραφικά σετ, τέσσερις κινηματογράφους κ.ο.κ.
Την ευθύνη του σχεδιασμού του φέρει ο τριπλοβραβευμένος με Όσκαρ σκηνογράφος Ντάντε Φερέτι και τη μουσική που συνοδεύει την περιήγηση των επισκεπτών υπογράφει ο μέγας μουσικοσυνθέτης Ενιο Μορικόνε.
Η είσοδος είναι εμπνευσμένη από τον ναό του Μολώχ του βωβού φιλμ «Cabiria», που γυρίστηκε στο Τορίνο το 1914, ενώ ένα από τα πρώτα πράγματα που αντικρίζει ο επισκέπτης είναι μια αναπαράσταση του Μανχάταν του 1920 (διά χειρός Φερέτι).
Οι αλά λούνα παρκ ατραξιόν καθώς και τα σετ που μαρτυρούν τη λαμπρή ιστορία της Τσινετσιτά μπορεί να θυμίζουν εκατοντάδες ταινίες που γυρίστηκαν σ' αυτήν, από σπαγγέτι γουέστερν και «πέπλουμ» μέχρι γκανγκστερικά δράματα (ανάμεσά τους και οι «Ιστορίες της Νέας Υόρκης» του Μάρτιν Σκορσέζε), ωστόσο οι άνθρωποι που δούλεψαν στα στούντιο καθόλου δεν συμφωνούν με την εμπορευματοποίηση της ιστορίας τους.
Παραπονούνται ότι η χρηματική επένδυση στο θεματικό πάρκο ξεπερνά κατά πολύ εκείνη που έχει γίνει στα στούντιο από τότε που ιδιωτικοποιήθηκαν το 1997, ενώ οι φετινές απολύσεις είχαν ως συνέπεια μεγάλες απώλειες στο εξειδικευμένο τεχνικό προσωπικό.
Το σύγχρονο προφίλ του άλλοτε κραταιού στούντιο δεν είναι και ό,τι καλύτερο. Στο απόγειο της δόξας της, η Τσινετσιτά παρήγε 350 ταινίες τον χρόνο. Σ' αυτήν γεννήθηκαν υπερπαραγωγές σαν τον «Μπεν Χουρ» και την «Κλεοπάτρα». Σ' αυτήν μεγαλούργησαν ο Φελίνι, ο Ντε Σίκα, ο Λοκίνο Βισκόντι, ο Ροσελίνι.
Τα τελευταία έξι χρόνια, όμως, έχει φιλοξενήσει μόλις 50 ταινίες, ανάμεσά τους το «Illuminati: Οι πεφωτισμένοι» του Ρον Χάουαρντ και το «Στη Ρώμη με αγάπη» του Γούντι Αλεν, που όμως δεν έφεραν την άνοιξη. Αυτό μαρτυρεί το ετήσιο έλλειμμα των 6,8 εκατ. δολαρίων τον χρόνο που έχει καταγραφεί τα τελευταία τρία χρόνια.
Οι αρμόδιοι, ωστόσο, προαναγγέλλουν χρηματική ένεση στο στούντιο και προσβλέπουν στη στήριξη του θεματικού πάρκου. Τα αποτελέσματα θα φανούν σύντομα.
Διαβάστε επίσης: