Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού: Αφιέρωμα στην Μελίνα Μερκούρη

Ήταν Κυριακή 6 Μαρτίου 1994, όταν έφτασε από τη Νέα Υόρκη το αναμενόμενο και συνάμα απευχόμενο τηλεγράφημα: «Η Μελίνα έφυγε». Δυο προτάσεις όλες κι όλες. Η Ελλάδα πάγωσε. Η Μελίνα, η δική μας Μελίνα, δεν είχε το δικαίωμα να πεθάνει. Οι θεές δεν πεθαίνουν, κι η Μελίνα ήταν, όπως την χαρακτήρισαν την επόμενη ημέρα οι δημοσιογράφοι στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, «Η τελευταία Ελληνίδα θεά».

Εκτενείς οι αναφορές στα Μέσα Ενημέρωσης, με δηλώσεις επιφανών, καθώς η Μελίνα υπήρξε το πιο αναγνωρίσιμο, το πιο αγαπητό, το πιο προβεβλημένο διεθνώς ελληνικό πρόσωπο. Αυτή που είχε υποσχεθεί και είχε καταφέρει να περάσει τον πολιτισμό στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων – σ' αυτές που τώρα γέμιζαν με φωτογραφίες και τίτλους για την απώλειά της.

«Οι Έλληνες είμαστε οι καλύτερες μοιρολογήτρες», είχε πει κάποτε η ίδια, «και τους πεθαμένους τους περιποιούμαστε καλύτερα από τους ζωντανούς». Η κηδεία της έγινε με τιμές αρχηγού κράτους – όπως της άξιζε. Ποτέ στο παρελθόν σ' αυτόν τον τόπο ένα πρόσωπο, και μάλιστα γυναίκα, δεν τιμήθηκε, δεν θρηνήθηκε τόσο μαζικά, με την τριπλή ιδιότητα του πολιτικού, του καλλιτέχνη, του ανθρώπου.

Το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, το θεμέλιο λίθο του οποίου έθεσε η ίδια, στις 28 Φεβρουαρίου 1989, αποτέλεσε το σημείο αναφοράς για τους Θεσσαλονικείς που έσπευσαν να καταθέσουν ένα λουλούδι στη μνήμη της.

«...κανείς δεν μένει χωρίς πατρίδα, όσο θα υπάρχει η Θεσσαλονίκη», έγραψε ο εκ Θεσσαλονίκης λόγιος του 14ου αι. Νικηφόρος Χούμνος. Το Μουσείο έγινε το σπίτι, η πατρίδα της Μελίνας.

Είκοσι χρόνια μετά τον θάνατό της παραμένει ολοζώντανο σημείο πολλαπλής αναφοράς. Η Μελίνα δεν ανήκει στους «αξέχαστους ξεχασμένους».

Με τον γενικό τίτλο «...να με θυμάσαι και να μ' αγαπάς...» το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού αποτίει ελάχιστο φόρο τιμής στην αλησμόνητη Μελίνα.

Η πρώτη εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στις 31 Αυγούστου, ώρα έναρξης 21.00, το βράδυ πριν ξημερώσει η βυζαντινή πρωτοχρονιά ή Ίνδικτιών, όπως την ονόμαζαν, και εορτάζεται από την Εκκλησία εδώ και 2000 χρόνια περίπου, την 1η κάθε Σεπτέμβρη.

Η Φιόρη-Αναστασία Μεταλληνού, με τη διπλή ιδιότητα, αυτή της επιστήμονος, διδάκτορος Αστρονομίας, καθώς και της ερμηνεύτριας, με τη μελωδική της φωνή και ο πολύ καλός της φίλος και συνοδοιπόρος Σάκης Κοντονικόλας στο πιάνο , θα αναλάβουν να μας οδηγήσουν «Στα μονοπάτια των αστεριών», με τον δικό τους ξεχωριστό και μαγικό τρόπο.

Ο πολυπράγμων Δημοσθένης Δαββέτας διαβάζοντας αποσπάσματα από τις ανέκδοτες συλλογές του, «Ήχοι του Σύμπαντος» και «Άσματα στη Νύχτα», θα αποτυπώσει μέσα από τον Ποιητικό Λόγο τα συναισθήματα που διαχρονικά προκαλούσε ο έναστρος ουρανός στους ανθρώπους.

Ο Όμιλος Φίλων Αστρονομίας Θεσσαλονίκης, ειδικά για τη βραδιά αυτή, ετοίμασε ένα πρωτότυπο βίντεο, το οποίο θα προβάλλεται καθ' όλη την διάρκεια της εκδήλωσης σε μια γιγαντοοθόνη. Πρωτότυπο φωτογραφικό υλικό από τους αστροφωτογράφους του Ομίλου θα κάνει τη βόλτα μας «Στα μονοπάτια των αστεριών» πιο ενδιαφέρουσα και γεμάτη χρώμα.

Η είσοδος θα είναι ελεύθερη για το κοινό, το οποίο θα απολαύσει μια ακόμη μοναδική εκδήλωση του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού, σε συνδυασμό με την απόδοση τιμής σε μια Ελληνίδα, η οποία πρώτη τίμησε με όλες τις δυνάμεις της την Ελλάδα και τους Έλληνες.

Διαβάστε επίσης:

Η Λυσιστράτη του Αριστοφάνη στο Φεστιβάλ Ηλιούπολης