«Παράνομα φιλιά» στο Δημοτικό θέατρο Πειραιά
Η ομάδα του κορυφαίου σκηνοθέτη- ανάμεσά τους και η Ελληνίδα βραβευμένη Σαιξπηρική ηθοποιός Κάθριν Χάντερ- θα δώσει στη σκηνή του Δημοτικού θεάτρου πέντε παραστάσεις, με την πρεμιέρα να είναι προγραμματισμένη για τις 2 Δεκεμβρίου.
Στην «Κοιλάδα των εκπλήξεων» ο Μπρουκ εξερευνά τις εντυπωσιακές εμπειρίες ανθρώπων που βλέπουν τον κόσμο υπό ένα διαφορετικό φως. Θέμα του οι άγνωστες πτυχές του ανθρώπινου εγκεφάλου. Μία σαγηνευτική, συγκινητική, και απρόσμενα αστεία παράσταση που υμνήθηκε από τις διεθνείς κριτικές, στην οποία ο μεγάλος μετρ του θεάτρου εξηγεί με πολύ απλά θεατρικά μέσα την πολυπλοκότητα της εξυπνάδας και της λογικής.
Περιδιαβαίνοντας τα όρη και τις πεδιάδες της ύπαρξής μας, με σταθμό την έκπληξη και τον εντυπωσιασμό, ο Μπρουκ συνεχίζει και συμπληρώνει το θέμα που ασχολήθηκε με μεγάλη επιτυχία στο παρελθόν: Το ταξίδι στο Θέατρο που αντιγράφει την ζωή. Και μας μεταφέρει σ' έναν κόσμο όπου ο κάθε ήχος έχει ένα χρώμα. Το κάθε χρώμα έχει μία διαφορετική γεύση και ο αριθμός 8 είναι μια ευτραφής κυρία!
Η παράσταση «Παράνομα φιλιά», σε κείμενο, σκηνοθεσία, σκηνικά και μουσική επιμέλεια Νίκου Μαστοράκη αποτελεί τη δεύτερη φιλόδοξη παραγωγή του ΔΠΘ, την οποία θα φιλοξενήσει στην Κεντρική του Σκηνή από τις 17 Δεκεμβρίου. Ο γνωστός σκηνοθέτης παραλαμβάνει τα «Κόκκινα φανάρια» του Αλέκου Γαλανού για να καταδυθεί στα σκοτάδια της Πειραϊκής Τρούμπας του '50 έχοντας για πρωταγωνιστές τους: Αιμίλιο Χειλάκη, Αθηνά Μαξίμου, Ελισάβετ Μουτάφη, Φωτεινή Μπαξεβάνη κ.ά.
«Πρόκειται για ένα έργο - φόρο τιμής στον Πειραιά και ειδικότερα στην Τρούμπα. Ένα έργο αφιερωμένο στους άγνωστους πρωταγωνιστές της ζωής, στους καθημερινούς ανθρώπους του μόχθου που τριγυρνούσαν στις γειτονιές του Πειραιά: από το λιμάνι ως την Πειραϊκή, κι από τα σοκάκια του Προφήτη Ηλία ως την οδό Νοταρά, εκεί όπου τα κορίτσια περίμεναν καθημερινά ν' ακούσουν το σφύριγμα του πρώτου πλοίου» σημειώνει ο σκηνοθέτης που ανέτρεξε σε πηγές, και μελέτησε λογοτεχνικά κείμενα Πειραιωτών συγγραφέων, φωτογραφίες και τραγούδια προκειμένου να μεταφέρει το κλίμα και το αίσθημα μιας εποχής που μπορεί να μοιάζει σε αρκετά σημεία με τη δική μας.