Γερμανία-Berlinale: Στο Τζαφάρ Παναχί και το Taxi του η Χρυσή 'Αρκτος
Ο πρόεδρος της επιτροπής, ο αμερικανός σκηνοθέτης Ντάρεν Αρονόφσκι, μίλησε για μία ερωτική επιστολή του ιρανού σκηνοθέτη προς το σινεμά, παραδίδοντας το βραβείο στα μέλη της οικογενείας του.
Η πρώτη ταινία του Παναχί, το «Λευκό Μπαλόνι» του 1995, ήταν και η μοναδική που έγινε με τη σφραγίδα του Ιράν: οι επόμενες επτά, συμπεριλαμβανόμενης της φετινής του, έγιναν παράνομα και στάλθηκαν κρυφά έξω από τη χώρα.
Ο Παναχί έχει καταδικαστεί σε 20ετή απαγόρευση να γυρίζει ταινίες, να γράφει σενάρια, να ταξιδεύει εκτός Ιράν και να δίνει συνεντεύξεις. Εάν συμβεί κάτι από τα παραπάνω, θα καταδικαστεί σε 6ετή φυλάκιση.
Το «Taxi», ωστόσο, ταξίδεψε οδικώς ως την Berlinale κι απέδειξε ξανά ότι ο ένας από τους πιο δραστήριους και μαχητικούς απαγορευμένους Ιρανούς σκηνοθέτες, εκτός από ακτιβισμό, κάνει κι ωραίο σινεμά.
Το «Taxi» κι είναι ακριβώς αυτό που περιγράφει ο τίτλος. Ενα ταξί κάνει διαδρομές στους γεμάτους ζωντάνια δρόμους της Τεχεράνης: όσο το ταξί κινείται ασταμάτητα, στο ταμπλό είναι κολλημένη μια κάμερα, ακίνητη, που τραβά τους επιβάτες του πίσω καθίσματος. Τα υπόλοιπα πλάνα συμπληρώνοντας από τα κινητά και τις φωτογραφικές μηχανές των πελατών. Οι άνθρωποι που μπαινοβγαίνουν στο ταξί μιλούν στον οδηγό για όσα τους απασχολούν, μ’ ένα κοινό νήμα: το καταχρηστικό έγκλημα σε μια κοινωνία που δεν επιτρέπει μια έντιμη ζωή. Κι ο ταξιτζής εννοείται πως είναι ο Τζαφάρ Παναχί αυτοπροσώπως.
Την Αργυρή Αρκτο Καλύτερης Σκηνοθεσίας μοιράστηκαν ο Ρουμάνος Ραντού Ζούντε για το Aferim και η Πολωνή Μαλγκορζάτα Σουμόφσκα για το Body.
Με την Αργυρή Αρκτο Καλύτερης Ηθοποιού και Καλύτερου Ηθοποιού βραβεύτηκαν η Σαρλότ Ράμπλινγκ και ο Τομ Κόρτνεϊ αντίστοιχα για τις ερμηνείες τους στην ταινία 45 Years του Αντριου Χέι.