Ο Βαγγέλης Μουρίκης στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Σίδνεϊ

Επίσκεψη-«αστραπή» στο Σίδνεϊ πραγματοποιεί ο ηθοποιός Βαγγέλης Μουρίκης, ο οποίος, εδώ και χρόνια, είναι το πρόσωπο του ελληνικού σινεμά.

Ο Βαγγέλης Μουρίκης βρίσκεται στην Αυστραλία για την πρεμιέρα της ταινίας «Chevalier» της Αθηνάς Τσαγγάρη, στην οποία πρωταγωνιστεί.

Από τους πιο αναγνωρίσιμους ηθοποιούς -και διεθνώς- του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου, ο Βαγγέλης Μουρίκης δήλωσε στο «Νέο Κόσμο» ότι δεν διστάζει να ρισκάρει, να συνεργάζεται με νέους και καταξιωμένους σκηνοθέτες και να επανεφευρίσκει τον εαυτό του κάθε φορά ξανά από την αρχή.

Ο Βαγγέλης Μουρίκης (που έχει υπηρετήσει και το παροικιακό θέατρο) είναι ανιψιός του αείμνηστου δημοσιογράφου και πρώην μέτοχου του Νέου Κόσμου, Χρήστου Μουρίκη.

Στο «Chevalier» της Αθηνάς Τσαγγάρη ερμηνεύει τον Ζοζέφ, συνέταιρο του Γιώργου, έναν ανήσυχο και συμπλεγματικό άνδρα που μπλέκεται στο παιχνίδι της διεκδίκησης του πολυπόθητου δαχτυλιδιού (του chevalier του τίτλου) που θα αποδείξει ποιος είναι «ο καλύτερος γενικότερα».

Αξίζει να σημειωθεί ότι η ταινία έχει σημειώσει μεγάλη επιτυχία και στο εξωτερικό και, μάλιστα, κέρδισε βραβείο καλύτερης ταινίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λονδίνου από την κριτική επιτροπή με πρόεδρο τον σκηνοθέτη, Πάβελ Παβλικόφσκι («Ida»).

Ο ίδιος λέει ότι μέχρι σήμερα έχει κάνει πάνω από 45 μεγάλες και μικρές ταινίες και προσθέτει:

«Τον ελληνικό κινηματογράφο τον έχω πιστέψει από τις αρχές του '90, όταν είχα γυρίσει από το εξωτερικό. Υπάρχει μια ανησυχία πάντοτε σε αυτό το μέρος που μένουμε. Η οποία ανησυχία εκφράζεται κατά πολλούς τρόπους. Είχα θεωρήσει ότι αν αυτό το πράγμα εκφραστεί και κινηματογραφικά -που κάποια στιγμή αυτό αναγκαστικά θα γίνει, γιατί έχουμε κόσμο ικανό και άξιο και καλό στο χώρο του κινηματογράφου- τότε θα έχουμε κι εμείς λόγο προς τα έξω και ο λόγος του κινηματογράφου είναι αρκετά μεγάλος λόγος, προβάλλεται σε μια οθόνη τεραστίων διαστάσεων και τον ακούει πάρα πολύς κόσμος -στο εξωτερικό ειδικά, φυσικά και εντός Ελλάδας. Υπάρχει μια σύγκρουση του Έλληνα θεατή με την ελληνική ταινία, κάπου ο ένας με τον άλλο πιθανώς να μην έχουν ακριβώς βρεθεί. Θα υπάρξει (σύντομα) «συνάντηση» και σε ένα πιο εγκεφαλικό επίπεδο, χωρίς να είναι κατ' ανάγκη εγκεφαλικές οι ταινίες ή εγκεφαλική η σχέση, αλλά σε αυτό το DNA της συνεννόησης θα το έλεγα. Έχω πιστέψει πολύ σε αυτό, υπάρχουνε θέματα και υπάρχουν δημιουργοί που είναι αρκετά ικανοί, το έχουν δείξει και κατά το παρελθόν, το δείχνουν ξανά και πρόσφατα -και ο Γραμματικός και ο Οικονομίδης, η Τσαγγάρη, πιο καινούργια παιδιά, όπως ο Βεσλεμές που κάναμε τη Νορβηγία μαζί-, τους βλέπεις ότι έχουν μια ανησυχία και με το καλλιτεχνικό μέρος και με το θεωρητικό του κινηματογράφου. Αφηγούνται κατά κάποιο τρόπο το δικό τους παραμύθι μέσα στα πράγματα που γίνονται γύρω-γύρω. Αν όλο αυτό εκφραστεί και με έναν παραμυθένιο τρόπο -αυτό περιμένω τώρα-, θα ήταν πολύ ευχάριστο και (θα έχει ως αποτέλεσμα να) φορτωθεί με ακόμα περισσότερο κινηματογράφο ο κινηματογράφος μας, με περισσότερο σινεμά θα έλεγα. Και θα μπορέσουμε έτσι να επικοινωνήσουμε και με τους δικούς μας ανθρώπους, οι οποίοι το έχουν ανάγκη. Αυτό θα γίνει. Και για αυτό το λόγο είμαι μέσα στο σινεμά τόσα χρόνια. Πάντως έχουν γίνει βήματα και ειδικά στο εξωτερικό, όπου πραγματικά τον ελληνικό κινηματογράφο τον έχουν πάρα πολύ ψηλά. Σε όποιο φεστιβάλ κι αν έχω πάει -είχα την τύχη να πάω σε αρκετά τελευταία- το βλέπεις αυτό καθαρά».

Σχετικές ειδήσεις

• Διεθνές Φεστιβάλ Αιγαίου 2016: «Εξαιρετική μουσική σε έναν υπέροχο χώρο»