DW: Όταν οι Beatles κατέκτησαν τη Γερμανία
Ήταν η στιγμή που θα μάθαινε η Γερμανία τι σημαίνει «Beatlemania». Όταν τον Ιούνιο του 1966 το νεανικό περιοδικό Bravo έφερε στη Γερμανία τους Beatles για περιορισμένες εμφανίσεις, οι αντιδράσεις ήταν πολλές και διαφορετικές.
Από τη μια πλευρά ήταν οι οπαδοί, κυρίως γένους θηλυκού, που βρίσκονταν σε παροξυσμό και από την άλλη πλευρά ο τύπος που προσπαθούσε να αξιολογήσει το πρωτοφανές φαινόμενο που λεγόταν Beatles.
Ξαφνικά εμφανίζονταν άρθρα για μακρυμάλληδες εφήβους που από πολλούς στην μεταπολεμική Γερμανία θεωρούνταν απλά τρελοί. Πολλές εφημερίδες δημοσίευαν συνεντεύξεις με ψυχολόγους οι οποίοι καλούνταν να εξηγήσουν την περίεργη συμπεριφορά των νέων αλλά και να επιβεβαιώσουν ότι δεν αποτελούν κίνδυνο για την κοινωνία.
Φασαρίες ή επεισόδια δεν υπήρξαν. Μόνο νεαρές κοπέλες «με πολύ κοντές μίνι φούστες» που φώναζαν καθώς περίμεναν το συγκρότημα στο αεροδρόμιο του Μονάχου, στο ξενοδοχείο όπου έμεναν και φυσικά στις συναυλίες τους.
Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο πάντως, ο γερμανικός τύπος παρακολουθούσε κάθε κίνηση του συγκροτήματος. Μετά από δύο εμφανίσεις στο Μόναχο και το Έσσεν οι Beatles επιβιβάστηκαν στο νυχτερινό τρένο για το Αμβούργο, την επόμενη στάση της περιοδείας τους. Στο τρένο λέγεται ότι δεν κοιμήθηκαν αλλά διασκέδασαν μέχρι πρωίας.
«Διαβολικά πράγματα»
Την ώρα που το συγκρότημα από το Liverpool έδινε τη δεύτερη συναυλία του στο Αμβούργο, στους δρόμους της πόλης κάποιοι θερμόαιμοι έσπαζαν βιτρίνες και αναποδογύριζαν αυτοκίνητα. Ο γερμανικός τύπος δεν επιδίωξε να διαχωρίσει τη συναυλία από τα επεισόδια αφού οι περισσότεροι δημοσιογράφοι θεωρούσαν τις συναυλίες των Beatles φασαρία και "διαβολικά πράγματα".
Υπήρχαν όμως και πιο μετριοπαθείς φωνές, όπως αυτή του γνωστού τότε ηθοποιού Χάραλντ Λάιπνιτς που διατηρούσε στήλη σε εφημερίδα: «Μπορεί τα μαλλιά τους να είναι μακριά αλλά είναι περιποιημένα. Τα πουκάμισά τους είναι εξεζητημένα αλλά καθαρά. Εγώ τους συμπαθώ τους Beatles». O ηθοποιός δε δίστασε να ασκήσει κριτική και στους ενήλικες με έναν σαφή υπαινιγμό. «Ειδικά εμείς οι ενήλικες, που έχουμε ζήσει μια τόσο ολέθρια πολιτική υστερία πρέπει να είμαστε πιο ανεκτικοί απέναντι στη νεανική τρέλα και τον ακίνδυνο εφηβικό ενθουσιασμό».
Σήμερα πάντως, 50 χρόνια μετά, ο Beatle Πωλ ΜακΚάρτνεϊ συνεχίζει να συνεπαίρνει τα πλήθη στην περιοδεία που πραγματοποιεί αυτό το διάστημα στην Ευρώπη. Μπορεί οι φούστες των θαυμαστριών να μάκρυναν, ο ενθουσιασμός όμως παραμένει ο ίδιος.