Το Κοινοβούλιο «μετακομίζει» στη Συγγρού τον Οκτώβριο – Δείτε γιατί
Δεν πρόκειται για μια πολιτική παράσταση, αλλά για μια παράσταση με αντικείμενο την πολιτική» αναφέρει ο Ζοέλ Πομμερά ο οποίος επιστρέφει στη Στέγη -απ' όπου συστήθηκε στο ελληνικό κοινό το 2013- με ένα νέο επικό πρότζεκτ για τη δημοκρατία, αποτέλεσμα διετούς έρευνας, στο οποίο συνέπραξαν ιστορικοί, συγγραφείς αλλά και οι ηθοποιοί της ομάδας.
Στην παράσταση του Πομμερά, δεκατέσσερις ηθοποιοί και ένα πλήθος κομπάρσων ερμηνεύουν, κινούμενοι απ' άκρη σ' άκρη της Κεντρικής Σκηνής της Στέγης, δεκάδες πρόσωπα: βασιλείς, προέδρους, βουλευτές, καρδιναλίους, θερμόαιμους επαναστάτες και αγανακτισμένους πολίτες. Πρωτίστως, όμως, ενσαρκώνουν τις ιδέες τους. Ο ιστορικός διάλογος που «γέννησε» την ευρωπαϊκή δημοκρατία αναβιώνει και αφορά το «εδώ και τώρα», ο Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ συναντιέται με τις selfies και η Μασσαλιώτιδα με την επιτυχία των ‘80s, «The Final Countdown».
Είκοσι τέσσερις σκηνές, εμπνευσμένες από την περίοδο 1789-90, αλλά σε άμεση συνάφεια με τα σημερινά υπαρξιακά, κοινωνικά και πολιτικά αδιέξοδα, ανοίγουν ένα θεμελιώδη διάλογο για τη δημοκρατία, γεμάτο επαναστατικά οράματα και δίκαιες διεκδικήσεις, αλλά και αδιανόητες προσβολές ή ακόμη και συμπλοκές.
Ο Ζοέλ Πομμερά (γενν. 1963), όπως ο ίδιος έχει παραδεχτεί, ήταν ένα προβληματικός και αδιάφορος μαθητής, ο οποίος βρήκε το νόημα της ζωής του στο θέατρο, σε ηλικία 12 ετών, όταν επισκέφθηκε, παρέα με τους γονείς του, το Φεστιβάλ της Αβινιόν.
Τριάντα χρόνια μετά, τον Ιούλιο του 2006, ο Πομμερά βρέθηκε στο περίφημο γαλλικό φεστιβάλ ως συγγραφέας και σκηνοθέτης τριών παραστάσεων, με εξαντλημένα όλα τα εισιτήρια από τους φανατικούς θαυμαστές του. Ο θρίαμβος είχε μόλις ξεκινήσει για τον επονομαζόμενο «διάδοχο του Πίτερ Μπρουκ».
Η πρεμιέρα του «Ça ira (1) Fin de Louis» δόθηκε στο γαλλικό θέατρο Nanterre-Amandiers στις 16 Σεπτεμβρίου 2015 και η παράσταση χαρακτηρίστηκε ευθύς αμέσως κορυφαίο γεγονός, εφάμιλλο της ιστορικής παράστασης «1789» του Théâtre du Soleil, σε σκηνοθεσία της Αριάν Μνουσκίν (1970).
Ο τίτλος της παράστασης «Ça ira» (δηλαδή, όλα θα πάνε καλά) αναφέρεται στο ομώνυμο λαϊκό επαναστατικό τραγούδι-σύμβολο της Γαλλικής Επανάστασης, με γνωστότερη εκτέλεση εκείνη της Εντίθ Πιάφ (για την ταινία του Σασά Γκιτρί, «Si Versailles m'était conté» (1954, Αν μιλούσαν οι Βερσαλλίες), και ο υπότιτλος, «Fin de Louis» (Το τέλος του Λουδοβίκου) στη θανάτωση του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΣΤ΄ της Γαλλίας, το 1793.
Ο Ζοέλ Πομμερά έλαβε το 2016 τρία βραβεία Μολιέρου, για το «Ça ira (1) Fin de Louis»: καλύτερης σκηνοθεσίας, καλύτερης δραματουργίας και καλύτερου έργου. Την ίδια χρονιά, έλαβε και ένα τέταρτο βραβείο Μολιέρου για τον «Πινόκιο», ένα πολύ ιδιαίτερο θέαμα για το νεανικό κοινό.
Αυτήν την περίοδο ο Πομμερά ετοιμάζει το δεύτερο μέρος του «Ça ira», εστιάζοντας αυτήν τη φορά στην περίοδο 1791-95.