Κριστιάν Καρεμπέ: «Ενωμένοι οι άνθρωποι κατανοούν και χτίζουν καλύτερα. Αυτό θα πει ειρήνη»
Συνέντευξη στην Αμέλια Αναστασάκη
(Αποστολή Ρόδος - Peace and Sport Regional Forum)
Τον συνάντησα -τον περασμένο μήνα- στην συνέντευξη Τύπου, στο roof garden του ξενοδοχείου Electra Metropolis Athens, για την ανακοίνωση του Peace and Sport Regional Forum, με τίτλο «Κοινωνίες σε κίνηση: Ανάπτυξη μέσω του αθλητισμού», και υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι την επόμενη φορά θα ήθελα να κάνω μία συνέντευξη μαζί του.
Έτσι και έγινε! Στη Ρόδο, με αφορμή το Peace and Sport Regional Forum, που διοργανώθηκε από τον διεθνή οργανισμό «Peace and Sport» σε συνεργασία με την περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και στόχο είχε να αναδείξει τη θετική επίδραση του αθλητισμού στην πρόοδο των κοινωνιών, είχα την τύχη να ξαναδώ τον Κριστιάν Καρεμπέ και να συνομιλήσω μαζί του...
Είναι κάτοχος δύο Τσάμπιονς Λιγκ και ενός Διηπειρωτικού Κυπέλλου. Μεγάλες στιγμές, της πλούσιας καριέρας του, ήταν η κατάκτηση, με την Εθνική Γαλλίας, ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου, ενός Ευρωπαϊκού Κυπέλλου και, ενός Κυπέλλου Συνομοσπονδιών. Έχει ζήσει μία μοναδική ποδοσφαιρική καριέρα, που θα ονειρεύονταν πολλοί... Μπορεί η αρχή να έγινε από το νησί Λιφού, στη Νέα Καληδονία, ωστόσο το «ταξίδι» του Κριστιάν Καρεμπέ δεν έχει σταματημό... Η επιτυχημένη του διαδρομή συνεχίζεται...
Αυτός είναι ο... θαυμαστός κόσμος του Καρεμπέ!
«Όταν σταματάς να ξεχνάς ότι ο πρόσφυγας -γιατί έτσι τόν αποκαλούμε- είναι άνθρωπος, τότε είσαι έξω από τον κόσμο. Γι’ αυτό, όταν πηγαίνω σε φτωχές χώρες, αισθάνομαι σαν κι εκείνους. Όταν πηγαίνω στην Κένυα ή στον Αμαζόνιο, προσπαθώ να είμαι σαν εκείνους, να μπαίνω στη θέση τους, γιατί ίδιος δε μπορώ να είμαι».
«Αποφάσισα να γίνω και εγώ ένα κομμάτι του Peace and Sport, γιατί πιστεύω στον Αθλητισμό, αλλά και στην αξία και τον σκοπό του αθλητισμού που είναι να φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά. Και με το να είναι οι άνθρωποι μαζί και να κατανοούν τα πάντα, μόνο τότε χτίζουν και κάτι μαζί. Αυτός για μένα είαναι ο ορισμός της ειρήνης».
Πρέπει να αναδεικνύουμε τα ταλέντα!
«Η Ελλάδα υποφέρει από την κρίση. Υπάρχουν πολλά ταλέντα εδώ και πρέπει να τούς δίνουμε την ευκαιρία να υπογράφουν και να παίζουν. Πρέπει να εντάξουμε τα νέα ταλέντα σε ακαδημίες, γιατί είναι καλό για το μέλλον τους. Όσο πιο πολύ παίζουν, τόσο πιο γρήγοροι θα γίνουν, και στο παιχνίδι αλλά και στη σκέψη. Στο παιχνίδι, όμως πρέπει να τούς δίνουμε βάσεις, πώς να παίζουν ποδόσφαιρο. Να τούς εξασκήσουμε. Έχουμε ανάγκη νέων, και βλέπουμε ότι η νέα γενιά είναι καλύτερη και καλύτερη».
«Έχουμε Έλληνες παίκτες-ταλέντα. Οι συνθήκες στην χώρα είναι καλές. Δεν υπάρχει πόλεμος, και έτσι μπορούμε να εμπνεύσουμε τον κόσμο να είναι καλύτερος και να σκέφτεται θετικά. Φυσικά μπορούμε πάντα να θυμόμαστε τον ελληνικό πολιτισμό, την αρχαία Ελλάδα. Αυτή είναι η πλουσιότερη περίοδος που είχαμε στον κόσμο γιατί ενέπνευσε όλο τον κόσμο. Πρέπει να βελτιώσουμε όμως την συμπεριφορά μας… Ελπίζω πάντα με τον καλύτερο τρόπο για τα παιδιά μας».
Το ταξίδι-επιτυχίας του Κριστιάν...
«Η οικογένειά μου αποφάσισε να με στείλει στη Γαλλία, γιατί είχαμε κάποια αιτήματα από clubs να περάσω από διάφορα τεστ. Εγώ όμως, όχι μόνο δεν ήξερα ακόμη το ταλέντο μου, αλλά σκεφτόμουν πώς θα έφευγα από το μέρος που γεννήθηκα και μεγάλωσα για να ταξιδέψω χιλιάδες χιλιόμετρα. Όταν κάποιος σου λέει είσαι καλός, πρέπει να πας εκεί, αλλά το εκεί είναι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, και εσύ δεν έχεις βγει ποτέ από το νησί ή το σπίτι σου; Τότε τι κάνεις; Εγώ είχα μάθει μόνο να ψαρεύω και να κυνηγάω! «Το να βγεις από τη χώρα σου είναι πολύ σκληρό. Χρειάστηκα 42 ώρες για να πάω από το σπίτι μου στον προορισμό που ήθελα!
Η σημασία της ειρήνης στη ζωή του
«Ο πατέρας μου ήταν δάσκαλος. Είχαμε μάθει σε έναν παραδοσιακό τρόπο ζωής. Απόλυτα ειρηνικό. Όλοι συμμετείχαμε σε όλες τις δουλειές, βοηθήσαμε να χτιστεί το σπίτι μας. Όλοι μαζί. Και αυτό με έμαθε να είμαι γενναιόδωρος. Έτσι είναι όμως όταν είσαι σε μεγάλη οικογένεια, και πρέπει να κόψεις το ψωμί σε 18 κομμάτια! «Όταν έφυγα από τη χώρα μου και ανέβαινα τις σκάλες του αεροπλάνου, είπα μέσα μου ότι πρέπει οπωσδήποτε να πετύχω. Είπα ότι θα πάω εκεί μόνο για να πετύχω. Όταν έφτασα στη Γαλλία είπα ότι θα κάνω τα πάντα, και έκανα τα πάντα! Με ρώταγαν εάν τρέχω μαραθώνιο, και έλεγα ναι!
Η... βαλίτσα του Καρεμπέ
«Όταν έφτασα στη Γαλλία, κουβαλούσα στις αποσκευές μου τη λέξη 'σεβασμό'. Προσπαθούσα να βοηθάω παντού. Και αυτό ήταν κάτι που με εξέλιξε, όταν ήρθα στη Γαλλία. Έτσι, σιγά – σιγά προσπάθησα να ακούω, να παρατηρώ, και πολλές φορές να αντιγράφω καλές και όμορφες συμπεριφορές. Αυτό είναι για μένα το κράτος Δικαίου. Γιατί μπορεί να ανήκουμε σε κάποια καπιταλιστική κυβέρνηση, αλλά ο τρόπος ζωής μας δεν πρέπει να είναι ίδιος.