Adolescence

Μετά το πρώτο επεισόδιο αποφάσισα ότι το μονοπλάνο -η τεχνική που έχει χρησιμοποιηθεί για το γύρισμα- είναι κουραστική και μου προκαλεί ζαλάδα και μάλλον δεν θα χάσω χρόνο βλέποντας και δεύτερο επεισόδιο.

Όμως άλλαξα γνώμη.

Η σειρά είναι καθηλωτική. Και απόλυτα ειλικρινής. Τόσο που σε κάνει κάθε στιγμή να αντιπαραβάλλεις και να συγκρίνεις αυτά που βλέπεις από το Netflix με όσα έχεις βιώσει και εκείνα που ζεις ως γονέας που ανατρέφει ή και έχει μεγαλώσει εφήβους. Αυτή την εποχή, το 2025 αλλά και τα αμέσως προηγούμενα χρόνια.

Που στα social media μία κίτρινη καρδιά έχει νόημα που είναι κίτρινη ή πράσινη ή μωβ. Και μια κόκκινη χειροβομβίδα μπορεί να οδηγήσει έναν έφηβο στο φόνο. Αλλά μια δολοφονία ενός 15χρονου κοριτσιού από έναν 13χρονο δεν δικαιολογείται με κανέναν τρόπο όσο bullying κι αν έχει υποστεί προηγουμένως ο θύτης.

Adolescence = εφηβεία. Αυτή η χρονική περίοδος της ζωής των ανθρώπων είναι απείρως δυσκολότερη και πιο περίπλοκη απ οποιαδήποτε άλλη φάση στο παρελθόν. Κι όχι σε κοινωνίες που δοκιμάζονται από πολεμικές συγκρούσεις ή άλλα δεινά. Αλλά στις κοινότητες που θεωρούνται οι πιο προηγμένες στις δυτικές κοινωνίες. Κι όμως όλα μοιάζουν με έναν πολτό.

Τα τόσα αληθοφανή video games στα οποία έχουν εθιστεί τα παιδιά μας έχουν κάνει τον θάνατο τόσο οικείο αλλά και τόσο αδιάφορο που η ανθρώπινη ζωή μοιάζει να μην έχει καμία αξία. Και το σοκαριστικό είναι πως ο θάνατος μπορεί να ερμηνεύεται απλώς με την αναφορά «τώρα δεν θα ξαναστείλει γυμνή φωτογραφία ή κόκκινη χειροβομβίδα». Τόσο κυνικά που χρειάζεται μια ψυχολόγος να πιάσει το νήμα και να εξηγήσει «ναι, δεν θα ξαναστείλει φωτογραφία γιατί είναι νεκρή».

Το χάσμα γενεών είναι μια κατάσταση γνωστή από παλιά. Όμως σήμερα, το χάσμα αυτό μεταξύ των γονέων μεταξύ των 40 και 50 ετών με τα έφηβα παιδιά τους είναι κολοσσιαίο, δυσθεώρητο, απέραντο και σχεδόν αγεφύρωτο. Και οι γονείς πρέπει να αλλάξουν όλα όσα θεωρούν δεδομένα για να συνειδητοποιήσουν τι δοκιμασίες περνούν τα παιδιά τους. Κυρίως όμως πρέπει να αφιερώσουν πολύ χρόνο και να δείξουν απεριόριστη κατανόηση για να μπουν στο ραντάρ των σημερινών εφήβων.

Είναι η πορνογραφια που επιτρέπει σε παιδιά 13 ετών να δουν εικόνες που οι σημερινοί 50αρηδες μπορεί να μην έχουν δει ποτέ στη ζωή τους, είναι τα πρότυπα των fit, πανέμορφων, πλαστικοποιημένων influencers που ισοπεδώνουν την καθημερινότητα των κοριτσιών, είναι η σεξουαλικότητα, το μίσος για το διαφορετικό, είναι το ξεπερασμένο εκπαιδευτικό σύστημα, οι δάσκαλοι και καθηγητές που μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να θυμίζουν μέρος του Jurassic park, είναι η κοινωνία που βρίσκεται σε περιδίνηση, είναι οι άνθρωποι που αποξενώνονται και ξενυχτούν μπροστά στο smart phone, το tablet και το laptop, είναι η αδυναμία ιεράρχησης των πιο σημαντικών, οι ακραίες φωνές, η αποτυχία μας να καταλάβουμε τα παιδιά μας και να τα καθοδηγήσουμε σωστά;