Επίθεση σκύλου σε βρέφος 10 μηνών: Ως πότε η αδιαφορία θα ονομάζεται φιλοζωΐα;
Τα περιστατικά επιθέσεων σκύλων σε παιδιά (αλλά και σε ενήλικες) έχουν γίνει καθημερινός εφιάλτης σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια - Παρόλα αυτά και με το πρόσχημα της φιλοζωΐας η ελληνική πολιτεία και η δικαιοσύνη παραμένουν αδιάφορες μπροστά στα εκατοντάδες περιστατικά που έχουν κοστίζει ακόμα και τις ζωές πολλών ανθρώπων - Δείτε εδώ το τελευταίο περιστατικό επίθεσης σκύλου σε 10 μηνών βρέφος
Η ΑΡΝΗΣΗ ΚΑΠΟΙΩΝ ΝΑ ΜΠΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΤΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΖΩΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ
Κανείς μα κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος να βάλει ένα φρένο σε αυτή την ομολογουμένως τραγική κατάσταση.
Κανένα υπουργείο και καμία αρμόδια υπηρεσία δεν έχει την πολιτική βούληση να βάλει αυστηρούς κανόνες στο πώς μπορεί ο καθένας να «υιοθετεί» ή να φιλοξενεί ένα σκύλο στο σπίτι του.
Το τελευταίο νομοσχέδιο με το οποίο ασχολήθηκε το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης με τα ζητήματα που αφορούν τη δράση αυτών των σωματείων, «πάγωσε» υπό τον φόβο του πολιτικού κόστους, αφού ξεσηκώθηκαν όλες αυτές οι οργανώσεις που με πρόσχημα την ευαισθησία, δραστηριοποιούνται στο παράνομο εμπόριο κατοικίδιων ζώων.
Διότι είναι προφανές ότι κάποιοι δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα.
Δεν θέλουν να μπουν κανόνες νομιμότητας στο εμπόριο κατοικιδίων, ούτε διαφάνεια.
Το τελευταίο περιστατικό που συνέβη στην Φωκίδα με επίθεση σκύλου σε βρέφος προκαλεί ανατριχίλα και ξαναφέρνει στο δημόσιο διάλογο τη συζήτηση τόσο για τα «επικίνδυνα» σκυλιά – φύλακες όσο και για τα αδέσποτα.
Ένα βρέφος ηλικίας περίπου 10 μηνών, το οποίο δέχθηκε επίθεση από σκυλί ράτσας πιτ μπουλ σε περιοχή της Φωκίδας, μεταφέρεται από νοσοκομείο σε νοσοκομείο και δίνει μάχη για τη ζωή του.
Είναι προφανές ότι κάτι δεν πάει καλά.
Και βεβαίως καλά είναι τα φιλοζωϊκά σωματεία και οι ευαισθησίες για τα δικαιώματα των ζώων, αλλά πρέπει να μπει ένα τέλος στην εσκεμμένη αδιαφορία.
Όλα έχουν ένα όριο. Και επιτέλους με ρεαλισμό, νηφαλιότητα και παρρησία οφείλουμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Διότι δεν είναι μόνον οι δεκάδες επιθέσεις άγριων σκυλιών που χρησιμοποιούνται ως φύλακες, αλλά είναι και τα χιλιάδες περιστατικά επιθέσεων από αδέσποτα ζώα.
Το να ανεχόμαστε να κυκλοφορούν αδέσποτα παντού στους δημόσιους χώρους, δεν είναι ζωοφιλία, είναι αδιαφορία.
Το να ανεχόμαστε ως πολιτεία, ο καθένας ανώνυμα να συγκεντρώνει στο σπίτι του όσα σκυλιά θέλει χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν, είναι εξίσου υποκριτικό και εγκληματικό.
Μακάρι να μπορούσαν να μαζευτούν όλα τα αδέσποτα σε αξιοπρεπή κυνοκομεία με καλές συνθήκες διαβίωσης.
Εκ του αποτελέσματος, το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, φαίνεται πως όχι μόνο δεν επαρκεί για την αντιμετώπιση του προβλήματος, αλλά μάλλον το διαιωνίζει και το διογκώνει, λειτουργώντας σαν τροχοπέδη τελικά για την αποτελεσματική παρέμβαση εκ μέρους των αρμόδιων Δημοτικών Αρχών.
Δεν μπορεί η διάταξη του Νόμου που προβλέπει να αφήνονται (μετά τις όποιες ενέργειες) στους «φυσικούς» τους χώρους, να καταλήγει στην πράξη στο να κυκλοφορούν ανεξέλεγκτοι σκύλοι παντού σαν ιερές αγελάδες, χωρίς να έχει κανείς το δικαίωμα να τους ενοχλήσει, συχνά σε αγέλες που όλοι αποφεύγουμε σε πλατείες, σε κυκλοφοριακούς κόμβους, έξω (ή και μέσα) από τις αυλές των Σχολείων, σε παιδικές χαρές αλλά ακόμα και σε χώρους δημόσιων Νοσοκομείων.
Αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα αν θέλουμε να λεγόμαστε ευρωπαϊκή χώρα.
Ποιοι είναι αυτοί ποιυ δεν θέλουν να μπει ηλεκτρονική σήμανση στα σκυλιά και βάση δεδομένων για τους ιδιοκτήτες για να ξέρει η πολιτεία τι σκυλί έχει ο καθένας, πώς μπορεί να το κυκλοφορεί και που μπορεί να το κυκλοφορεί;
Ποιοι είναι αυτοί που δεν θέλουν να μεταφερθούν οι αρμοδιότητες για τα αδέσποτα από τις φιλοζωϊκές οργανώσεις στους Δήμους για να γίνεται οργανωμένος έλεγχος από την πολιτεία;
Τα περιστατικά επιθέσεων πλέον είναι χιλιάδες και κανείς μα κανείς δεν μπορεί να βρει το δίκιο του.
Και πρέπει επιτέλους να μιλήσουμε ανοικτά.
Δεν είναι δυνατόν να εμφανίζεται ο καθένας με το πρόσχημα της φιλοζωΐας και να αμολάει ένα, δυο ή ακόμα και τρία σκυλιά μέσα σε παιδική χαρά που παίζουν ανήλικα παιδάκια και να έχει την απαίτηση να φύγουν τα παιδιά για να παίξουν οι σκύλοι του.
Αυτά είναι καθημερινά φαινόμενα στην Ελλάδα που λίγο ως πολύ όλοι μας τα έχουμε δει.
Η κατάσταση έχει γίνει πλέον αναξέλεγκτη και δεν αντιμετωπίζεται με φιλοσοφικές συζητήσεις.
Το βρέφος 10 μηνών που σήμερα κινδυνεύει δεν είναι ένα μεμονομένο περιστατικό.
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΑΠΟ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΚΥΛΩΝ
Αρχικά, το βρέφος διακομίστηκε στο κέντρο υγείας Ναυπάκτου, αλλά λόγω των σοβαρών τραυμάτων που έφερε, κρίθηκε αναγκαίο από τους γιατρούς να μεταφερθεί στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας παίδων και εφήβων του Πανεπιστημιακό Νοσοκομείου Πάτρας.
Μετά την παροχή των πρώτων βοηθειών στη ΜΕΘ και αφού σταθεροποιήθηκε η κατάστασή του, το βρέφος μεταφέρθηκε στο «Καραμανδάνειο», προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα τραύματά του από τους παιδοχειρουργούς.
Όπως αναφέρει στο thebest.gr η διοικήτρια του Καραμανδανείου Νοσοκομείου Παίδων της Πάτρας Κατερίνα Γεωργιοπούλου, το παιδί διακομίσθηκε χθες από τη ΜΕΘ Παίδων του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Ρίου, στο Καραμανδάνειο. Στο παιδιατρικό νοσοκομείο της Πάτρας έμεινε για λίγες ώρες. Διασωληνώθηκε και διακομίστηκε στην Αθήνα χθες βράδυ. Στο ΠΓΝΠ ο διευθυντής της ΜΕΘ Ανδρέας Ηλιάδης αντιμετώπισε με τους συναδέλφους του το περιστατικό, που μεταφέρθηκε από το Κέντρο Υγείας Ναυπάκτου.
Όπως επισημαίνει στο thebest.gr ο κ. Ηλιάδης, στη ΜΕΘ σταθεροποίησαν τα τραύματα ώστε να σταματήσει η αιμορραγία, έγινε πλύση στομάχου καθώς το παιδί είχε καταπιεί πολύ αίμα, έγινε μετάγγιση και ό,τι άλλο χρειαζόταν. Το δάγκωμα έχει προκαλέσει βλάβες στη γνάθο.
«Στο ΠΓΝΠ έχουμε δύο εξαιρετικούς γναθοχειρουργούς, οι οποίοι ωστόσο είναι για ενήλικες. Έχουν αντιμετωπίσει και περιπτώσεις παιδιών, αλλά μεγαλύτερης ηλικίας. Από τη στιγμή που δεν κινδύνευε η ζωή του, κρίθηκε αναγκαίο να μεταφερθεί στην Αθήνα, ώστε να το αντιμετωπίσουν εξειδικευμένοι χειρουργοί για την παιδική γνάθο«, επισημαίνει ο κ. Ηλιάδης.
Το παιδί μεταφέρθηκε στο Παίδων ωστόσο η επέμβαση θα γίνει από γιατρούς του Αγλαΐα Κυριακού.
Η οικογένεια του βρέφους κατοικεί στην Αττική, αλλά αυτές τις ημέρες φιλοξενείτο σε περιοχή της Φωκίδας. Το πίτμπουλ ανήκει στην οικογένεια του παιδιού και κάτω από αδιευκρίνιστες μέχρι στιγμής συνθήκες, δάγκωσε το κοριτσάκι.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
