Γιατί χαίρομαι που τελικά παίρνει την Πρέμιερ Λιγκ η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ;
Να ξεκαθαρίσω κάτι από την αρχή. Στο ντέρμπι του Μάντσεστερ πάντα ήμουν με την Σίτι. Μικρός μου άρεσε περισσότερο το σιέλ της φανέλας της. Μεγαλώνοντας στην παντοδυναμία της Γιουνάιτεντ, πάντα προτιμούσα τον φτωχό σε τίτλους συγγενή. Κάποια στιγμή της εφηβείας θα έπαιξε το ρόλο ότι 'citizens' είναι και οι Oasis. Όμως, φέτος, τελικά χαίρομαι που η κούπα πάει στον Σερ Άλεξ. Τουλάχιστον έτσι δείχνουν όλα, Μετά την ήττα της την Κυριακή από την Άρσεναλ με 1-0, η Σίτι πρέπει να καλύψει 8 πόντους σε 6 ματς. Δύσκολο. Το «μανκουνιανό» ντέρμπι της 30ης Απρίλίου (ρεβάνς του εμφατικού 6-1 με το οποίο η Σίτι βεβήλωσε το Ολντ Τράφορντ στον πρώτο γύρο) μάλλον θα έχει διακύβευμα γοήτρου και σημασία φιλικού.
Ναι, ξέρω για άλλη μια χρονιά η Γιουνάιτεντ είχε την εύνοια της διαιτησίας σε μερικά καθοριστικά ματς. Ή και την εύνοια της τύχης σε κάποια άλλα. Όμως αυτό που με νοιάζει είναι η γενική εικόνα. Η συμβολική επικράτηση ενός προπονητικού προγράμματος και μιας φιλοσοφίας που χτίζεται εδώ κι ένα τέταρτο του αιώνα επί ενός νεόπλουτου οδοστρωτήρα που σκορπάει πετροδόλλαρα κι αγοράζει ότι κινείται. Δεν είναι κακή ομάδα η Σίτι. Ίσα ίσα που είναι θεαματικότερη από τη Man U. Ούτε είναι μεμπτές οι κινήσεις της στο μεταγραφικό παζάρι. Αφού τα έχει, ας τα ξοδεέψει. Αλλά πρέπει να κάνει υπομονή. Να αναπτύξει νοοτροπία πρωταθλητισμού και να μην καταρρέει την κρίσιμη στιγμή. Να ζηλέψει το μοντέλο της αυτοτροφοδότησης, αυτό που κάνουν οι άσπονδοι φίλοι της εντός Μάντσεστερ αλλά και η μεγάλη Μπάρτσα. Να αποφασίσει αν μπορεί να πάει μπροστά με τον 'bello' Ρομπέρτο Μαντσίνι ή θέλει έναν λιγότερο κλασάτο αλλά περισσότερο γάτο προπονητή. Να καταλάβει ότι ποτέ 11 ή 22 ακριβοπληρωμένοι τύποι δε θα έχουν το ίδιο άθροισμα με ένα μαχητικό σύνολο με συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Να διαπιστώσει ότι μεγαλύτερο κάζο κι από την δεύτερη θέση της Πρέμιερ Λιγκ ήταν οι σφαλιάρες στην Ευρώπη από Νάπολι και Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Με δυο λόγια, να ενηλικιωθεί.
Κακά τα ψέματα, η φετινή αποτυχία της είναι ανακουφιστική . Αν τα έπαιρνε όλα, το επόμενο βήμα του ποδοσφαίρου σούπερ – μάρκετ θα ήταν να σάρωνε τους τίτλους και η Ανζί. Η ομάδα του δισεκατομμυριούχου Σουλειμάν Κερίμοφ από το Τατζικιστάν που ακριβοπλήρωσε την ποδοσφαιρική σύνταξη του Σάμουελ Ετο'ο. - Παναγιώτης Μένεγος