Μήπως ήρθε η ώρα να συμπαθήσουμε τον Κριστιάνο Ρονάλντο;
Η απάντηση στο ερώτημα του τίτλου είναι κατηγορηματικά όχι. Φυσικά, όχι για την τεράστια ποδοσφαιρική του αξία. Κανείς, νομίζω, δεν έχει αντίρρηση ότι πρόκειται για τον δεύτερο καλύτερο παίκτη στον κόσμο (ξέρω, ξέρεις και ξέρει ποιος είναι ο πρώτος). Αλλά είναι αντιπαθής σε πολλούς. Για την έμφυτη, και παραπάνω από το ανώτερο ανεκτό όριο, ωραιοπάθειά του, για την απόλυτη έλλειψη class, για τη συχνά τρανταχτή απουσία του την ώρα της κρίσης, για το γεγονός ότι – ίσως χωρίς να φταίει – στο πρόσωπο του ενσαρκώνεται το loser-ιλικι της Ρεάλ Μαδρίτης τα τελευταία χρόνια της καταλανικής παντοδυναμίας.
Κι όμως στη φετινή πυρηνική Ρεαλ που παρότι αγχωμένη μπροστά στην νέΜεσι της προσπαθεί να χάσει το πρωτάθλημα ο 27χρονος πορτογάλος σταρ κάνει την καλύτερη χρονιά της καριέρας του. Οδηγεί την πολυβολική επίθεση των Μαδριλένων, η πιο παραγωγική όλων των εποχών 104 γκολ σε 32 ματς, και ο ίδιος «αρνείται να πάρει αιχμαλώτους» με 52 γκολ σε 47 αγώνες όλων των διοργανώσεων (υπολείπεται του Μέσι που έχει 61, αλλά χθες τον ξεπέρασε στον πίνακα της Πριμέρα Ντιβιζιόν, 40 έναντι 39).
Το ντέρμπι του Βιθέντε Καλντερόν ήταν καθοριστικό. Η Ρεάλ είχε πάρει την κάτω βόλτα, η ανάσα της Μπάρτσα γρηγορούσε στο -1, το καθοριστικό «ελ κλασικό» είναι προγραμματισμένο για τις 22/4 στο τελευταία κατηφορικό για τους «μερένχες» Καμπ Νου. Και βεβαίως η Ατλέτικο Μαδρίτης δε θα είχε κανένα πρόβλημα να κόψει το πρωτάθλημα από τη μισητή συμπολίτισσα. Ο Ρονάλντο όμως δεν το επέτρεψε. Σκόραρε τρεις φορές με το δεύτερο του γκολ να είναι ένα από τα καλύτερα της χρονιάς, επανέφερε τη διαφορά στο +4 και χαλάρωσε τον Μουρίνιο που ξέρει ότι αν χάσει την ισπανική κούπα δεν θα υπάρχει καμία δικαιολογία. Το χθεσινό ματς είναι από εκείνα που μεγαλώνουν προσωπικά fan clubs, δημιουργούν νέους θαυμαστές, κολλάνε αφίσες σε παιδικά δωμάτια. Όμως υπάρχουν κι αυτά τα βίντεο. Με τις ερασιτεχνικές βουτιές και τις απαράδεκτα αβάσιμες διαμαρτυρίες. Επομένως, η απάντηση στο ερώτημα του τίτλου είναι κατηγορηματικά όχι... - Παναγιώτης Μένεγος