Κάντε όσο πιο πολύ σεξ μπορείτε! Μεγαλώνει το… πέος!
Γιατί μπορεί η έρευνα να έγινε σε σκαθάρια, ωστόσο - πού ξέρεις; - υπάρχει ελπίδα και για εσένα φίλε αναγνώστη.
Τουλάχιστον, σύμφωνα με Βρετανούς επιστήμονες, έχεις περισσότερες πιθανότητες να δεις εκεί κάτω κάτι να αλλάζει προς το καλύτερο.
Συγκεκριμένα, έρευνα του Πανεπιστημίου Exeter που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Evolution, δείχνει ότι το πολύ σεξ «ενισχύει» το αναπαραγωγικό (και όχι μόνο) σύστημα των αρσενικών, δίνοντάς του μια παραπάνω ώθηση!
Μικρή λεπτομέρεια (αλλά δεν ξέρουμε ακόμα πόσο μεγάλης σημασίας); Πειραματόζωα στην έρευνα ήταν σκαθάρια...
Όπως και να έχει, κάνοντας περισσότερο σεξ, ορισμένα σκαθάρια κυκλοφορούσαν με άλλον αέρα και… αυτοπεποίθηση λόγω αυξημένου μεγέθους σε σχέση με εκείνα που δεν επιδίδονταν τόσο συχνά σε ερωτικά παιχνίδια. Την ίδια ώρα, στα θηλυκά σκαθάρια εντοπίστηκαν κάποιες αλλαγές στα γεννητικά τους όργανα.
«Όταν συμβαίνει μία αλλαγή στο ένα φύλο, συμβαίνει και στο άλλο. Συνήθως τα δύο φύλα εξελίσσονται μαζί», εξηγεί ο επικεφαλής της βρετανικής μελέτης, καθηγητής Μέγκαν Χεν, συμπληρώνοντας: «Χρειάζονται δύο για να χορέψουν ταγκό. Κατ' αυτό τον τρόπο, όταν συντελούνται αλλαγές στο αναπαραγωγικό σύστημα του ενός φύλου, εντοπίζονται αλλαγές και στο άλλο φύλο. Αυτό στην επιστημονική κοινότητα είναι γνωστό και ως "συνεξέλιξη"».
Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι η έρευνα διεξήχθη σε δύο ομάδες σκαθαριών. Στην πρώτη κατηγορία τα σκαθάρια έκαναν πολύ σεξ, ενώ στην άλλη ελάχιστο.
Τα σκαθάρια… σεξομηχανές – παραμένει άγνωστο πώς τα εξανάγκασαν (;) να έχουν αυτήν τη συμπεριφορά - ανέπτυξαν γρηγορότερα τα αναπαραγωγικά τους όργανα σε σχέση με τα «ξενέρωτα», ενώ συγκρίνοντας τα αποτελέσματα σε δέκα γενιές τα προσόντα τους έβγαζαν… μάτι!
«Παρά το γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε με ποιο τρόπο το σεξ συμβάλλει στην ανάπτυξη των γεννητικών οργάνων, τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν πως το συχνό ζευγάρωμα μπορεί να οδηγήσει σε εξελικτικές αλλαγές αναφορικά με το σχήμα των γεννητικών οργάνων των σκαθαριών», αρκέστηκε να δηλώσει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Exeter, Πολ Χόπγουντ αποφεύγοντας πάντως να συνδέσει τα αποτελέσματα με τους ανθρώπους.