Αλφόνσο Φορντ: Ένας μαχητής της ζωής που «μάγεψε» στα παρκέ (videos+photos)
Ήταν 4 Σεπτεμβρίου 2004, όταν το χαμογελαστό παιδί, ένας «αρτίστας» της «πορτοκαλής θεάς» έφυγε από τη ζωή, αφήνοντας το άθλημα φτωχότερο.
Ο Αλφόνσο Φορντ ήταν μόλις 33 ετών, αλλά είχε ήδη καταφέρει να μπει στο πάνθεον του μπάσκετ, όχι μόνο με τα όσα έκανε μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, αλλά και με τα μαθήματα που έδινε σε όλους μας έξω από αυτές. Ήταν άλλωστε ένας τεράστιος μαχητής που αγωνίστηκε σε υψηλό επίπεδο ακόμα κι όταν η λευχαιμία ήταν σε προχωρημένο στάδιο.
Ο Φορντ ήταν από εκείνους τους παίκτες που μας έκανε να πιστέψουμε στην μπασκετική μαγεία και μολονότι αγωνίστηκε μόλις τρεις σεζόν στη Euroleague, αποτέλεσε έναν από τους κορυφαίους σκόρερ στην ιστορία της διοργάνωσης. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι μετά τον θάνατο του το ετήσιο βραβείο του πρώτου σκόρερ μετονομάστηκε σε «Alphonso Ford To Scorer Trophy». Ο ίδιος είχε μέσο όρο καριέρας 22.2 πόντους, ενώ η ατάκα του Δημήτρη Διαμαντίδη ότι ήταν «ο δυσκολότερος αντίπαλος που μου τέθηκε να μαρκάρω» «μιλάει» από μόνη της για τις ικανότητες του.
Το καλοκαίρι που άλλαξε τα πάντα
Ο Φορντ έγινε draft το 1993, με τους Σίξερς να τον επιλέγουν στο Νο32, ωστόσο στο ΝΒΑ έπαιξε μόλις σε 11 αγώνες. Κάπως έτσι πέρασε τον Ατλαντικό και βρέθηκε στην Ευρώπη, αρχικά στην Ισπανία (Ουέσκα), όπου μέτρησε 24.9 πόντους ανά αγώνα και στη συνέχεια ήρθε στην Ελλάδα, όπου έμελλε να στεριώσει. Εκείνη την εποχή η Α1 ήταν το κορυφαίο πρωτάθλημα της Ευρώπης κι έτσι ο αδικοχαμένος σκόρερ αποφάσισε το καλοκαίρι του 1996 να αποδεχθεί την πρόταση του Παπάγου. Με τους «στρατηγούς» έκανε τρομερές εμφανίσεις, είχε μέσο όρο 23.9 πόντους κι αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της μεγάλη κατηγορίας. Πριν την έναρξη της επόμενης σεζόν, όμως, διαγνώστηκε με λευχαιμία κι οι θεραπείες στις οποίες υποβλήθηκε τον άφησαν εκτός δράσης για έναν χρόνο.
«Μετά τον τελευταίο αγώνα της σεζόν, με τον Σπόρτιγκ παίζαμε αν θυμάμαι καλά, άρχισα να αισθάνομαι πόνους στην πλάτη. Δεν έδωσα σημασία. Πήγα στην Αμερική για διακοπές, άρχισα να παίζω μπάσκετ για να συντηρούμαι, αλλά οι πόνοι δεν υποχωρούσαν. Πήγα στον οικογενειακό μας γιατρό και μου έκανε αιματολογικές εξετάσεις. Εκεί φάνηκε ότι είχα σοβαρό πρόβλημα στο αίμα...
Ήταν μια τρομακτική εμπειρία. Μπήκα στο νοσοκομείο για μια ολόκληρη εβδομάδα και έκανα τεστ. Φοβήθηκα πολύ, δεν το κρύβω. Πέρναγαν πολλά από το μυαλό μου. Πρώτα για τη ζωή μου και μετά για την καριέρα μου. Πήγα σε έναν ειδικό αιματολόγο. Βρήκαμε ότι με μια συγκεκριμένη αγωγή μπορούσα να γίνω καλά. Το κακό ήταν ότι έπρεπε να μείνω έξω από τα γήπεδα έναν ολόκληρο χρόνο», είχε πει ο ίδιος.
Ο «Αλ» ήταν ένας μεγάλος «μαχητής»
Ο αγαπημένος «Αλ» των Ελλήνων φιλάθλων ήταν ένας μεγάλος «μαχητής» κι ως εκ τούτου η συγκεκριμένη περιπέτεια δεν θα μπορούσε να τον «λυγίσει» έτσι εύκολα. Τη σεζόν 1998/99 επέστρεψε στη χώρα μας και φόρεσε τη φανέλα του Σπόρτιγκ, ο οποίος είχε ήδη «χτίσει» παράδοση στην απόκτηση μεγάλων σκόρερ, όπως ο Μίτσελ Ουίγκινς. Ο Φορντ ήταν ξανά πρώτος σκόρερ, αφήνοντας στη δεύτερη θέση τον σπουδαίο, Ντέγιαν Μποντιρόγκα του Παναθηναϊκού κι έτσι τράβηξε τα βλέμματα στο αναπτυσσόμενο τότε Περιστέρι.
Με τους «Πρίγκιπες της δυτικής όχθης» δεν ξέφυγε από τις... αγαπημένες του συνήθειες καθώς ήταν και πάλι ο παίκτης με τους περισσότερους πόντους στην Α1 και τις δύο σεζόν που βρέθηκε στην ομάδα. Μάλιστα, αποτέλεσε βασικό λόγο που το Περιστέρι κέρδισε για πρώτη φορά στην ιστορία του το εισιτήριο για τη Euroleague.
Η σεζόν 2000/01 ήταν κι η πρώτη που τον είδαμε στην κορυφαία διοργάνωση, όπου έκανε θραύση, σκοράροντας 26 πόντους ανά αγώνα. Ο Φορντ πραγματοποίησε αυτές τις μυθικές εμφανίσεις, ενώ παράλληλα ακολουθούσε θεραπευτική αγωγή για το πρόβλημα στο αίμα που αντιμετώπιζε και δεν είχε δημοσιοποιήσει. Ούτε αυτό, όμως, μπορούσε να τον εμποδίσει από το αναδειχθεί πρώτος σκόρερ, στέλνοντας την ομάδα του ως τα playoffs, εκεί όπου αποκλείστηκε από την Ταού που έφτασε ως τους τελικούς!
Παρακαλούσε να παίξει στους τελικούς
Τα κατορθώματα του τον έστειλαν στον Ολυμπιακό... Η σεζόν 2001/02, βέβαια, ήταν η μοναδική του στην Ελλάδα που δεν αναδείχθηκε κορυφαίος σε πόντους, αλλά έχοντας 24.8 στη Euroleague έφερε τους «ερυθρόλευκους» μια νίκη μακριά από το Final Four! Στο εντός έδρας ματς με την Ολίμπια Λιουμπλιάνας, όμως, έκανε το χειρότερο του ματς (βλ. 21 πόντους) κι έτσι το εισιτήριο πήγε στον Παναθηναϊκό, ο οποίος στη συνέχεια έγραψε ιστορία στην Μπολόνια.
Στο ελληνικό πρωτάθλημα, ο Ολυμπιακός απέκλεισε με 2-0 τον πρωταθλητή Ευρώπης, Παναθηναϊκό, ενώ στους τελικούς με τον ΑΕΚ προηγήθηκε με το ίδιο σκορ (σ.σ. ο τίτλος κρινόταν στις τρεις νίκες). Ο Φορντ μετά το τρίτο ματς ήταν τραυματίας κι η «Ένωση» πέτυχε μια επική ανατροπή, με τον Αμερικανό γκαρντ να υποστηρίζει ότι παρακαλούσε πριν τον τέταρτο και τον πέμπτο τελικό να παίξει αλλά ο Λευτέρης Σούμποτιτς δεν τον χρησιμοποίησε.
Η συνεργασία του με τον Ολυμπιακό έληξε άδοξα, έχοντας πανηγυρίσει μόνο ένα κύπελλο κι η επόμενη σεζόν τον βρήκε στην ανερχόμενη και ισχυρή Σιένα. Με 17.9 πόντους οδήγησε τη Μοντεπάσκι στο Final Four της Euroleague, ωστόσο το κακό του βράδυ (15π. με 4/16 σουτ) στον ημιτελικό με την Μπενετόν στοίχισε στην ομάδα του που έμεινε εκτός τελικού.
Σκόρερ μέχρι την τελευταία του μέρα
Ο Φορντ ήταν ένας γεννημένος σκόρερ που ήθελε να βάζει την μπάλα στο καλάθι μέχρι την τελευταία του στιγμή. Κι αυτό έπραξε! Με τη λευχαιμία να έχει φτάσει σε προχωρημένο στάδιο, ο Αμερικανός δεν το έβαλε κάτω, υπέγραψε στη Σκαβολίνι Πέζαρο και μέτρησε 22.5 πόντους στη LegaA, χαρίζοντας της ένα εισιτήριο για τη Euroleague.
Τον Αύγουστο του 2004 ανακοίνωσε την απόσυρση του από την ενεργό δράση και μόλις λίγες ημέρες αργότερα, στις 4 Σεπτεμβρίου, άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο του Μέμφις. Σήμερα συμπληρώνονται 17 χρόνια από τον θάνατο ενός μαχητή της ζωής, ο οποίος διαγνώσθηκε με λευχαιμία το 1997 και συνέχισε να παίζει σε κορυφαίο μέχρι και λίγες ημέρες πριν φύγει από τη ζωή το 2004 σε ηλικία 33 ετών.
Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.