Ο Street Artist Devoidness εξηγεί γιατί έκανε γκράφιτι την Τζωρτζίνα από την Πάτρα

Ο νεαρός street-artist με μεταπτυχιακό από την σχολή Καλών Τεχνών που αποκαλείται στις πιάτσες που τα σπρέι δίνουν ζωή στους τοίχους @devoidness ένιωσε όλο αυτό το διάστημα να «πνίγεται» με την υπόθεση της Πάτρας.

Ξέσπασε και απελευθέρωσε σκέψεις και συναισθήματα κάνοντας αυτό που ξέρει καλύτερα. Να ζωγραφίζει. Έτσι έφτιαξε το πορτρέτο της Τζωρτζίνας, ένα έργο πολυεπίπεδο με πολλά και βαθιά νοήματα.

Το Newsbomb.gr τον συνάντησε μπροστά από το εκφραστικό πορτρέτο που δημιούργησε. Μέσα από αυτό θίγει, σε φιλοσοφικό επίπεδο την Δικαιοσύνη, τα κοινωνικά και τα θεολογικά πλαίσια, αλλά και την χαμένη παιδικότητα του παιδιού. Μια πραγματική πολιτισμική τοποθέτηση σε όσα επί μήνες διαδραματίζονται. Ένας αγνός φόρος τιμής σε ένα παιδί που «έφυγε» πριν πάρει τις πρώτες του βαθιές ανάσες.

Έχεις φτιάξει ένα γκράφιτι αφιερωμένο στη μικρή Τζωρτζίνα…

«Έχω ζωγραφίσει την Τζωρτζίνα, την έχω απεικονίσει-αποδώσει σαν το άγαλμα της Θέμιδας,έχεις θεάς της Δικαιοσύνης…»

Η Θέμις είναι τυφλή, όμως, κι έχει ένα μαντήλι δεμένο στα μάτια της, εσύ δεν την έχεις ζωγραφίσει με αυτό το στοιχείο…

«Αυτό συμβαίνει γιατί έχουμε την ανάγκη να δούμε, ποιος ζητάει Δικαιοσύνη, να δούμε την έκφραση του παιδιού».

Όντως τα μάτια της είναι πολύ εκφραστικά

«Την έχω ζωγραφίσει με τέτοιον τρόπο ώστε να δείχνει λύπη, αυτό συμβαίνει σκόπιμα γιατί οι φωτογραφίες που βρέθηκαν και δημοσιεύθηκαν έδειχναν έναν άνθρωπο ο οποίος χαμογελούσε. Εδώ υπάρχει κάτι άλλο πιο βαθύ. Υπάρχει η επικοινωνία του ανθρώπου αυτού με εμάς. Αυτή η επικοινωνία αφενός περνάει με την κινησιολογία γιατί η πόζα είναι ανφάς αφετέρου περνάει από την έκφραση του προσώπου και από το εικονιζόμενο πρόσωπο».

Το οποίο έχει χάσει την παιδικότητα του…

«Έχει χάσει την παιδικότητα του, παραμένει στον κόσμο των ιδεών. Πρόκειται για ένα πορτρέτο το οποίο είναι ρεαλιστικό δε είναι καθαρά ρεαλιστικό. Οι μίξεις που γίνονται με τα χρώματα αφορούν ένα πρόσωπο, όχι το συγκεκριμένο. Το συγκεκριμένο πρόσωπο μπορεί να έχει πιο ανοιχτό δέρμα, πιο σκούρο… Εδώ πέρα χρειαζόμαστε την εικόνα, το πώς θυμόμαστε την Τζωρτζίνα…».

Ο ζυγός έχει δύο χρώματα, γιατί συμβαίνει αυτό;

«Ο ζυγός καθώς και το χέρι ακολουθούν μια νοοτροπία η οποία είναι η εξής. Σε ένα σημείο το χέρι βγαίνει έξω από τον οριοθετημένο καμβά, αυτό συμβαίνει γιατί όπως εξελίσσεται η έρευνα το κορίτσι είναι σα να συνομιλεί με εμάς τους ζώντες και έτσι ο ζυγός γέρνει επειδή ουσιαστικά καταδεικνύει τις καταστάσεις που «δένουν» με την υπόθεση. Έχουμε το τάμπλετ, υπάρχει η ιατροδικαστική έρευνα για τα φάρμακα που χορηγήθηκαν στο άτυχο κορίτσι. Οπότε εδώ πέρα μολονότι η Τζωρτζίνα δεν μπορεί να μιλήσει καταφέρνει να επικοινωνήσει μαζί μας σε ένα επίπεδο που μας παρέχει στοιχεία για την πορεία της έρευνας».

Στο κεφαλάκι της φαίνεται να υπάρχει κάτι σαν φωτοστέφανο;

«Ό,τι διαδικασία έχει γίνει είναι από το σκοτάδι στο φως, από το θάνατο στη ζωή. Δεν είναι τυχαίος ο συμβολισμός του άσπρου και του μαύρου στη ζυγαριά. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο το κόκκινο φόντο πίσω το οποίο δεν είναι ζωντανό, δεν είναι θερμό, είναι ένα χρώμα το οποίο έχει αναμειχθεί με το άσπρο. Το φως το παραδείσου δεν είναι το χρυσαφί είναι το κίτρινο. Ένα κίτρινο που αν παρατηρήσετε στις άκρες του προσώπου «καταπίνει» το πρόσωπο, είναι σαν να χάνεται στο φως. Αυτό έχει να κάνει με την έννοια της Δικαιοσύνης. Ότι η Δικαιοσύνη είναι ιερή, έχει να κάνει με το παιδικό στοιχείο, αφού υπάρχει η παράδοση πως τα παιδιά δεν πάνε στην κόλαση αλλά στον παράδεισο…».

Τι ήταν αυτό που σε ώθησε να κάνεις αυτό το έργο;

«Εδώ κείτονται οι προβληματισμοί μου. Οι προβληματισμοί μου, για την Δικαιοσύνη, για την απόδοση της με τον φιλοσοφικό ορισμό, τι είναι Δικαιοσύνη, τι είναι Δίκαιο, πώς θα μπορούσαμε να φτάσουμε πιο κοντά στην αλήθεια. Αυτός είναι ο συλλογισμός είναι πολύπλευρος αφού ταυτόχρονα παίρνω στοιχεία και από το περιβάλλον. Εδώ υπάρχει το κοινωνικό πλαίσιο, το θρησκευτικό πλαίσιο».

Ακολουθήστε τον στο Instagram https://www.instagram.com/devoidness__