Τουρνουά «Παύλος Γιαννακόπουλος»: «Να τιμήσουμε τη μνήμη ενός μυθικού ανθρώπου», είπε ο Ετόρε Μεσίνα

Τουρνουά «Παύλος Γιαννακόπουλος»: Ο προπονητής της Αρμάνι Μιλάνο, Ετόρε Μεσίνα αναφέρθηκε στη συμμετοχή της ομάδας του στο τουρνουά, προς τιμήν του κορυφαίου παράγοντα του Παναθηναϊκού.
INTIME / Φωτογραφία Αρχείου
2'

Το 4ο τουρνουά «Παύλος Γιαννακόπουλος» θα διεξαχθεί στο ΟΑΚΑ το διήμερο 23-24 Σεπτεμβρίου.

Ο Μεσίνα αναφέρθηκε στη σημασία του τουρνουά και θυμήθηκε τις αναμετρήσεις του με τον Παναθηναϊκό, κάνοντας ειδική μνεία στο έργο του αείμνηστου, Παύλου Γιαννακόπουλου.

«Το τουρνουά "Παύλος Γιαννακόπουλος" είναι πολύ σημαντικό. Αγωνίζονται τέσσερις ομάδες της Euroleague, θα έλεγα τέσσερις διεκδικητές μιας θέσης για τα Playoffs και οι πρωταθλητές Ευρώπης. Θα είναι μια καταπληκτική διοργάνωση, σε μια “μπασκετούπολη”, σε ένα πολύ όμορφο περιβάλλον. Είμαστε χαρούμενοι που θα είμαστε μέρος του τουρνουά “Παύλος Γιαννακόπουλος” και σίγουρα θα μας βοηθήσει να είμαστε έτοιμοι στη αρχή των επίσημων υποχρεώσεών μας», τόνισε αρχικά πριν αναφερθεί στην ατμόσφαιρα του ΟΑΚΑ: «Το ΟΑΚΑ γεμάτο είναι κάτι εξαιρετικό, το ΟΑΚΑ άδειο είναι κάτι άλλο. Τα έχω ζήσει και τα δύο, έχω βρεθεί στο ΟΑΚΑ με λίγο κόσμο, αλλά όταν είναι γεμάτο από ενθουσιώδεις φιλάθλους του Παναθηναϊκού, δημιουργούν μια απίστευτη ατμόσφαιρα και σίγουρα βοηθούν πολύ την ομάδα τους να πετύχει τους στόχους της».

Στη συνέχεια ο Ιταλός τεχνικός θυμήθηκε τις μεγάλες «μάχες» του με τον Παναθηναϊκό: «Είχα την τύχη να παίξω σε πολλούς τελικούς με τον Παναθηναϊκό και δυστυχώς δεν κερδίσαμε κανένα. Δύο φορές με την ΤΣΣΚΑ και μια με την Μπολόνια χάσαμε τον τελικό της Euroleague απέναντι στον μυθικό Παναθηναϊκό του κυρίου Παύλου και του coach Obradovic».

Κλείνοντας αναφέρθηκε στην πρώτη αναμέτρησή του ως προπονητής απέναντι στον Παναθηναϊκό το 1992 και εξέφρασε τον θαυμασμό του σε όσα πέτυχαν ο αείμνηστος Παύλος Γιαννακόπουλος και η οικογένειά του: «Έχουμε μεγάλο σεβασμό για αυτό που έχτισαν ο κύριος Παύλος και η οικογένειά του στην Αθήνα. Θυμάμαι ακόμα μια στιγμή από την πρώτη μου σεζόν ως προπονητής της Euroleague, τo 1992. Αντιμετωπίσαμε στα προκριματικά τον Παναθηναϊκό, με τη Βίρτους Μπολόνια, παίξαμε στο βοηθητικό γήπεδο δίπλα στο ποδοσφαιρικό και είχε λίγο κόσμο και καταφέραμε να τον αποκλείσουμε. Τότε δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι μέσα σε λίγα χρόνια, υπό την καθοδήγηση της οικογένειας Γιαννακόπουλου, θα έχτιζαν αυτό που έχτισαν. Είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να τιμήσουμε την μνήμη ενός μυθικού ανθρώπου που βοήθησε το άθλημά μας».