Ζήσης: «Είμαστε μια οικογένεια»
Αναλυτικά, ο αρχηγός μίλησε για:
-τα συναισθήματα για τον αποκλεισμό: «Φεύγοντας από το ξενοδοχείο δεν περνούσε από το μυαλό μου ότι θα χάναμε από τη Σερβία και θα έπρεπε άρον-άρον να μαζέψουμε τα πράγματά μας για να γυρίσουμε στην Ελλάδα. Προφανώς, μετά τις πέντε σερί νίκες στη Σεβίλλη δεν μπορέσαμε να διαχειριστούμε τον άτυπο τίτλο του φαβορί. Δυστυχώς, αυτή η ομάδα δεν πέρασε μια κρίση, ώστε να κλυδωνιστεί, να δεχθεί κριτική και να προβληματιστεί. Άθελά μας πέσαμε στην παγίδα που μόνοι μας δημιουργήσαμε, με αποτέλεσμα στον πρώτο νοκ άουτ αγώνα να ηττηθούμε σε όλους τους τομείς, σε όλες τις θέσεις μία προς μία και αναπόφευκτα να αποκλειστούμε».
-το αν η Εθνική επαναπαύτηκε και δεν δοκιμάστηκε στα δύσκολα: «Είμαι σίγουρος ότι θα ήταν διαφορετικό το σκηνικό αν η Σερβία είχε ρεκόρ 5-0 και εμείς 2-3, όπως συνέβη στο Ευρωμπάσκετ Εφήβων του Ζαντάρ, όπου οι Σέρβοι ήταν αήττητοι και τους νικήσαμε με 28 πόντους του Χρήστου Ταπούτου. Θα σας αποκαλύψω κάτι. Μετά το τουρνουά προετοιμασίας στο Πο δεν πίστευα ότι αυτή η ομάδα θα μπορούσε να βρεθεί σε πολύ υψηλό βαθμό χημείας και ετοιμότητας για ένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Και αυτό είχε να κάνει με την απουσία του Σπανούλη, την τιμωρία του Καλάθη και την αρνητική απάντηση του Κουφού. Βελτιωθήκαμε όμως σταδιακά και οι πέντε νίκες στη Σεβίλλη άρχισαν να γεννούν προσδοκίες, πρώτα σε μας τους ίδιους. Προσδοκίες που δυστυχώς αποδείχθηκαν αναληθείς...».
-το τι τον «γέμισε» στη φετινή Εθνική: «Η ομάδα φέτος έγινε ξανά οικογένεια εντός και εκτός γηπέδου. Και δεν εννοώ μόνο τους παίκτες, αλλά και το τεχνικό επιτελείο. Είμαστε ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης, ένας για όλους και όλοι για έναν. Είναι το ενδέκατο καλοκαίρι μου στην Ανδρών και θεωρώ ότι η φετινή ομάδα είναι μακράν από τις πιο δεμένες που έχω ζήσει όλα αυτά τα χρόνια. Ειλικρινά, από αυτή τη διοργάνωση φεύγω γεμάτος, αλλά ταυτόχρονα πολύ απογοητευμένος, όπως όλα τα παιδιά, γιατί στον κρισιμότερο αγώνα δεν παρουσιαστήκαμε έτοιμοι».
-τη στήριξη στον Φώτη Κατσικάρη: «Έχει γίνει σωστή δουλειά. Πρέπει όμως και να καταλάβουμε ότι μια ομάδα χρειάζεται χρόνο για να κτιστεί και είναι πολύ δύσκολο, έπειτα από μια κοπιαστική σεζόν στους συλλόγους μας, να λέμε φτου κι απ' την αρχή αντικρίζοντας νέο προπονητή. Τώρα γνωρίζουμε τη φιλοσοφία του και αυτό αποτελεί βάση για το μέλλον. Χρειάζεται όμως υπομονή, γιατί στην Ελλάδα έχουμε μάθει να ερωτευόμαστε μόνο τη νίκη. Όλοι για τη νίκη παίζουμε, αλλά και η Ρώμη δεν κτίστηκε σε μία ημέρα».
-το τι δεν θα ξεχάσει ποτέ: «Να σας πω την αλήθεια συγκινήθηκα πολύ με τη δήλωση του Αντετοκούνμπο, ο οποίος με είδε δακρυσμένο μετά το τέλος του αγώνα να συζητώ με τους Πελαργούς. "Βλέποντας τον Ζήση", είπε, "κατάλαβα τι σημαίνει εθνική ομάδα και ελπίζω έπειτα από μερικά χρόνια να βρεθώ και εγώ στη θέση του". Είναι μοναδική εμπειρία να μπορείς να μεταλαμπαδεύσεις την αγάπη και την τιμή που νιώθεις για την Εθνική, όπως έκαναν σε μένα οι παλαιότεροι και ειδικά ο Παναγιώτης Γιαννάκης».