Μίκαελ Σουμάχερ: Η ζωή ενός θρύλου που δεν εγκατέλειψε ποτέ (pics+vids)
Ο χρόνος έχει σταματήσει εκεί. Στις χιονισμένες Άλπεις. Ο κόκκινος κύκλος στο ημερολόγιο έχει σημειωμένη την ημερομηνία «29 Δεκεμβρίου 2013». Ο Μίκαελ Σουμάχερ δεν είναι ποτέ ξανά ο ίδιος.
Τι συμβαίνει με την υγεία του «Σούμι», έξι χρόνια μετά; Είναι σε θέση να μιλήσει; Περπατάει;
Ένας μηχανισμός προστασίας γύρω από τον θρυλικό πιλότο, από την μάνατζέρ του και την οικογένειά του, δεν δίνει καμία πληροφορία στα παγκόσμια Μέσα. Εμείς θυμόμαστε την ιστορία του «Κάιζερ» της Φόρμουλα και πώς φτάσαμε έως εδώ...
Ένα παιδί μετράει τα... γκάζια!
Ο Μίχαελ Σουμάχερ γεννήθηκε στο Χιρτ Χερμιλχάιμ κοντά στην Κολωνία. Ο πατέρας του ονομάζεται Ρολφ Σουμάχερ και η μητέρα του, η οποία απεβίωσε στις 20 Απριλίου 2003, Ελίζαμπεθ. Έχει ένα μικρότερο αδελφό, τον Ραλφ ο οποίος ήταν επίσης οδηγός της Φόρμουλα 1. Όπως οι περισσότεροι οδηγοί, έτσι και αυτός ξεκίνησε από μικρή ηλικία να οδηγεί καρτ (4 ετών).
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr
Το 1981 πήρε για πρώτη φορά μέρος στο Πρωτάθλημα καρτ Γερμανίας, το οποίο κατέκτησε τρεις φορές 1984, 1985 και 1987- μάλιστα το 1987 κατέκτησε και το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα καρτ. Το 1988 αποφάσισε να κάνει ένα μεγαλύτερο βήμα στην καριέρα του και να μεταπηδήσει από το Πρωτάθλημα καρτ στο Πρωτάθλημα Koening το οποίο και κατέκτησε.
Την ίδια χρονιά συμμετείχε στην Γερμανική Φόρμουλα Ford 1600 (κατετάγη έκτος) και στην Ευρωπαϊκή Φόρμουλα Ford 1600 (κατετάγη δεύτερος). Το 1989 ισοβάθμησε στην δεύτερη θέση στην Γερμανική Φόρμουλα 3 ενώ το 1990 κατετάγη πρώτος σε αυτή τη διοργάνωση, ενώ παράλληλα συμμετείχε και στην Ευρωπαϊκή Φόρμουλα 3 χωρίς όμως να τερματίσει.
Το 1991 συμμετείχε στο πανιαπωνικό πρωτάθλημα Φόρμουλα 3000 όπου κατετάγη 2ος. Παράλληλα, το 1990 και το 1991 συμμετείχε στο Γερμανικό πρωτάθλημα αυτοκινήτων τουρισμού (Touring Car), χωρίς όμως να καταφέρει να τερματίσει. Επίσης πάλι τις ίδιες χρονιές συμμετείχε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα Sports-Prototype όπου κατετάγη πέμπτος την πρώτη φορά και 9ος την δεύτερη.
Το ψέμα που άλλαξε την ιστορία
Στις 25 Αυγούστου του 1991 ο Έντι Τζόρνταν επιλέγει για την ομάδα του ένα νεαρό οδηγό, του οποίου μόλις είχε αγοράσει τα δικαιώματα από την ομάδα της Μερτσέντες (Mercedes) έναντι του ποσού των 150.000$, επειδή έπρεπε για να αντικαταστήσει τον φυλακισμένο Μπερτράν Γκασό.
Ο οδηγός αυτός ήταν ο Μίχαελ Σουμάχερ, ο οποίος είχε πει ψέματα για την ηλικία του ώστε να μην χάσει την ευκαιρία να μπει πίσω από το κόκπιτ της Τζόρνταν. Νωρίτερα εκείνη την αγωνιστική περίοδο ο Σουμάχερ είχε έρθει σε πρώτη επαφή με την Φόρμουλα 1 οδηγώντας στα δοκιμαστικά του Γκραν Πρι του Σίλβερστοουν (Silverstone).
Η εκτίναξη στην Μπένετον
Μετά την πρώτη του εμφάνιση σε γκραν-πρι, ο Φλάβιο Μπριατόρε τον προσέλαβε άμεσα στην ομάδα της Μπένετον-Φορντ (Benetton-Ford) και του έδωσε θέση οδηγού. Όταν τελείωσε η πρώτη περίοδος είχε αποκομίσει 4 βαθμούς σε 5 αγώνες με τη την ομάδα της Benetton με πολύ καλές εμφανίσεις.
Το 1992 ο ανταγωνισμός στη Φόρμουλα 1 είναι πολύ έντονος: Η Χόντα (Honda) αποχωρεί από τους αγώνες και η ΜακΛάρεν (McLaren) αγωνιζόταν με κινητήρες από την προηγούμενη περίοδο.
Η ομάδα της Williams-Renault έχει κάνει πολύ μεγάλα βήματα στην εξέλιξη του μονοθεσίου της και η Benetton, με τους κινητήρες της Ford, έχει γίνει ιδιαίτερα ανταγωνιστική. Το τέλος της περιόδου βρίσκει το Σουμάχερ στην τρίτη θέση, πίσω από τους Μάνσελ και Πατρέζε, αλλά μπροστά από τον Άιρτον Σένα.
Στις 30 Αυγούστου της ίδιας χρονιάς ο Σουμάχερ πέτυχε την πρώτη του νίκη στο Βελγικό Γκραν Πρι. Το 1993 ο περσινός πρωταθλητής Νάιτζελ Μάνσελ έχει προσωρινά εγκαταλείψει την ενεργό δράση και τη θέση του παίρνει ο Ντέϊμον Χιλ. Ο Σουμάχερ έκανε πολύ καλές εμφανίσεις, όμως η ανωτερότητα της Williams και οι εκπληκτικές επιδόσεις του Άιρτον Σένα, ο όποιος έκανε την καλύτερη περίοδό του τον έστειλαν στην τέταρτη μόλις θέση.
Το 1994 ο Σένα πήρε μεταγραφή για την ομάδα της Williams και όλοι μιλούσαν για μια άνετη επικράτηση. Τα γεγονότα, όμως, δεν εξελίχθηκαν σύμφωνα με τις προβλέψεις: Στους δύο πρώτους αγώνες ο Σουμάχερ κέρδισε, με το μεγάλο του τότε αντίπαλο (Σένα) να εγκαταλείπει, ενώ στον τρίτο αγώνα συνέβησαν τα θανατηφόρα ατυχήματα των Σένα και Ράτζεμπεργκερ.
Μετά τα τραγικά αυτά γεγονότα άνοιξε ο δρόμος και για μία πρώτη θέση εκκίνησης (pole position) για το Σουμάχερ, (ο οποίος έχει αποκτήσει το υποκοριστικό «Σούμι») από τον ακριβώς επόμενο αγώνα.
Το τέλος της περιόδου βρήκε το Σουμάχερ Πρωταθλητή, παρά το ότι τιμωρήθηκε σε δύο αγώνες λόγω οδήγησης εκτός κανονισμών. Το 1995 οι ομάδες Benetton και Williams διαθέτουν τον ίδιο κινητήρα της Ρενό (Renault), πράγμα που κάνει και τις δύο ομάδες πολύ δυνατές.
Επιπλέον, η Φερράρι έχει κάνει σημαντικά βήματα προόδου, χωρίς όμως ακόμη να είναι από τους διεκδικητές του τίτλου. Έτσι είναι φανερό ότι ο καλύτερος οδηγός θα έκρινε τον τίτλο. Αυτό το κατάφερε τελικά ο Σουμάχερ πετυχαίνοντας και πολύ καλές επιδόσεις.
Ένας «Κόκκινος διάβολος»
Το 1996 η Φερράρι, επιθυμώντας σφοδρά να κερδίσει τον τίτλο, προσλαμβάνει στην ομάδα της τους Μίχαελ Σουμάχερ και Έντι Ιρβάιν. Ο Σουμάχερ κάνει πολύ καλή προσπάθεια, όμως ακόμα η Williams-Renault είναι αήττητη και έτσι καταλήγει στην τρίτη θέση με τους Χιλ και Βιλνέβ να προηγούνται.
Το 1997η Φερράρι είναι πλέον έτοιμη να διεκδικήσει τον τίτλο από την Williams-Renault. Ο Χιλ αποχωρεί από την ομάδα και την θέση του παίρνει ο Φρέντσεν. Μέχρι το τέλος της περιόδου, οι Βιλνέβ και Σουμάχερ ανταγωνίζονται έντονα για τον τίτλο. Τελικά ο Καναδός Βιλνέβ επικρατεί και ο Σουμάχερ ακυρώνεται, επειδή προσπάθησε να βγάλει εκτός πίστας τον Βιλνέβ και να διατηρήσει την πρωτοπορία που είχε με ένα βαθμό διαφορά στο Ευρωπαϊκό Γκραν Πρι.
Το 1998 η Ρενό αποχωρεί από την Φόρμουλα 1 και έτσι η Williams, μη έχοντας πλέον κινητήρες, έχασε την δύναμη της. Όμως, όσοι βιάστηκαν να βγάλουν την "Σκουντερία" (προσωνύμιο της Φερράρι) πρώτη δεν είχαν λάβει υπόψη τους την παρουσία της ΜακΛάρεν-Μερτσέντες (McLaren Mercedes), η οποία με οδηγούς τους Χάκινεν και Κούλθαρντ κάνει πολύ καλές εμφανίσεις και τελικά ανακηρύσσεται Πρωταθλήτρια. Ο Σουμάχερ κατατάσσεται δεύτερος με 14 βαθμούς διαφορά. Αυτά που έγιναν το 1998στη Φόρμουλα 1 έδειξαν ότι η επόμενη περίοδος θα ήταν γεμάτη εκπλήξεις.
Το 1999 οι προβλέψεις αυτές επαληθεύονται, καθώς η Φερράρι με πρώτο οδηγό τον Σουμάχερ και δεύτερο τον Ιρβάιν διεκδικεί τον τίτλο της πρωταθλήτριας. Και οι τρεις οδηγοί των McLaren Mercedes και Φερράρι (Χάκινεν, Σούμαχερ και Ιρβάιν) διεκδικούν, αρχικά, τον τίτλο. Στον όγδοο, όμως, αγώνα, το Γκραν Πρι της Βρετανίας, ο Σουμάχερ στον πρώτο γύρο βγήκε εκτός πίστας και τραυματίστηκε, με αποτέλεσμα να χάσει αρκετούς αγώνες (έξι) και την θέση του πήρε ο Σάλο. Τελικά ο Σούμαχερ τερμάτισε 5ος και ο Ιρβάιν 2ος πίσω από τον Χάκινεν. Όμως, η Φεράρι εκείνη την χρόνια κατέκτησε τον τίτλο στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών.
Το 2000 ο Ιρβάιν αποχώρησε από την ομάδα και την θέση του πήρε ο Βραζιλιάνος Ρούμπενς Μπαρικέλο. Αυτή την περίοδο ο Σουμάχερ κατακτά έναν ακόμη τίτλο, συγκεντρώνοντας συνολικά 108 βαθμούς.
Το 2001 ο Σουμάχερ και η Φερράρι ουσιαστικά δεν έχουν αντίπαλο. Ο Σουμάχερ κατατάσσεται πρώτος με 123 βαθμούς, αφήνοντας τον δεύτερο Κούλθαρντ 58 βαθμούς πίσω. Κάτι ανάλογο συνέβη και το 2002, με την διαφορά ότι η Φερράρι ήταν πλέον πολύ πιο ισχυρή. Έτσι, οι οδηγοί της έκαναν σχετικά εύκολα το 1-2, με δεύτερη ομάδα την Williams - BMW, στην οποία οδηγούσαν οι Χουαν Παμπλο Μοντόγια και ο αδελφός του Μίχαελ Σουμάχερ, Ραλφ.
Το 2003 ήταν μία από τις καλύτερες περιόδους των τελευταίων ετών της Φόρμουλα 1, καθώς τρεις ομάδες διεκδικούν τον τίτλο: Είναι οι Φερράρι, Γουίλιαμς και ΜακΛάρεν, ενώ οι οδηγοί τους Σούμαχερ, Ραϊκόνεν και Μοντόγια διεκδικούν τον τίτλο του καλύτερου οδηγού. Η περίοδος έληξε με επικράτηση των Φερράρι και Σουμάχερ. Το 2004 η Φερράρι έχει ως βασικό αντίπαλο την έκπληξη: Επιστρέφει στους αγώνες η Χόντα, με την ομάδα BAR Honda, ενώ και η Ρενό, επιστρέφοντας και αυτή, εξελίσσει ένα πολλά υποσχόμενο μονοθέσιο. Τελικά η περίοδος λήγει με εύκολη επικράτηση της Φερράρι και του Σουμάχερ.
Το 2005 η Φερράρι δεν κάνει μεγάλη πρόοδο στην εξέλιξη των μονοθέσιων της, σε αντίθεση με την ΜακΛάρεν-Μερτσέντες και την Ρενό. Έτσι, ο Σουμάχερ τερματίζει στην τρίτη θέση πίσω από τους Φερνάντο Αλόνσο και Κίμι Ράικονεν.
Επίσης, ούτε και το 2006 η Φερράρι δεν δείχνει να προσαρμόζεται εύκολα σε κάποιες αλλαγές των κανονισμών και στους νέου τύπου κινητήρες. Παρόλα αυτά, ο Σουμάχερ μέχρι το τέλος διεκδικεί τον τίτλο, τον όποια έχασε ουσιαστικά στον προτελευταίο αγώνα, στον οποίο είχε την ατυχία να εγκαταλείψει από σπάσιμο κινητήρα, και ο Αλόνσο με Ρενό τερμάτισε πρώτος. Για την ιστορία, στον τελευταίο αγώνα τερμάτισε 4ος. Ο Σουμάχερ είχε από την αρχή της περιόδου δηλώσει ότι με τη λήξη των αγώνων θα εγκατέλειπε την ενεργό δράση, κάτι που έκανε στο τέλος της χρονιάς.
Το comeback που έμεινε... μισό
Το 2009 ο τραυματισμός του Φελίπε Μάσα έφερε τον Σουμάχερ στο προσκήνιο για μια πιθανή αντικατάσταση του οδηγού της Φερράρι. Ο Σουμάχερ προσπάθησε να επιστρέψει στους αγώνες με την ιταλική ομάδα, αλλά ένας τραυματισμός του σε κάποιο ατύχημα στην αρχή της χρονιάς δεν επέτρεψε την επανεμφάνισή του με την ομάδα της Φερράρι.
Το 2010 υπέγραψε συμβόλαιο με την ομάδα της Mercedes GP. Η Μερσέντες πήρε την διεύθυνση της ομάδας Brawn GP, πρωταθλήτριας της προηγούμενης χρονιάς την οποία προμήθευε με κινητήρα, κάνοντας έτσι την επανεμφάνισή της ως κατασκευάστρια μονοθέσιου Φόρμουλα 1 μετά από 55 χρόνια. Ο Σουμάχερ πήρε την θέση του παγκόσμιου πρωταθλητή της προηγούμενης χρονιάς Τζένσον Μπάτον, ο οποίος υπέγραψε στην άλλη ομάδα που τροφοδοτούσε με κινητήρες η Μερσέντες, την ΜακΛάρεν.
Στις 4 Οκτωβρίου 2012, ο Σουμάχερ ανακοίνωσε ότι θα αποχωρήσει από τους αγώνες μετά το τέλος της σεζόν.
Το χρυσό παλμαρέ
Χρόνια στην F1: 1991–2006, 2010–2012
Καριέρα: Jordan (1991), Benetton (1991-1995), Ferrari (1996-2006), Mercedes GP (2010-2012)
Αγώνες
307 (εκκινήσεις)
Παγκόσμια Πρωταθλήματα 7 (1994, 1995, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004)
Νίκες 91
Podiums 155
Pole positions 68
Ταχύτεροι Γύροι 77
Πρώτος αγώνας 1991 Belgian Grand Prix
Πρώτη νίκη 1992 Belgian Grand Prix
Τελευταία νίκη 2006 Chinese Grand Prix
Τελευταία συμμετοχή 2012 Brazilian Grand Prix.
Εφιάλτης χωρίς τέλος
Ήταν το μεσημέρι της Κυριακής 29 Δεκεμβρίου του 2013 όταν η είδηση του σοβαρού τραυματισμού στο Μίκαελ Σουμάχερ σκόρπισε θλίψη στην οικογένεια του μηχανοκίνητου και όχι μόνο, αθλητισμού.
Ο Γερμανός πρώην «πιλότος» της Formula 1 κατά τη διάρκεια των χειμερινών του διακοπών στις γαλλικές Άλπεις, τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι, κάνοντας σκι. Ο επτάκις Πρωταθλητής παρέκλινε της αρχικής του πορείας με τα χιονοπέδιλα, προκειμένου να σώσει το παιδί ενός φίλου του, όταν αυτό έχασε τον… δρόμο της κατάβασης και βρέθηκε εκτός πίστας. Όμως, στην προσπάθειά του, έχασε την ισορροπία του, ελέω του πυκνού χιονιού και χτύπησε με δύναμη το κεφάλι του σε βράχο, με αποτέλεσμα να χάσει τις αισθήσεις του.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr
Άμεσα, μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο της Γκρενόμπλ, όπου οι γιατροί κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες, προκειμένου να καταφέρουν να τον κρατήσουν στην ζωή, μια και είχε υποστεί πολλαπλές εγκεφαλικές κακώσεις. Λίγες ώρες αργότερα, η εκπρόσωπος της οικογένειας, Σαμπίν Κεμ, επιβεβαίωσε την είδηση του ατυχήματος, ενώ οι επικεφαλής της ιατρικής μονάδας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της γαλλικής πόλης, χαρακτήρισαν την κατάστασή του ιδιαιτέρως κρίσιμη.
Η είδηση του τραυματισμού του Μίκαελ Σουμάχερ προκάλεσε παγκόσμιο ενδιαφέρον και δίκτυα απ’ όλον τον κόσμο… κατασκήνωσαν μπροστά από την είσοδο του νοσοκομείου, προκειμένου να έχουν άμεση πληροφόρηση.
Μελέτη του βίντεο και φωτογραφικού υλικού από την κάμερα που ήταν στο κράνος του Σουμάχερ από τις γαλλικές Αρχές δείχνουν πως ο Σουμάχερ δεν έκανε σκι με μεγάλη ταχύτητα την ώρα που χτύπησε. Ερευνάται αν ο Σουμάχερ μείωνε την ταχύτητά του πριν το ατύχημα, πιθανώς επειδή δεν αισθανόταν καλά.
Στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα
Στις 25 Απριλίου τα νέα για την κατάσταση της υγείας του ήταν ευχάριστα, μια και σύμφωνα με τον Τύπο είχε ανακτήσει τις αισθήσεις του και 16 Ιουνίου ανακοινώθηκε επίσημα πως ο «Σούμι» πήρε εξιτήριο από την Γκρενόμπλ και ακολούθησε η μεταφορά του σε ειδική κλινική στην Ελβετία. Εκεί έμεινε για λίγες εβδομάδες, μια και πήρε εξιτήριο και συνεχίζει την θεραπεία του στην οικία του.
Οι πληροφορίες για την πορεία της υγείας του φυσικά δεν βγαίνουν προς τα έξω με κανέναν τρόπο...
Ο ήλιος της Μαγιόρκα
Την Πρωτοχρονιά του 2019 ο Μίκαελ Σουμάχερ άφησε για πρώτη φορά το σπίτι του στην Ελβετία, όπου βρίσκεται μόνιμα κι αναρρώνει από το 2013 όταν και τραυματίστηκε σοβαρά κάνοντας σκι στις γαλλικές Άλπεις. Όλα αυτά φυσικά κάτω από άκρα μυστικότητα.
Ενώ αρχικά είχε διαψευσθεί ότι ο Σουμάχερ με το νοσηλευτικό προσωπικό θα μετακομίσουν μόνιμα στη Μαγιόρκα, ο «Σούμι» βρίσκεται ήδη στην Ισπανία και διαμένει στη βίλα των 26 εκατομμυρίων λιρών όπου μαζί του πάντα βρίσκεται μια ομάδα γιατρών που επιβλέπει την ανάρρωσή του.
Σύμφωνα με τη Daily Mail, στη βίλα μένει και ο αδερφός του Μίκαελ, Ραλφ. Η κατοικία περιλαμβάνει πισίνες, κήπους, ελικοδρόμιο και εκπληκτική θέα στη θάλασσα.
Η κατάσταση της υγείας του 50χρονου πρωταθλητή παραμένει άγνωστη ενώ φήμες τον θέλουν να κάθεται σε αναπηρικό καροτσάκι.
«Ο ήρωας της Φόρμουλα 1 ταξίδεψε με την οικογένειά του στον ήλιο - ένα ακόμα βήμα μπροστά προς την ανάρρωση», αναφέρουν διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr