Αναΐς Καραγιάννη: Η «Αστραπή» που θέλει να είναι στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 στο Παρίσι

Τρέχει και κατακτά τα όνειρα της το ένα μετά το άλλο και στη διαδρομή ξεπερνά τα εμπόδια. Ο λόγος για την 22χρονη Αναΐς Καραγιάννη, μια νέα αθλήτρια που έχει σαρώσει τα μετάλλια και τις διακρίσεις.

Πριν λίγες ημέρες κατέλαβε την πρώτη θέση στο βαλκανικό πρωτάθλημα στον τελικό στα 100μ. εμπόδια τερματίζοντας σε 13.15, που είναι ατομικό της ρεκόρ και έγινε η 5η καλύτερη Ελληνίδα όλων των εποχών στο αγώνισμα.

Η ίδια μιλάει στο Newsbomb.gr για τους στόχους, τις προσδοκίες της, τον σεβασμό της προς τη Βούλα Πατουλίδου ενώ ταυτόχρονα στέλνει το δικό της μήνυμα σε γυναίκες που βιώνουν βίαιες καταστάσεις.

Αυτό το διάστημα ετοιμάζεται για την συμμετοχή της στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, είναι έτοιμη για μια συγκλονιστική κούρσα. Άλλωστε όπως λέει είναι έτοιμη για ένα ακόμη ατομικό ρεκόρ.

Αναΐς μετρώντας αντίστροφα για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, ποιοι είναι οι στόχοι σου σε αυτό;

«Αρχικά θέλω να τονίσω ότι είμαι παρά πολύ χαρούμενη που πήρα την πρόκριση για το Ευρωπαϊκό! Αυτός ήταν και ο βασικός μου στόχος για φέτος. Θα είναι η πρώτη μου συμμετοχή σε μεγάλη διοργάνωση, και ελπίζω η αρχή να πετύχω καλύτερες επιδόσεις και υψηλότερες διακρίσεις! Πέρασα πολύ δύσκολα τον τελευταίο ενάμισι χρόνο λόγω δύο τραυματισμών που μου στέρησαν τη χαρά να αγωνισθώ το 2021, και την ευκαιρία να διακριθώ μεταξύ των συνομηλίκων μου στο Ευρωπαϊκό Κ23. Επειδή όμως πρέπει να ξεπερνάς τα εμπόδια που βρίσκεις μπροστά σου, η ατυχία αυτή με πείσμωσε να επανέλθω καλύτερη, και το 2022 είναι χρονιά αναγέννησης για εμένα. Στόχος μου στο Μόναχο, είναι να βελτιώσω ακόμη περισσότερο το ατομικό μου ρεκόρ, και να καταφέρω να προκριθώ στις ημιτελικές σειρές δεδομένου ότι είμαι μια από τις μικρότερες ηλικιακά αθλήτριες στο αγώνισμα μου, χωρίς την εμπειρία τόσο μεγάλων αγώνων».

Τι ήταν αυτό που σε ώθησε στα 100 μέτρα μετ’ εμποδίων;

«Είχα ξεκινήσει με ύψος όταν ήμουν 14, αλλά πρώτον δεν με ενθουσίαζε ιδιαίτερα και δεύτερον δεν ψήλωνα όσο χρειαζόταν για αθλήτρια του ύψους! Έτσι σε μια προπόνηση με ενθάρρυναν να προσπαθήσω τα εμπόδια γιατί θεωρούσαν ότι ήμουν αρκετά γρήγορη και με «άγνοια κινδύνου». Αυτό ήταν ! Έρωτας με την πρώτη ματιά ! Τα 100 μέτρα εμπόδια είναι μεγάλη πρόκληση αθλητικά, γιατί είναι ένα ιδιαίτερα τεχνικό αγώνισμα που ενσωματώνει ταχύτητα, ευλυγισία, αλτικότητα, ρυθμό, και αυτοσυγκέντρωση σε ένα περιτύλιγμα! Στα εμπόδια η βελτίωση δεν έρχεται μόνο μέσα από την αθλητικότητα, αλλά και μέσα από τη μυαλό της αθλήτριας που πρέπει να συνδυάσει όλα αυτά τα στοιχεία ελέγχοντας απόλυτα το σώμα της. Πάνω απ’ όλα όμως είναι fun ! και οι κούρσες είναι γεμάτες απρόοπτα - ποτέ δεν ξέρεις τι θα γίνει - αυτό με ενθουσιάζει!».

Είσαι 22 χρονών και μετράς ήδη 8 χρυσά, 8 ασημένια και 3 χάλκινα... Ποιες είναι οι προσδοκίες σου για το μέλλον; Ονειρεύεσαι και Ολυμπιάδα ;

«Πιστεύω ότι αυτό είναι το όνειρο κάθε αθλητή και σίγουρα δεν αποτελώ εξαίρεση.
Τα αγωνιστικά αποτελέσματα που πέτυχα φέτος, με έφεραν μια ανάσα από τη συμμετοχή στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του Όρεγκον με βάση το World Ranking της Διεθνούς Ομοσπονδίας Στίβου. Ομολογώ όμως ότι δεν ήμουν έτοιμη να πάω και να πετύχω κάτι αξιόλογο. Εξάλλου, για να ανέβεις ένα βουνό χρειάζεται να κάνεις ένα βήμα τη φορά.

Για μένα το βήμα αυτής της φοράς είναι το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Μόναχο τον Αύγουστο, και πιστεύω ότι στα επόμενα δύο χρόνια θα κάνω τα βήματα που θα με φέρουν στους Ολυμπιακούς στο Παρίσι το 2024. Στόχος μου είναι να βελτιώνομαι συνεχώς – κάθε χρονιά να αποτελεί έκπληξη - έτσι ώστε φτάνοντας στο Παρίσι να εκπροσωπήσω αξιόλογα την Ελλάδα. Ως Ελληνίδα θέλω να δώσω χαρά - μας αξίζει με τόσα που έχουμε περάσει».

Η Βούλα Πατουλίδου έχει πάρει Ολυμπιακό μετάλλιο στο αγώνισμα σου το 1992, τη θαυμάζεις; Μοιάζει με άθλος σήμερα μια τόσο μεγάλη διάκριση δεδομένου των συνθηκών;

«Βέβαια και τη θαυμάζω! Η επίδοση και το μετάλλιο που χάρισε στην Ελλάδα στην Βαρκελώνη το 1992 με το 12.64 είναι αξιοθαύμαστο κατόρθωμα! Για αυτό το λόγο το Πανελλήνιο ρεκόρ κρατάει 30 χρόνια ! Ελπίζω να καταφέρω να τρέξω σε αυτό το επίπεδο - θα είναι καταξίωση για μένα».

Ποιες είναι οι πιο δυνατές σου στιγμές; Ποιες θυμάσαι έντονα και γιατί;

«Είναι δυο αγώνες που μου έχουν εντυπωθεί πολύ έντονα. Ο ένας είναι ο τελικός στο πρόσφατο Βαλκανικό Πρωτάθλημα τον Ιούνιο, που αποτελούσε τον πρώτο μεγάλο επίσημο αγώνα μου μετά τον τραυματισμό μου, και είχα τεράστια αγωνία. Κατάφερα όχι μόνο να φέρω το Χρυσό Μετάλλιο στην Ελλάδα, και να πετύχω την καλύτερη μου προσωπική επίδοση, αλλά και να γεμίσω αισιοδοξία.

Μια άλλη στιγμή πάει 5 χρόνια πίσω, στο 2017 όπου αγωνιζόμουν – εν μέσω εξετάσεων SAT, και ΙΒ για την εισαγωγή μου στο Πανεπιστήμιο Fordham στην Νέα Υόρκη - να πάρω την πρόκριση για τo Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κ20. Το όριο ήταν 13.90 και εγώ κέρδισα Χρυσό με 13.94 με -2.7 μέτρα κόντρα άνεμο, και δεν μπήκα στη αποστολή. Υπό φυσιολογικές συνθήκες άνεμου η επίδοση μου θα ήταν γύρω στο 13.8! Δεν έχω κλάψει ποτέ όσο έκλαψα εκείνη την ημέρα όταν συνειδητοποίησα ότι έμενα εκτός παρά την υπερπροσπάθεια που κατέβαλα. Τότε ο ΣΕΓΑΣ – λόγω των οικονομικών συνθηκών – έβαζε όρια υψηλότερα των ορίων που απαιτούσε η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία για τις μικρές κατηγορίες – γιατί απλά δεν είχε τη οικονομική δυνατότητα να στείλει αθλητές που δεν θα διακρίνονταν - απλά για τη συμμετοχή. Σήμερα, βλέπω με χαρά ότι αυτό έχει αλλάξει και η πρόσφατη αποστολή στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κ18 ήταν 50 άτομα. Αυτό χρειάζεται γιατί βοηθάει αφάνταστα τους αθλητές των μικρών κατηγοριών να γεμίσουν με πολύ χρήσιμες εμπειρίες».

Πώς κυλούν οι μέρες σου; Φαντάζομαι με πολύ προπόνηση...

«Οι μέρες μου είναι πολύ απαιτητικές γιατί ολοκληρώνω ταυτόχρονα τις Πανεπιστημιακές σπουδές μου και το καθημερινό πρόγραμμα μου είναι ιδιαίτερα φορτωμένο. Στη διάρκεια μιας εβδομάδας μεταξύ προπονήσεων και μαθημάτων δεν μένει ελεύθερος χρόνος… Αυτό πρακτικά απαιτεί τακτικότητα και πειθαρχία, θέλω να ξέρω και να ελέγχω κάθε στιγμή, τι ώρα θα κάνω τι. Προγραμματισμό με άλλα λόγια, και είναι κάτι που ο στίβος σε μαθαίνει πολύ καλά: πέντε λεπτά είναι το διάλειμμα, κάνουμε το επόμενο κομμάτι, έτσι θα γίνει, εκείνη την ώρα θα πας για φυσιοθεραπεία, τότε για μασάζ, εκείνη την ώρα θα πας για φαγητό, εκείνη την ώρα θα κοιμηθείς. Μόνο στις διακοπές χαλαρώνω και στα αλήθεια ξεδίνω, αλλά τα καλοκαίρια μου λόγω αγωνιστικών υποχρεώσεων είναι περιορισμένα -τέλος Αυγούστου και αν… Η αλήθεια είναι ότι κουράζομαι παρά πολύ και δεν έχω πολύ χρόνο να ασχολούμαι με την προσωπική μου ζωή αλλά αγαπώ πολύ αυτό που κάνω και δεν θα ήθελα να το αλλάξω ακόμα».

Το αγώνισμα που έχεις επιλέξει είναι σκληρό, δύσκολο και απαιτεί αφοσίωση. Μέσα από αυτό βρίσκεις τον εαυτό σου;

«Ο αθλητισμός γενικότερα απαιτεί αφοσίωση και πειθαρχία! Ο στίβος ειδικότερα έχει και την μοναχικότητα των ατομικών αγωνισμάτων. Είσαι εσύ και ο εαυτός σου -τελεία. Θα έλεγα ότι μάλλον πρέπει να τα έχεις βρει με τον εαυτό σου παρά να προσπαθείς να βρεις τον εαυτό σου μέσα από το στίβο εάν θέλεις να τραβήξεις μπροστά. Τα ατομικά αγωνίσματα όπως τα εμπόδια χρειάζονται μια ιδιαίτερη ψυχοσύνθεση και «σκληρό» μυαλό για να ανταπεξέλθεις. Χρειάζεσαι μεγάλη υπευθυνότητα, αυτοπειθαρχία, αυτοσυγκέντρωση και αυτοέλεγχο. Οι ατέλειες και τα λάθη είναι μόνο δικά σου - κανενός άλλου – όπως είναι όμως και η επιτυχία... Δεν έχεις την «πολυτέλεια» της ομάδας, δεν έχεις συμπαίκτες να σε ενθαρρύνουν ή να μοιραστείς μαζί τους τα δύσκολα. Για αυτό το λόγο στο στίβο είναι ιδιαίτερα σημαντικός ο ρόλος που παίζει ο προπονητής σου. Εγώ είμαι πολύ τυχερή γιατί έχω προπονητή τον Γιώργο Παναγιωτόπουλο ο οποίος με καταλαβαίνει απόλυτα και κάνει πολύ προσπάθεια η σκληρή προπόνηση να είναι ευχάριστη και αποδοτική χωρίς να κολλάει σε στερεότυπα. Επίσης, γνωρίζει καλά πως να πατήσει τα «κουμπιά» για να βγάλω τον καλύτερο μου εαυτό τόσο στην προπόνηση , αλλά κυρίως πριν μπω σε ένα αγώνα, και είναι πάντα εκεί να με εμψυχώσει.

Από τον τρόπο που αγωνίζεσαι στέλνεις μήνυμα δύναμης και θάρρους, ποιο είναι το μήνυμα που στέλνεις στις γυναίκες που ζουν σε δύσκολες συνθήκες και βιώνουν ακραίες καταστάσεις.

«Η γυναίκα στις μέρες μας έχει πολλαπλούς ρόλους στην κοινωνία και πραγματικά θαυμάζω όλες τις γυναίκες τόσο για την μαχητικότητα τους όσο και για την δύναμη που βρίσκουν να ξεπερνάνε κάθε εμπόδιο και κάθε δυσκολία . Οπότε θέλω να πω σε όλες τις γυναίκες που παλεύουν να μην τα παρατάνε ποτέ, να μην ξεχνάνε τι δύναμη που έχουν μέσα τους και να κυνηγάνε τα όνειρα τους και τα δικαιώματα τους. Η γυναίκα που μάχεται είναι πρότυπο! Πρότυπο γυναίκας και πρότυπο δύναμης που παλεύει κόντρα στους καιρούς και καταφέρνει όσα μοιάζουν ακατόρθωτα!».

Δείτε κι αυτά από το Weekend Edition

Premier League: Το κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη στη σέντρα – Φαβορί Μάντσεστερ Σίτι, Λίβερπουλ

EuroBasket 2022: Η Εθνική «χτίζει» τo όνειρo της για μετάλλιο

Το «ντέρμπι» με τον καρκίνο των όρχεων: Ο Αλέ κι οι ποδοσφαιριστές που τον νίκησαν!

Δείτε όλο το Weekend Edition εδώ