Παναγιώτης Καραΐσκος: Από τον εφιάλτη της εξάρτησης των ναρκωτικών, νικητής στον Αυθεντικό Μαραθώνιο
Ο 40ός Αυθεντικός Μαραθώνιος της Αθήνας ολοκληρώθηκε με μεγάλη επιτυχία. Περισσότεροι από 20.000 αθλητές και απλοί άνθρωποι συμμετείχαν στη μεγάλη γιορτή, η οποία είχε μόνο νικητές.
Μεγαλύτερος όλων, ωστόσο, ήταν αναμφισβήτητα ο Παναγιώτης Καραΐσκος. Ο 35χρονος δρομέας ήταν ο πρώτος Έλληνας που τερμάτισε στο Καλλιμάρμαρο, κερδίζοντας το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, Στον τερματισμό έδειξε το μεγαλείο του, περιμένοντας τόσο τον δεύτερο Χαράλαμπο Πιτσώλη, όσο και τον τρίτο Γιώργο Μίνο για να τους αγκαλιάσει.
Ήταν η πιο σημαντική νίκη του σε Μαραθώνιο, έχοντας πρώτα κερδίσει τη μεγαλύτερη μάχη της ζωής του. Αυτή της εξάρτησης από τα ναρκωτικά...
Γεννημένος το 1988, ο Παναγιώτης Καραΐσκος ασχολήθηκε με τον αθλητισμό στα παιδικά του χρόνια, με το ποδόσφαιρο και το τζούντο. Στα 16 του χρόνια, ωστόσο, ξεκίνησε τη χρήση ναρκωτικών ουσιών. «Στα πρώτα εφηβικά μου χρόνια δοκίμασα και έμεινα για σχεδόν 6 χρόνια χωρίς να το καταλάβω, όλα έγιναν τόσο γρήγορα που μου φαινόντουσαν λίγοι μήνες», είχε πει πρόσφατα σε συνέντευξή του στο Newsbomb.gr.
Είχε την τύχη και το θάρρος να ξυπνήσει από τον ζωντανό εφιάλτη που βίωνε. «Περνώντας τα χρόνια και βλέποντας γύρω μου, συνειδητοποίησα ότι αυτός ο δρόμος αργά η γρήγορα σε οδηγεί στη φυλακή ή στον θάνατο. Από την αρχή ήξερα και είχα στο μυαλό μου ότι εγώ δεν είμαι για εδώ και ότι μια μέρα θα γυρίσω πίσω σε πράγματα που έκανα και ήμουν υγιής όπως παλιά. Δυστυχώς μπαίνοντας σε αυτόν το δρόμο, ο νους δεν είναι καθαρός και η ψευδαίσθηση ότι μπορείς και ότι το ελέγχεις, κάνουν τα χρόνια να περνούν και εσύ να μπαίνεις όλο και πιο βαθιά στις ουσίες».
Σε αυτό βοήθησε φυσικά και η οικογένειά του. «Δίπλα μου ήταν πάντα οι γονείς μου και ο αδερφός μου και αρκετοί φίλοι και γνωστοί που στάθηκαν στα δύσκολα τότε χρόνια, ποτέ δεν ήμουν μόνος και είμαι ευγνώμων γι' αυτό. Είχα κάνει αρκετές προσπάθειες μόνος μου να φύγω από την χρήση αλλά μάταια, γιατί μετά από λίγο διάστημα καθαρός, το μυαλό έφτιαχνε ένα ωραίο παραμύθι ότι μπορώ και το ελέγχω, οπότε ας πιω μια φορά και η ιστορία επαναλαμβανόταν. Έτσι αποφάσισα μετά από την βοήθεια της οικογένειάς μου να μπω σε πρόγραμμα απεξάρτησης του ΚΕΘΕΑ, να κάνω μια ουσιαστική προσπάθεια».
Η στιγμή, όμως, που άλλαξε ολοκληρωτικά η ζωή του, ήταν όταν ήρθε σε επαφή με τον Μαραθώνιο. «Έγιναν όλα με ένα μαγικό τρόπο, λίγο μετά το κύριο μέρος της απεξάρτησης άρχισα να ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο, το ποδήλατο και γυμναστήριο. Το 2012 έτυχε να περάσω από το Καλλιμάρμαρο και να πετύχω τερματισμούς Μαραθωνίου. Γύρω στις 5 ώρες, κάθισα και είδα τους ανθρώπους που έτρεχαν πόσο συναίσθημα έβγαζαν καθώς τερμάτιζαν. Μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση και σκέφτηκα ότι θα ήθελα να το ζήσω και εγώ. Τελείως τυχαία ένας φίλος την αμέσως επόμενη χρονιά, λίγες μέρες πριν, με ρώτησε αν θέλω να τρέξουμε Μαραθώνιο και χωρίς δεύτερη σκέψη είπα ναι. Τρέχοντας καταλάβαινα τι πάω να κάνω, δεν είχα ιδέα από χιλιόμετρα, ρυθμούς, τακτικές και τροφοδοσία» εξηγεί και συνεχίζει:
«Πέρασα πολύ δύσκολα κατά τη διάρκεια του Μαραθωνίου, ειδικά όταν πλησίαζα προς τα τελευταία χιλιόμετρα ο πόνος μεγάλος αλλά η θέληση τού να τερματίσω ακόμα μεγαλύτερη και έτσι έσφιξα τα δόντια, σκεφτόμουν τι έχω περάσει στη ζωή μου και έπαιρνα δύναμη να πάω παρακάτω. Φτάνοντας στον τερματισμό και συνειδητοποιώντας τι είχα κάνει και τι είχα καταφέρει σε συνδυασμό με όλη τη δυσκολία, ξέσπασα σε κλάματα. Τα συναισθήματα με είχαν πλημμυρίσει και η αίσθηση ήταν τόσο ωραία που το πρώτο πράγμα που είπα στον εαυτό μου ήταν εδώ είσαι, δεν είχα νιώσει ποτέ έτσι στη ζωή μου».
Για τον Παναγιώτη Καραΐσκο ήταν η ένατη φορά που αγωνίστηκε σε μαραθώνιο, την περασμένη Κυριακή (12/11). Ήταν η πρώτη του νίκη με χρόνο 2:22.37. Ονειρεύεται να συμμετάσχει κάποια στιγμή σε Ολυμπιακούς Αγώνες και όταν δεν ασχολείται με τον αθλητισμό συμμετέχει σε προγράμματα υποστήριξης τοξικομανών και ψυχολογικής υποστήριξης κρατουμένων από υποθέσεις ναρκωτικών. Σπουδάζει προπονητική, έχοντας πάρει υποτροφία από το Αμερικανικό Κολέγιο Αθηνών και προπονεί στο Πάρκο Τρίτσης.