Παναθηναϊκός: Ισπανική… υποχώρηση!

Η πρόσληψη του Τσάβι Ρόκα, αποδείχθηκε καταστροφική για τον Παναθηναϊκό. Ο ερχομός του Ντάνι Πογιάτος στη θέση του προπονητή, δεν είχε την παραμικρή θετική επίδραση. Ίσα-ίσα επειδή διαδέχτηκε τον Γιώργο Δώνη στην τεχνική ηγεσία, μόνο ως μία απ’ τις χειρότερες αποφάσεις-κινήσεις στην ιστορία του Παναθηναϊκού μπορεί να χαρακτηριστεί.

Το περιβόητο Ισπανικό μοντέλο του Παναθηναϊκού, με ποδόσφαιρο κατοχής, με πίεση στον αντίπαλο, με επιθετική φιλοσοφία, με θέαμα, πήγε… περίπατο με το καλησπέρα στη σεζόν. Αφήνοντας παράλληλα πολλές πληγές στο «τριφύλλι» που πλέον καλείται να μαζέψει τα κομμάτια του με τον Λάζλο Μπόλονι στον πάγκο.

Η Ευρώπη μοιάζει να έχει απομακρυνθεί επικίνδυνα και η σεζόν εξελίσσεται από τόσο νωρίς, ως παράδειγμα αποφυγής στα ποδοσφαιρικά βιβλία! Το χειρότερο είναι πως υπάρχουν και παίκτες οι οποίοι στην καλύτερη των περιπτώσεων προβληματίζουν. Παίκτες της περιβόητης Ισπανικής φιλοσοφίας, που ήρθαν για να «δέσουν» στο μοντέλο αυτό, όμως στην ουσία απλά «βύθισαν» τον Παναθηναϊκό στη μετριότητα.

Μοναδική εξαίρεση δείχνει να είναι ο Καρλίτος αυτή τη στιγμή. Με τέσσερα γκολ δίχως άλλο μοιάζει να έχει το σκοράρισμα στο… αίμα του. Κι αυτός πάντως δεν… βγάζει μάτια. Σε αρκετά ματς ήταν κακός (π.χ. με Άρη και Ατρόμητο εντός) και σε καμία περίπτωση δε δείχνει να «δένει» με τον Φεντερίκο Μακέντα στη γραμμή κρούσης.

Ο Φραν Βέλεθ είναι καλός παίκτης. Τον γνωρίσαμε στον Άρη, οπότε δεν ήταν επιλογή ρίσκου. Ίσως αν αναλογιστεί κανείς το μεγάλο για δεδομένα Παναθηναϊκού συμβόλαιό του, να αλλάζει η συζήτηση. Αλλά ποδοσφαιρικά έχει την αξία του. Ακόμη δεν την έχει δείξει πάντως. Χωρίς το μεγάλο ματς, βυθισμένος κι αυτός στη μετριότητα του συνόλου. Ταυτόχρονα, παρουσιάζει το γνωστό του πρόβλημα με τους συχνούς τραυματισμούς.

Πάμε τώρα σε αυτούς που θεωρητικά θα έκαναν τη διαφορά, αλλά απέχουν χιλιόμετρα απ’ αυτό. Πρώτα απ’ όλους ο Αϊτορ Κανταλαπιέδρα. Ποδοσφαιριστής με συμβόλαιο λίγο μικρότερο απ’ αυτό που πήρε ο Αντίγια Ζίβκοβιτς στον ΠΑΟΚ. Ήρθε για να… αλλάξει τις ισορροπίες στα άκρα της μεσοεπιθετικής γραμμής. Δεν έχει κατορθώσει να κάνει μία ντρίπλα σε αντίπαλο όσο έχει χρησιμοποιηθεί. Έχει χάσει γκολ σε κενή εστία με τον Άρη, δεν έχει ξεφύγει καθόλου απ’ τη μετριότητα. Για να το θέσουμε απλά, ο Χατζηγιοβάνης θέλει πέντε σαν κι αυτόν στην καθισιά του! Αν αλλάξει κάτι στην πορεία, θα είναι πραγματικά… η Ανάσταση του Λαζάρου!

Στην περίπτωση του Χουάνκαρ τώρα, κανείς δεν μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά. Όχι για την αξία του, αλλά για το αν θα κατορθώσει να αγωνιστεί σε σημαντικό αριθμό αναμετρήσεων. Με τραυματισμούς και προβλήματα απ’ τη στιγμή που ήρθε, έχει κάνει ένα καλό ημίχρονο στη Λάρισα ουσιαστικά, με τον Άρη κακός και ευθύνεται ειδικά ανασταλτικά για αρκετά προβλήματα της ομάδας. Από τότε… ξεχάστηκε. Όχι επειδή επίτηδες τον άφησαν εκτός, αλλά λόγω τραυματισμών και ανετοιμότητας. Είναι ο ποδοσφαιριστής που ήρθε για να κάνει τους Παναθηναϊκούς να… ξεχάσουν τον Ινσούα και για να αλλάξει επίπεδο την ομάδα σε αυτή τη θέση. Κακός παίκτης δεν είναι, αλλά πρέπει να παίζει για να το μάθει κι ο κόσμος!

Μια κι αναφέραμε το γεγονός πως οι ποδοσφαιριστές πρέπει να αγωνίζονται, πάμε στον Αντονίτο… Βασικά δεν μπορεί να ειπωθεί κάτι. Ήταν κλινήρης για πολλές εβδομάδες, άρχισε προπονήσεις, περίπτωση ποδοσφαιριστή που αν τον δουν οι Παναθηναϊκοί στο δρόμο, δύσκολα θα καταλάβουν πως πρόκειται για παίκτη της ομάδας τους. Αφού δεν τον έχουν δει ούτε στον πάγκο ακόμη και φτάσαμε μέσα Νοέμβρη.

Κατά συνέπεια, το συνολικό Ισπανικό μοντέλο απλά απέτυχε παταγωδώς! Και το χειρότερο είναι πως ο Παναθηναϊκός καλείται σε αυτή την εποχή να πληρώνει τις αποζημιώσεις αυτών που έδιωξε επειδή έκανε τεράστιο λάθος να τους προσλάβει ταράζοντας τα… ήρεμα ποδοσφαιρικά νερά που είχαν δημιουργηθεί. Συν το τι θα ακολουθήσει το καλοκαίρι, όταν και είναι πιθανό στο περίφημο γκρουπ των «κομμένων» που δημιουργείται πάντα στο τέλος της σεζόν, να υπάρχουν μερικά απ’ τα ονόματα που διαβάσατε…