Ο... σύγχρονος Κολόμβος! Ο Κροάτης που «ανακάλυψε» τη Λατινική Αμερική (videos+photos)

Πριν από έναν μήνα, η Παλμέιρας νίκησε 1-0 τη Σάντος σε έναν δραματικό τελικό και πανηγύρισε την κατάκτηση του Copa Libertadores, του αντίστοιχου... Champions League της Λατινικής Αμερικής.

Με αυτό τον τρόπο ο πρώην προπονητής του ΠΑΟΚ, Αμπέλ Φερέιρα πανηγύρισε τον πρώτο τίτλο της καριέρας του, στην παρθενική του απόπειρα εκτός Ευρώπης. Ο Πορτογάλος αμφισβητήθηκε έντονα στην Ελλάδα, ωστόσο με τη «Verdao» έγραψε ιστορία, οδηγώντας την στην κορυφή της Νότιας Αμερικής.

Μάλιστα, μπήκε κι ο ίδιος στα βιβλία της ιστορίας της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης της Conmebol, καθώς έγινε μόλις ο τρίτος Ευρωπαίος που τα καταφέρνει. Παράλληλα, όμως, ήταν κι η δεύτερη συνεχόμενη σεζόν που έγινε κάτι τέτοιο, καθώς είχε προηγηθεί ο συμπατριώτης του, Ζόρζε Ζεσούς, ο οποίος «σάρωσε» τα πάντα με την επίσης βραζιλιάνικη Φλαμένγκο.

Είναι δεδομένο ότι τα επόμενα χρόνια, ολοένα και περισσότεροι προπονητές από τα μέρη μας, θα κάνουν το υπερατλαντικό ταξίδι για να επιδιώξουν να... μιμηθούν τους δύο Πορτογάλους. Οι Φερέιρα και Ζεσούς, όμως, δεν ήταν εκείνοι που έδειξαν τον δρόμο, καθώς πριν από αρκετά χρόνια τα είχε καταφέρει ένα Κροάτης!

Ο λόγος για τον, όχι και τόσο διαφημισμένο, Μίρκο Γιόζιτς, ο οποίος ήταν ο πρώτος που... τόλμησε να «εξερευνήσει» το ποδόσφαιρο της Λατινικής Αμερικής κι εν τέλει να γευτεί το νέκταρ της επιτυχίας. Συγκεκριμένα, κατέκτησε το Copa Libertadores με την Κόλο-Κόλο το μακρινό 1991. Μάλιστα, αυτή αποτελεί και τη μοναδική φορά μέχρι και σήμερα που η ιστορική ομάδα της Χιλής έφτασε στην κορυφή της Λατινικής Αμερικής.

Η επιτυχία που του άλλαξε τη ζωή

Ο Γιόζιτς γεννήθηκε το 1940 στο Τριλ της άλλοτε ενωμένης Γιουγκοσλαβίας κι έπαιξε ποδόσφαιρο σε μικρές ομάδες, όπως η Τέκστιλατς, ΡΝΚ Σπλιτ, Μπελίστσε και Γιουνάκ Σίνι. Μάλιστα, στην τελευταία ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα το 1970 και στην πρώτη του σεζόν πανηγύρισε την κατάκτηση του πρωταθλήματος της Γ' εθνικής. Το 1972 αποδέχθηκε την πρόταση της ομοσπονδίας για να αναλάβει τις μικρές εθνικές ομάδες της Γιουγκοσλαβίας, στις οποίες εργάστηκε για 16 σερί χρόνια! Μέχρι δηλαδή τη στιγμή που πήρε την απόφαση να μετακομίσει στη Χιλή.

Τη χώρα, βέβαια, την είχε επισκεφθεί έναν χρόνο πριν αναλάβει την τεχνική ηγεσία της Κόλο-Κόλο και σε αυτή σημείωσε τη μεγαλύτερη επιτυχία, η οποία έμελλε να του αλλάξει τη ζωή. Το 1987, η Χιλή φιλοξένησε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων, με τον Γιόζιτς να οδηγεί την αντίστοιχη εθνική Γιουγκοσλαβίας στην κορυφή του κόσμου, μετρώντας έξι νίκες σε ισάριθμα ματς! Στο ρόστερ εκείνης της ομάδας υπήρχαν ποδοσφαιριστές, όπως ο Νταβόρ Σούκερ, ο Ιγκόρ Στίματς κι ο Ζβόνιμιρ Μπόμπαν.

Άδραξε την ευκαιρία και δικαιώθηκε!

Πάντα σε τέτοιες ιστορίες, είτε μιλάμε για ποδόσφαιρο, είτε για κάτι άλλο, υπάρχουν μικρές λεπτομέρειες που παίζουν καθοριστικό ρόλο στη «γέννηση» τους. Το γεγονός ότι η διοργάνωση Νέων έγινε στη Χιλή είναι μια εξ αυτών, ενώ το ίδιο ισχύει και για το γεγονός ότι ο τότε πρόεδρος της Κόλο-Κόλο είχε ρίζες από την πατρίδα του Γιόζιτς. Συγκεκριμένα, ο πατέρας του Πέτερ Ντραγκίσεβιτς ήταν από τη Γιουγκοσλαβία ενώ η μητέρα του ήταν Χιλιανή.

Τα κατορθώματα του Γιόζιτς τράβηξαν την προσοχή του Ντραγκίσεβιτς, ο οποίος είπε αργότερα ότι: «Η Γιουγκοσλαβία ήταν πρωταθλήτρια κόσμου σε επίπεδο Νέων και άδραξα την ευκαιρία προσφέροντας δουλειά στον Μίρκο». Ο Κροάτης τεχνικός ανέλαβε αρχικά υπεύθυνος ακαδημιών και στη συνέχεια την τεχνική ηγεσία της πρώτης ομάδας. Κάτι που αποδείχθηκε κίνηση-ματ...

Ο δρόμος προς την κορυφή

Η Κόλο-Κόλο αποτελούσε το χαρακτηριστικό παράδειγμα ομάδας, η οποία ήταν καταξιωμένοι στη χώρα της, αλλά εκτός συνόρων αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα. Μια διάκριση στο Copa Libertadores αποτελούσε τον διακαή πόθο τόσο της διοίκησης, όσο φυσικά και του κόσμου.

Ο Γιόζιτς βρέθηκε στον πάγκο των «Los Albos» για μια τριετία (1990-1993), κατέκτησε ισάριθμα πρωταθλήματα και σε 134 αγώνες είχε ποσοστό νικών 61.4%. Το πιο σημαντικό, όμως, ήταν ότι ο Κροάτης τεχνικός ήταν αυτός που έκανε πραγματικότητα το όνειρο της Κόλο-Κόλο, κατακτώντας το... Champions League της Λατινής Αμερικής το 1991. Λόγω της συγκεκριμένης επιτυχίας το όνομα του γράφτηκε με χρυσά γράμματα στο βιβλίο της ιστορίας της σπουδαίας διοργάνωσης.

Στη φάση των ομίλων, η Κόλο-Κόλο αντιμετώπισε τη Λίγκα Ντε Κίτο, την Ντεπόρτες Κονσεπσιόν και την Μπαρτσελόνα Γουαγιακίλ και προκρίθηκε ως πρώτη και αήττητη, μετρώντας τρεις νίκες και τρεις ισοπαλίες. Στη φάση των «16» έφερε 0-0 στην έδρα της Ουνιβερσιτάριο στο Περού και νίκησε 2-1 στο γήπεδο της, ενώ στα προημιτελικά επικράτησε δύο φορές της Νασιονάλ από την Ουρουγουάη, 4-0 στη Χιλή και 2-0 στο Μοντεβίδεο.

Στα ημιτελικά, ήρθε το υψηλό εμπόδιο της Μπόκα Τζούνιορς, η οποία νίκησε 1-0 στο πρώτο ματς που έγινε στην Αργεντινή. Στον επαναληπτικό της Χιλής, όμως, η Κόλο-Κόλο ανέτρεψε την κατάσταση, επικράτησε 3-1 και πήρε πανηγυρικά την πρόκριση στον τελικό, για δεύτερη φορά στην ιστορία της.

Η Κόλο-Κόλο του Γιόζιτς στο πάνθεον!

Την πρώτη φορά, το 1973, η Κόλο-Κόλο έφτασε στην πηγή αλλά δεν μπόρεσε να πιει νερό, καθώς «λύγισε» έπειτα από μια τρομερή μάχη με την Ιντεπεντιέντε. Τα ματς σε Αργεντινή (1-1) και Σαντιάγκο (0-0) ήρθαν ισόπαλα κι έτσι με δεδομένο ότι δεν μετρούσαν τα εκτός έδρας γκολ, ο τίτλος κρίθηκε σε τρίτο ματς που έγινε στο Μοντεβίδεο της Ουρουγουάης. Εκεί, οι «Los Albos» ηττήθηκαν 2-1 στην παράταση!

Το 1991, τελευταίο εμπόδιο πριν την ιστορική κατάκτηση του τροπαίου ήταν η Ολίμπια από την Παραγουάη. Στις 22 Μαΐου στην Ασουνσιόν οι δύο ομάδες έμειναν στη «λευκή» ισοπαλία, ενώ ο επαναληπτικός της 5ης Ιουνίου έγινε στο κατάμεστο Monumental, όπου το «παρών» έδωσαν 66.517 θεατές! Ο Λουίς Πέρες σημείωσε δύο γκολ στο πρώτο 20λεπτο κι ο Λεονέλ Ερέρα διαμόρφωσε το τελικό 3-0, το οποίο έστειλε όλα τα μέλη και τον κόσμο της Κόλο-Κόλο στον... έβδομο ουρανό!

Η ομάδα του Σαντιάγκο έγινε η πρώτη από τη Χιλή που κατέκτησε το Copa Libertadores, ενώ μέχρι και σήμερα παραμένει η μοναδική από τη χώρα που τα έχει καταφέρει. Επίσης, ο Γιόζιτς έμεινε στην ιστορία ως ο πρώτος Ευρωπαίος που πανηγύρισε το εν λόγω τρόπαιο. Μάλιστα, χρειάστηκαν να περάσουν 25 χρόνια για να δούμε ξανά τελικό, στον οποίο δεν συμμετείχε ομάδα από τη Βραζιλία ή την Αργεντινή. Ήταν το 2016 όταν η Ατλέτικο Νασιονάλ από την Κολομβία κατέκτησε το τρόπαιο κόντρα στην Ιντεπεντιέντε ντελ Βάγε από τον Ισημερινό.

Η επιστροφή και όσα ακολούθησαν μέχρι σήμερα...

Η Κόλο-Κόλο πανηγύρισε την επόμενη χρονιά και την κατάκτηση του Recopa Sudamericana (βλ. το αντίστοιχο Super Cup της Λατινικής Αμερικής), κερδίζοντας 5-4 στα πέναλτι (0-0 κ.α. και παρ.) την Γκρέμιο, σε αγώνα που έγινε στο Κόμπι της Ιαπωνίας.

Ο Γιόζιτς αποχώρησε το 1993 για να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της εθνικής ομάδας της Χιλής, χωρίς, όμως, ιδιαίτερη επιτυχία. Στη συνέχεια ακολούθησε το Μεξικό (βλ. Κλαμπ Αμέρικα - 1995), η επιστροφή στην πατρίδα του για την Χάιντουκ (1995/96), η Σαουδική Αραβία (Αλ-Χιλάλ – 1996/97) κι η Αργεντινή (Νιούελς Ολντ Μπόις – 1998). Τη σεζόν 1998/99 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Σπόρτινγκ Λισαβόνας, ενώ την επόμενη βρέθηκε στην εθνική Κροατίας U21.

Τη διετία 2000-02 ήταν στην εθνική ανδρών της χώρας, όντας στην τεχνική ηγεσία της στο Μουντιάλ του 2002. Εκεί, βέβαια, η Κροατία αποκλείστηκε στη φάση των ομίλων, όπου αντιμετώπισε το Μεξικό, την Ιταλία και τον Ισημερινό. Την αγωνιστική περίοδο 2005/06 επέστρεψε στην Κόλο-Κόλο για να αναλάβει χρέη Γενικού Διευθυντή, ενώ έκανε κι ένα πέρασμα στην ομάδα Νέων της Ντιναμό Ζάγκρεμπ πριν αποσυρθεί το 2006.

Στα 81 του, ο Γιόζιτς ζει πλέον στην Κροατία μαζί με την οικογένεια του. Η κόρη του Λάνα είχε πει το 2018 ότι ο πατέρας της δεν είχε επισκεφθεί τη Χιλή από το 2006, προσθέτοντας ότι: «Συχνά πυκνά λέγαμε να πάμε στο Σαντιάγκο ξανά. Δεν ήθελε όμως να πάει μόνος του, ήθελε να πάμε οικογενειακώς, να μάθει όλη η οικογένειά του την χώρα».

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.