Πέθανε ο θρυλικός Γκόρντον Μπανκς (photos+videos)
Σε ηλικία 81 ετών «έφυγε» από τη ζωή ο τερματοφύλακας που άλλαξε το ποδόσφαιρο
O καλύτερος τερματοφύλακας που ανέδειξε ποτέ η Αγγλία και ένας από τους κορυφαίους του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, δεν είναι πλέον στην ζωή. Ο θρυλικός Γκόρντον Μπανκς πέθανε σε ηλικία 81 ετών όπως ανακοίνωσε η οικογένειά του.
Στην Αγγλία λατρεύεται σαν θρύλος, καθώς ήταν μέλος της ομάδας του 1966 που έφτασε στην κατάκτηση του Παγκόσμιου Κυπέλλου. Ο καρκίνος τελικά κατάφερε να τον «νικήσει», χάνοντας την μάχη με την επάρατη νόσο.
Η γέννηση ενός θρύλου…
Γεννημένος στις 30 Δεκεμβρίου του 1937, ο Γκόρντον Μπανκς από μικρό παιδί έδειξε πως του άρεσε το ποδόσφαιρο και συγκεκριμένα η θέση του τερματοφύλακα, καθώς βοηθούσε την Τσέστερφιλντ στις προπονήσεις, εντυπωσιάζοντας μάλιστα, ενώ το 1958 έκανε το επίσημο ντεμπούτο του απέναντι στην Κόλτσεστερ στην 3η κατηγορία. Τα λαγωνικά της Λέστερ δεν άργησαν να τον βρουν και το καλοκαίρι του 1959 τον έκαναν δικό τους αντί 7 χιλιάδων λιρών.
Βασικός στην Λέστερ και στην Εθνική Αγγλίας…
Η καριέρα του Μπανκς πήρε απότομα την… ανιούσα! Στις 9 Σεπτεμβρίου του 1959, παίρνει θέση βασικού κάτω από τα γκολπόστ της Λέστερ, ωστόσο η επιστροφή στην ενεργό δράση του βασικού τερματοφύλακα, Ντέιβ ΜακΛάρεν, τον στέλνει στην δεύτερη ομάδα. Ομως, σύντομα επέστρεψε, καθώς η ομάδα του δέχθηκε 14 γκολ σε 5 παιχνίδια.
Το 1961, η Λέστερ φτάνει στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας, ωστόσο χάνει από την Τότεναμ με 2-0, ενώ ένα χρόνο αργότερα, ο σερ Αλφ Ράμσεϊ αναλαμβάνει την Εθνική ομάδα και δίνει φανέλα βασικού στον Μπανκς, ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1966 που θα γινόταν στο Νησί.
Ωστόσο, ο Μπανκς υπέστη έντονη κριτική, καθώς δέχθηκε μερικά εύκολα τέρματα, όμως το 1964 κατάφερε να κατακτήσει το Λιγκ Καπ απέναντι στην Στόουκ. Η Εθνική ομάδα ήταν όμως εκείνη που θα τον έκανε θρύλο.
Το Μουντιάλ του Μπανκς
Σε εκείνο του Μουντιάλ, του 1966, ο Μπάνκς έμεινε ανίκητος στον πρώτο αγώνα κόντρα στην Ουρουγουάη. Το ίδιο είχε συμβεί και με το Μεξικό και τη Γαλλία και ακολούθως στα προημιτελικά με την Αργεντινή. Μόνο από το σημείο του πέναλτι, παραβιάστηκε η εστία του κόντρα στην Πορτογαλία, με δράστη τον μεγάλο Εουσέμπιο. Στον τελικό της διοργάνωσης στο Γουέμπλεϊ, η Αγγλία νίκησε 4-2 τη Δυτική Γερμανία και πανηγύρισε την κατάκτηση του τίτλου.
Για τους Άγγλους, ο Μπανκς ήταν ο καταλύτης για εκείνη την επιτυχία, καθώς έδειχνε πραγματικά ανίκητος, ενώ ο Τύπος της εποχής τον αποθέωνε για την γενναιότητά του, τις επεμβάσεις του και τις τοποθετήσεις του.
Ο ίδιος ο Μπανκς έχει δηλώσει πως εκείνη η μέρα ήταν η πιο ευτυχισμένη ημέρας της ζωής του, καθώς έδωσε στην Αγγλία αυτό που επιθυμούσε, τον τίτλο του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Απροσδόκητη τροπή
Η Λέστερ, παράλληλα με το Μουντιάλ, προωθεί στην πρώτη ομάδα τον νεαρό Πίτερ Σίλτον, ο οποίος έδειχνε πως ήταν κάτι το ξεχωριστό. Ο νεαρός Σίλτον αρνήθηκε να υπογράψει επαγγελματικό συμβόλαιο, αν δεν έπαιρνε εγγυημένο χρόνο συμμετοχής. Έτσι, μπροστά στον φόβο να χαθεί ο 17χρονος πορτιέρο ο Μπανκς «θυσιάστηκε», παίρνοντας μεταγραφή για την Στόουκ Σίτι.
Παράλληλα και στην Εθνική, ο Μπανκς έχασε την θέση του, από τους Μπονέτι και Γουέστ, ωστόσο στα κρίσιμα παιχνίδια, ο Ράμσεϊ τον επανέφερε.
Η καλύτερη απόκρουση του αιώνα
Ότι ο Πελέ ήταν ο κορυφαίος του κόσμου εκείνη την εποχή δεν το αμφισβητούσε κανείς. Όχι όμως και ο Μπανκς, ο οποίος στο Μουντιάλ του 1970, ανάγκασε το «μαύρο διαμάντι» να του δώσει το χέρι μετά από μια απόκρουση βγαλμένη από κόμικ!
Στο Μουντιάλ του Μεξικού, η Βραζιλία, η ομάδα των θαυμάτων όπως έμεινε στην ιστορία, αντιμετώπισε την Αγγλία. Σε μια φάση οι Βραζιλιάνοι, βγαίνουν στην επίθεση, ο Ζαϊρζίνιο κάνει μια σέντρα και ο Πελέ ερχόταν με φόρα από πίσω, πιάνοντας την κεφαλιά μέσα στην περιοχή. Η μπάλα έσκασε στο έδαφος, πήρε πορεία προς την δεξιά γωνία και ο εκφωνητής φώναξε «Γκολ!».
Ο Μπανκς είχε πάρει αντίθετη τροχιά, όταν η μπάλα οδηγούταν με μαθηματική ακρίβεια στα δίχτυα, ωστόσο ο Άγγλος πορτιέρο πραγματοποίησε την απόκρουση του αιώνα, καθώς με μια πραγματικά υπερφυσική κίνηση έδιωξε την μπάλα, με το κοινό στο γήπεδο της Γκουανταλαχάρα να μην πιστεύει στα μάτια του ενώ ο Πελέ είχε ξεκινήσει να… πανηγυρίζει!
Ο θρύλος του ποδοσφαίρου μάλιστα, είχε δηλώσει; «Έχω πετύχει περισσότερα από 1000 τέρματα στην καριέρα μου, αλλά ένα γκολ που έχασα θα θυμάμαι πάντα».
Στα προημιτελικά, η μοίρα παίζει άλλο ένα παιχνίδι στον Μπανκς. Πριν από το παιχνίδι με την Δυτική Γερμανία, ο Μπανκς παθαίνει δηλητηρίαση και ο Μπονέτι παίρνει την θέση του. Ο Ράμσεϊ όταν έμαθε τα νέα για τον Μπανκς φώναξε: «Τόσοι παίκτες υπάρχουν, έπρεπε να χάσουμε αυτόν;»!
Οι Άγγλοι προηγούνται με 2-0, ο Μπανκς όντας εξαντλημένος πέφτει για ύπνο στο ξενοδοχείο, ωστόσο οι Δυτικογερμανοί επικρατούν με 3-2. Ο Φραντς Μπεκενμπάουερ, πετυχαίνει το γκολ που στέλνει το παιχνίδι στην παράταση και λίγο αργότερα δηλώνει πως αν ήταν ο Μπανκς κάτω από τα δοκάρια, δεν θα είχε πετύχει το τέρμα που πέτυχε.
Μάλιστα, είχε κυκλοφορήσει η φήμη πως το φαγητό του Μπανκς ήταν… πειραγμένο!
Το χτύπημα της μοίρας
Σε ηλικία 34 ετών, ο Μπανκς ήταν στην ακμή του, καθότι τερματοφύλακας. Είχε την εμπειρία, τα ρεφλέξ του ήταν εξαιρετικά, ωστόσο όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, ο Θεός γελάει…
Στις 22 Οκτωβρίου του 1972, ο Μπανκς γυρίζει σπίτι του μετά την φυσιοθεραπεία που υπεβλήθη. Έχασε τον έλεγχο του οχήματός του και έπεσε σε ένα χαντάκι. Αμέσως διακομίστηκε στο νοσοκομείο και η ζωή του δεν κινδύνευσε, ωστόσο τα νέα ήταν σοκαριστικά: Είχε χάσει την όραση του από το δεξί του μάτι.
Φυσικά ήταν αδύνατο να επανέλθει, ωστόσο γεννημένος μαχητής, το πάλεψε. Επέστρεψε για κάποια παιχνίδια και τον Αύγουστο του 1973 ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τα γήπεδα, έχοντας φορέσει 73 φορές την φανέλα με το εθνόσημο των «τριών λιονταριών».
Το τέλος της ζωής του
Zούσε τα τελευταία χρόνια της ζωής τουστην βρετανική εξοχή, στο Στάρφορσιντ, μαζί με την γυναίκα του Ούρσουλα, η οποία έμεινε κοντά του έως τον θάνατό του. To 2015 η διάγνωση-σοκ προμήνυε το τέλος: καρκίνος στο ήπαρ. Πέθανε κατά τη διάρκεια του ύπνου του με την υγεία του να είναι σε πολύ κακή κατάσταση.
Θεωρείται ως ο μεγαλύτερος τερματοφύλακας που ανέδειξε το αγγλικό ποδόσφαιρο, και ο δεύτερος στην ιστορία του ποδοσφαίρου, πίσω από τον Λεβ Γιασίν…
