Η «βροντή στη ζούγκλα» του Μοχάμεντ Άλι: 47 χρόνια από το κορυφαίο αθλητικό γεγονός του 20ού αιώνα

Ήταν 30 Οκτωβρίου 1974, όταν ο Μοχάμεντ Άλι κατάφερε να δώσει μια μοναδική παράσταση που ξεσήκωσε τα πλήθη κι έμεινε για πάντα στα βιβλία της ιστορίας, όχι μόνο της πυγμαχίας, αλλά γενικότερα του αθλητισμού.

Πέρασαν ακριβώς 47 χρόνια από την τρομερή μονομαχία του «People's Champ» με τον (τότε) αήττητο πρωταθλητή βαρέων βαρών, Τζορτζ Φόρμαν. Ένας αγώνας που έλαβε χώρα μπροστά σε 60.000 φιλάθλους στο «Στάδιο της 20ής Μαΐου» στην Κινσάσα του Ζαΐρ (πλέον Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό).

Είναι ο αγώνας που έμεινε στην ιστορία ως «Βροντή στη ζούγκλα» (βλ. The Rumble in the Jungle) και θεωρήθηκε «κατά γενική ομολογία το κορυφαίο αθλητικό γεγονός του 20ού αιώνα». Επίσης, είναι ο αγώνας που ο Άλι έδειξε για ακόμα μια φορά γιατί ήταν ο κορυφαίος! Παρά τα τρομερά επιτεύγματα και το κύρος του αντιπάλου του, δεν «φοβήθηκε» και στον όγδοο γύρο έβγαλε νοκ άουτ τον αντίπαλό του, γράφοντας ιστορία! Έγινε μόλις ο δεύτερος πυγμάχος στην ιστορία που κατάφερε να ανακτήσει τον παγκόσμιο τίτλο βαρέων βαρών μετά τον Φλόιντ Πάτερσον.

«Ali Boma Ye»

Η αφρικανική ήπειρος φιλοξένησε ένα από τα πιο πολυσυζητημένα αθλητικά events όλων των εποχών, λόγω του δαιμόνιου διοργανωτή, Ντον Κινγκ. Ο τελευταίος εξασφάλισε 10.000.000 δολάρια (τεράστιο ποσό για τη δεκαετία του '70) από τον δικτάτορα της χώρας, Σέσε Σέκο Μομπούτου, ο οποίος βέβαια δεν έδωσε τελικά το «παρών» καθώς φοβήθηκε απόπειρα δολοφονίας του κι έτσι είδε από την τηλεόραση.

Ήταν ένας από τους 1 δις ανθρώπους που είδαν τον συγκεκριμένο αγώνα, κάτι που φυσικά αποτελούσε ένα μεγάλο ρεκόρ τηλεθέασης ζωντανού προγράμματος. Μάλιστα, αρχικά ο αγώνας ήταν προγραμματισμένος να γίνει στις 25 Οκτωβρίου κι αφού είχε προηγηθεί ένα τριήμερο φεστιβάλ (22-24) με σπουδαία ονόματα της μουσικής σκηνής (βλ. Τζέιμς Μπράουν, Μπι Μπι Κινγκ, Μπιλ Ουίθερς κ.α.). Ο Φόρμαν, όμως, τραυματίστηκε στο δεξί μάτι σε μια προπόνησή του κι ο αγώνας μεταφέρθηκε για τις 30 Οκτωβρίου, με αμφότερους να παραμένουν στο Ζαΐρ.

Από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι του στην Αφρική, ο Άλι έγινε δέκτης εκδηλώσεων λατρείας από τους ντόπιους, οι οποίοι τον ακολουθούσαν σε κάθε του βήμα, ενώ κι ο ίδιος τους ανταπέδιδε την αγάπη. Κάπως έτσι γεννήθηκε το μυθικό πλέον «Ali boma ye!» («Άλι, σκότωσέ τον!»)! Οι Αφρικανοί, οι οποίοι ήταν πάμφτωχοι και καταπιεσμένοι από τους λευκούς αποικιοκράτες, τον είχαν μετατρέψει σε μαχητικό σύμβολο, καθώς θαύμαζαν το γεγονός ότι ως ένας διάσημος Αμερικανός αθλητής αρνήθηκε να πολεμήσει στο Βιετνάμ, μια φτωχή χώρα σαν τις δικές τους. Από την άλλη ο Φόρμαν είχε φέρει μαζί του τον σκύλο του, έναν τεράστιο Γερμανικό Ποιμενικό, σαν αυτούς που χρησιμοποιούσαν οι αστυνομικοί κατά των ντόπιων την εποχή που το Ζαΐρ ήταν υπό την κατοχή του Βελγίου. Εν κατακλείδι όλη η Αφρική ήταν στο πλευρό του Μοχάμεντ Άλι.

Η τακτική του «rope-a-dope»

Ο Φόρμαν ήταν νεότερος και δυνατότερος του Άλι, ο οποίος όμως κατάφερε να τον βγάλει νοκ άουτ στον όγδοο γύρο, ακολουθώντας μια διαφορετική, πιο παλιομοδίτικη τακτική. Το «rope-a-dope», η οποία περιελάμβανε μεγάλα χρονικά διαστήματα στηριζόμενο στα σχοινιά του ρινγκ, επιτρέποντας στον αντίπαλο του να δίνει δυνατά μεν, αλλά όχι αποτελεσματικά χτυπήματα. Παράλληλα, χρησιμοποιούσε και το περίφημο trash talking του για να ωθήσει τον αντίπαλό του να ρίξει με μεγαλύτερη ορμή. Αξίζει εδώ να πούμε ότι ο Φόρμαν, λόγω των γρήγορων νοκ άουτ που υποχρέωνε τους αντιπάλους του, είχε σχεδόν τρία χρόνια να φτάσει στον τρίτο γύρο! Κάπως έτσι ο Άλι εκμεταλλεύτηκε την κούραση του αντιπάλου του κι ανέκτησε τον τίτλο. Επίσης, εκτενής αναφορά έγινε στα ΜΜΕ της εποχής και στην προπόνηση που ακολουθούσε, με τον ίδιο να υποστηρίζει ότι η συνεχής προσπάθεια και αφοσίωση στον στόχο οδηγούν ως την καταξίωση.

Μετά την Κινσάσα

Η άποψη ότι αυτός θα έπρεπε να ήταν ο τελευταίος αγώνας του Μοχάμεντ Άλι κυριαρχεί στους φανατικούς θαυμαστές του. Ο ίδιος είχε διαφορετική άποψη και συνέχισε να πυγμαχεί για ακόμα εφτά χρόνια, ήτοι σχεδόν μέχρι τα 40 του! Έκανε πολλά σε αυτό το διάστημα, νίκησε τον Φρέιζερ στη Μανίλα, έχασε και ξανακέρδισε τον τίτλο, γνώρισε τη συντριβή από τον Λάρι Χολμς. Όπως και να έχει, πάντως, το σίγουρο είναι ότι δεν μπόρεσε ποτέ ξανά να κάνει έναν τόσο ψυχωμένο και «έξυπνο» αγώνα, όπως στην Κινσάσα. Όσο για τη «Βροντή στη Ζούγκλα», γυρίστηκαν ντοκιμαντέρ, γράφτηκαν βιβλία και τραγούδια. Όπως συμβαίνει άλλωστε με κάθε ιστορικό γεγονός στον αθλητισμό και γενικότερα στη ζωή.

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.