Σπύρος Χρυσικόπουλος: «Ένιωσα πως έφερα πιο κοντά την Ελλάδα»
Έκανε έναν άθλο ιδιαίτερο, θαυμαστό ο οποίος φέρει πολλά θετικά πρόσημα και ένα από αυτά γεωπολιτικής σημασίας. Ο λόγος για τον υπεραθλητή Σπύρο Χρυσικόπουλο ο οποίος κολύμπησε από τη Ρόδο έως το Καστελόριζο, διανύοντας συνολικά 130 χλμ -και πλέον, σε διάστημα περίπου τριών 24ωρων. Θα πρέπει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι τα 130 χλμ είναι η θεωρητική απόσταση Ρόδου-Καστελόριζου, σε απόλυτη ευθεία γραμμή.
Επομένως, είναι σαφές ότι ο Σπύρος Χρυσικόπουλος στην πραγματικότητα κολύμπησε πολύ παραπάνω από 130 χλμ, γεγονός που καθιστά το εγχείρημά του ακόμη πιο αξιοθαύμαστο για τα όρια της ανθρώπινης αντοχής. Ο ίδιος μίλησε στο Newsbomb.gr γι’ αυτό του το εγχείρημα, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, για τους ανθρώπους που είχε δίπλα του, για το πως τον υποδέχθηκαν οι ακρίτες αλλά και ποιοι είναι οι επόμενοι του στόχοι.
Πρόκειται για τον μοναδικό εν ενεργεία Έλληνα αθλητή που ασχολείται με ανοιχτές αποστάσεις σήμερα, ενώ βρίσκεται ήδη στο πάνθεον των αθλητών που κατάφεραν να ξεπεράσουν τα 100 χιλιόμετρα.
Ποιες οι δυσκολίες που συνάντησες όσο βρισκόσουν στο νερό;
«Το αλάτι της θάλασσας ήταν τόσο έντονο που από την πρώτη ημέρα κιόλας προκάλεσε έντονο πρήξιμο στο στόμα μου, το οποίο κλιμακώθηκε και στο τέλος παραμόρφωσε το πρόσωπό μου. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην κλείνει το στόμα από το πρήξιμο επιτρέποντας στο νερό της θάλασσας να μπαίνει μέσα στο στόμα, κάτι το οποίο μου προκάλεσε αφόρητους πόνους που όμως με «πείσμωσαν» και απλά συνέχισα να κολυμπάω».
Ένιωσες κάποια στιγμή, να κουράζεσαι πολύ; Να φθάνεις στα όρια σου;
«Από της πρώτες κιόλας ώρες ένιωσα τρομερή κούραση, κάτι που είναι απολύτως φυσιολογικό, ωστόσο ακριβώς εκεί είναι το σημείο που πρέπει να βρεις τη δύναμη να συνεχίσεις. Τα όριά μου ήταν η πρώτη φορά που τα βρήκα και τα ξεπέρασα».
Όταν πάτησες στη γη του Καστελόριζου, ποια συναισθήματα σε κατέκλισαν;
«Όταν πάτησα στη γη του Καστελόριζου δεν κατάλαβα απολύτως τίποτα! Χρειάζομαι χρόνο για να συνειδητοποιήσω τί ακριβώς έχω κάνει. Σίγουρα σκέφτηκα ότι επιτέλους θα ξεκουραστώ. Όσο περνούν οι μέρες νιώθω μια γαλήνη ότι πραγματοποίησα ένα μεγάλο όνειρο».
Πως σε υποδέχθηκαν οι ακρίτες μας;
«Όταν τερμάτισα ήταν βράδυ (22:20) και μέχρι τελευταία στιγμή δεν το είχα ανακοινώσει πουθενά ότι θα ξεκινούσα να κολυμπάω από τη Ρόδο μέχρι το Καστελόριζο. Όσοι το έμαθαν, λίγο πριν φτάσω, κατέβηκαν στο λιμάνι να με υποδεχτούν με πολλή χαρά και συγκίνηση. Για προληπτικούς λόγους έφυγα εσπευσμένα για Αθήνα προκειμένου να επιβεβαιωθεί η καλή κατάσταση της υγείας μου και μετά από μια εβδομάδα επέστρεψα στο Καστελόριζο για να μιλήσω στα παιδιά. Με μεγάλη χαρά με υποδέχτηκαν στο σχολείο τους όπου μου έθεσαν όλες τους τις απορίες για τις ώρες που κολυμπούσα και παίξαμε και ένα παιχνίδι ερωτήσεων αναφορικά με την προστασία του περιβάλλοντος και με το οικολογικό αποτύπωμα του καθενός στον πλανήτη».
Το εγχείρημα σου είχε και συμβολικό χαρακτήρα, έτσι δεν είναι;
«Φυσικά είχε συμβολικό χαρακτήρα! Το Καστελόριζο το έχω μέσα στην καρδιά μου και πάντα ονειρευόμουν να καταφέρω να φτάσω κολυμπώντας, ώστε να το φέρω πιο κοντά στην Ελλάδα! Από μικρός έβλεπα να μην συμπεριλαμβάνεται στον χάρτη της Ελλάδας, ή έμπαινε σε ένα κουτάκι σε κάποια γωνία του χάρτη. Δυστυχώς πολλοί Έλληνες δεν γνώριζαν την ύπαρξή του και τη γεωγραφική του θέση».
Ποιοι είναι οι επόμενοι σου στόχοι;
«Έχω πάρα πολλούς στόχους στο μυαλό μου και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Σίγουρα μιλάμε για μεγάλη απόσταση. Ακόμα είναι νωρίς για να αποφασίσω ποιος θα είναι ο επόμενος στόχος. Για την ώρα ανυπομονώ να αναρρώσει το στόμα μου για να ξεκινήσω και πάλι προπονήσεις».